Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.

25 października

Matka Boża Lubiszewska – Matka Pocieszenia

Wędrując i modląc się przed wizerunkami Matki Bożej, dotarliśmy na Pomorze Gdańskie. Jedną z najstarszych osad na tym terenie jest Lubiszewo. Wśród wielu cennych zabytków sztuki sakralnej znajdujących się w miejscowej świątyni, uwagę parafian i pielgrzymów przyciąga Matka Boża Lubiszewska, której nadano tytuł Matki Pocieszenia.

Jej kult rozpoczął się po pierwszym rozbiorze Polski za sprawą ówczesnego proboszcza tczewskiego ks. Franciszka Piechowskiego, który w celu ożywienia kultu maryjnego powołał w parafii Bractwo Pocieszenia Matki Bożej, zakładane od XVI wieku przez zakon augustianów.

Dokument erekcyjny dla owego bractwa w Lubiszewie został wydany 30 września 1786 roku, przez ów- czesnego generała zakonu augustianów. 24 września 1787 roku miały miejsce uroczystości inauguracyjne, w których wzięło udział 10 tysięcy wiernych. W ich trakcie do Lubiszewa w uroczystej procesji sprowadzono, znajdującą się̨ pierwotnie w prywatnej kaplicy Czarlińskich w pobliskim Stanisławiu Matkę̨ Bożą Pocieszenia. Odtąd losy Madonny z Dzieciątkiem splotły się̨ nierozerwalnie z kociewską wsią̨, a przede wszystkim z lubiszewską parafią. O czci i wdzięczności, jaką okazywano Madonnie w nowym miejscu, świadczą wota, srebrne korony, a nawet nowa, odzwierciedlająca ówczesną modę, suknia (podczas ostatniej konserwacji zdjęto ją i przywrócono rzeźbie pierwotne piękno).

Figura Matki Bożej pochodzi z II połowy XIV w. i ma ok. 80 cm. Powstała ona około 1380 roku w Pomorskim Warsztacie Madonn. Pierwszą wzmiankę o istnieniu rzeźby zanotowano w 1728 roku, gdy figurę przeniesiono do lubieszewskiego kościoła. Uroczystości trwały aż tydzień. Madonnę umieszczono w bocznym ołtarzu świątyni i tam pozostała do dziś. Twarze Matki Boskiej i Dzieciątka są uśmiechnięte, co jest raczej rzadko spotykane na figurach polskich Madonn. Matka Boża trzyma na prawej ręce Dzieciątko Jezus a lewą pomaga Mu dźwigać ziemski glob. Maryja lekko zwraca się ku Synkowi, On natomiast prawym ramionkiem wsparty o Matkę, zwraca się ku nam. Radosny nastrój całej rzeźby to zasługa pogodnych, uśmiechniętych twarzy obojga. U stóp figury umieszczono dwie klęczące postacie - św. Monikę i jej syna św. Augustyna.

Kult Matki Bożej Lubiszewskiej osłabł pod koniec XIX wieku. Po zakończeniu II wojny światowej powoli zaczął się̨ odradzać́. Przyczynił się̨ do tego dekret z 17 października 1959 roku Prymasa Tysiąclecia, Stefana kard. Wyszyńskiego, który ustanowił Maryję drugorzędną̨ patronką kościoła. Podczas przygotowań do koronacji w 1993 roku przeprowadzono konserwację i pozłocenie figury. Konserwacji poddano również ołtarz i zabezpieczono figurę przed kradzieżą. O podniesieniu parafii do rangi sanktuarium zadecydował episkopat Polski w 1995 roku Bulla papieska zezwalająca na koronację została wydana dwa lata później.

31 sierpnia 1997 roku arcybiskup Józef Kowalczyk Nuncjusz Apostolski w Polsce dokonał koronacji figury koronami papieskimi. Towarzyszyli mu biskupi: Jan Bernard Szlaga, Tadeusz Gocłowski, Marian Przykucki, Andrzej Śliwiński i Jan Chrapek. Dekretem biskupa pelplińskiego ustanowiono w Lubiszewie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, a każdorazowy proboszcz parafii otrzymał tytuł Kustosza Sanktuarium. 7 września 1997 roku bp Jan Bernard Szlaga poświęcił tablicę upamiętniającą fakt ustanowienia w Lubieszewie sanktuarium.

W 2007 roku, w 10 rocznicę koronacji został na placu koronacyjnym konsekrowany ołtarz polowy, oraz Droga Krzyżowa, które powstały jako wotum wdzięczności.

Niech nasza obecność przed lubiszewską figurą Matki Bożej Pocieszenia, która od wieków strzegła mieszkańców Kociewia Tczewskiego i upraszała dla wiernych łaski u Boga Ojca w niebie, będzie i dla nas źródłem nadziei i umocnienia dla naszych rodaków, zmagających się ze skutkami tegorocznej powodzi.