Wrocław odwiedzała wielokrotnie: można ją było usłyszeć na sympozjach, rekolekcjach, wykładach do studentów medycyny. Mimo wieku i licznych chorób cały czas aktywna. Dla mnie jednym z najważniejszych z nią spotkań było to 11 marca 2017 r. w parafii NMP Matki Miłosierdzia we Wrocławiu, podczas dnia skupienia dla kobiet. Mówiła o tożsamości kobiety. Mówiła w sposób sobie właściwy, trochę szorstko, twardo, ale bardzo prawdziwie. Docierała do serc tłumnie zgromadzonych kobiet.

– Twoim zadaniem jest odnaleźć swoją tożsamość, swoje zadanie, obowiązki. Twoje, nie koleżanki, sąsiadki – podkreślała 96-letnia dr Półtawska. – I jeszcze jedno: nie daj sobie wmówić, że ktoś cię zrozumie. Żaden mężczyzna nie zrozumie kobiety do końca. W nim wszystko jest inne. Ale miłość polega na przyjęciu drugiego człowieka takim, jaki jest. Na zrozumieniu, że jak jest motylkiem, to nie będzie hipopotamem.

Wanda Półtawska krytykował przesadne koncentrowanie się kobiet na swoim ciele, kosztem troski o wnętrze. Przestrzegała przed nieustannym „poprawianiem” Boga przez manipulacje przy swoim wyglądzie. Stwierdziła, że większość z nas bardzo chce być zauważona, zaakceptowana, mieć tzw. powodzenie, a to z kolei powoduje, że za bardzo koncentrujemy się na tym, jak wyglądamy. – Nie jesteś przedmiotem, nie jesteś zwierzęciem. Jesteś człowiekiem. Nigdy nie myśl „jestem tylko kobietą”. Jestem „aż kobietą”! Jestem człowiekiem! – przekonywała. – Chciej podobać się przede wszystkim Jezusowi. Niech wzrasta też twój duch. Twoje życie ma być świadomym wzrastaniem ku świętości.

Przyjaciółka Karola Wojtyły mówiła o cudownej konstrukcji ciała kobiety i mechanizmach związanych z przekazywaniem życia. – Kobiety dziś uczą się i uczą, a nie znają cudu, jakim jest życie ludzkie. Dziecko nie jest brzuchem kobiety. Ono nawet nie jest w jej brzuchu. Ono ma w niej swój gościnny pokoik, który Jan Paweł II nazywał sanktuarium – tłumaczyła. – Ktoś powiedział, że jajnik to szkatułka z klejnotami zamkniętymi na klucz – dodała i podkreślała, że sposób funkcjonowania ludzkiego ciała wpisany jest w Boży plan.

Zachęcała do używania rozumu i myślenia o skutkach swoich czynów: – Każdy czyn, dobry i zły, ma swoje konsekwencje. Pomyśl o skutkach grzechu, zanim go popełnisz. Jezus ręką kapłana udzieli ci rozgrzeszenia, ale konsekwencje grzechu spadną na ciebie – po dokonaniu aborcji dziecko już nie ożyje, choroba weneryczna, jeśli się jej człowiek nabawi, też sama potem nie zniknie.

Wanda Półtawska ze smutkiem mówiła na zakończenie: – Polacy to naród ignorantów. Niby kochają Jana Pawła II, jeżdżą na pielgrzymki, śpiewają „Barkę” i zjadają kremówki, ale nikt nie zna jego nauki. Czy znacie Panie encyklikę i listy Jana Pawła II skierowane do kobiet?

Myślę, że to najlepszy prezent, jaki możemy dziś zrobić dla dr Półtawskiej i dla siebie – sięgnijmy po nauczanie i dokumenty św. Jana Pawła II!