Reklama

Komentarze

Porta fidei (cz. 2)

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 46/2012, str. 4-5

[ TEMATY ]

Rok Wiary

GRAZIAKO

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. ADRIAN PUT: - Osobny temat to sprawa kapłanów i osób konsekrowanych, Jakiego świadectwa wiary oczekuje Ksiądz Biskup od swoich kapłanów i osób zakonnych posługujących na naszych ziemiach?

Reklama

BP DR STEFAN REGMUNT: - Chcę, aby kapłani i osoby konsekrowane swoją wiarę w Boga łączyli z miłością do drugiego człowieka, szczególnie chorego, starszego, biednego, niezaradnego, potrzebującego wsparcia drugiej osoby. Oczywiście ważną grupą w pracy duszpasterskiej jest młodzież. Młodzież też trzeba kochać, aby z nią być.
Księża i siostry zakonne tak jak wszyscy chrześcijanie są wezwani do tego, aby umacniali swoją wiarę. To umocnienie dokonuje się na wielu płaszczyznach: poprzez modlitwę, słuchanie i zgłębianie Słowa Bożego, korzystanie z sakramentów świętych i praktykowanie miłości bezinteresownej.
Księża, zakonnicy i siostry zakonne pracują w różnych miejscach, środowiskach i warunkach. Duch Święty podpowiada, w jaki sposób być dla drugich. Ważne jest, aby kapłani i siostry zakonne wiedzieli, co jest najważniejszym celem ich powołania, a jest nim przyprowadzanie wszystkich ludzi do Chrystusa Zmartwychwstałego. Zanim się to stanie, trzeba często ulżyć komuś w cierpieniu, pomóc wyrównać szanse w szkole czy zaspokoić podstawowy głód. Potrzeba do tego takiej zwykłej, codziennej cierpliwości, miłości i entuzjazmu, a wszystko to razem nazywa się świętością.

- W swoim liście Benedykt XVI zaprasza nas, abyśmy odnaleźli drogę wiary, aby coraz wyraźniej ukazywać radość i odnowiony entuzjazm, które rodzi spotkanie z Chrystusem - to zaproszenie papieskie. Z drugiej strony widzimy trudną sytuację życiową wielu polskich rodzin. Podkreśla się, że rodzina i całe społeczeństwo przeżywają kryzys. Jak wobec tego odnajdywać drogę wiary i jeszcze ukazywać radość i entuzjazm po spotkaniu z Chrystusem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Okazywanie radości i entuzjazmu wiary w Chrystusa to ważny wymiar naszej pracy ewangelizacyjnej. Często jednak trzeba zaczynać od zwykłych spraw związanych z prawidłowym funkcjonowaniem rodziny, np. stworzenia miejsc pracy dla młodego pokolenia, aby miało z czego żyć i mieć poczucie własnej godności. Trzeba też porządkować zaniedbania, które pojawiły się w życiu poszczególnych rodzin. Zaniedbania sakramentalne: brak ślubu, brak chrztu dzieci, bierzmowania, brak nawyku chodzenia na Mszę św. i przystępowania do sakramentu pojednania. Trzeba też apelować do instytucji o pomoc dla dzieci z rodzin wielodzietnych, np. o wyprawki szkolne, stypendia, kolonie itd. Trzeba też poznać i rozumieć atmosferę środowiska, w którym rodzina funkcjonuje. Zbliżenie się do tych rodzin poprzez dostrzeżenie ich codziennych radości, ale i smutków otwiera ich serce na prawdę o Bogu, o nowym życiu, jakie Bóg im proponuje i szczęściu, jakiego człowiek doświadcza, kiedy żyje w bliskości Boga. Wielu misjonarzy mówi o radości i entuzjazmie tych, z którymi spędzili wiele lat swojego życia, a źródłem tego entuzjazmu jest życie zgodne z celem ostatecznym człowieka.

- Benedykt XVI wspomina w liście zakończony Sobór Watykański II i jego dokumenty oraz Katechizm Kościoła Katolickiego. Wydaje się, że te dwie pozycje powinny stać się lekturą obowiązkową dla ludzi zaangażowanych w życie Kościoła. Uwzględniając znaczenie Katechizmu, należałoby dodać, że powinien znaleźć się w każdym katolickim domu. Wielu duszpasterzy podkreśla jednak, że poziom wiedzy religijnej i wiara części wiernych pozostawiają wiele do życzenia. Co zdaniem Księdza Biskupa należy zrobić, aby pogłębić znajomość prawd wiary i nauczania Kościoła?

Reklama

- Ogłoszony Rok Wiary rodzi inicjatywy duszpasterskie, skłania katolickie rozgłośnie radiowe, stacje telewizyjne, prasę katolicką do podejmowania działań zmierzających do ożywienia wiary. Liderzy grup i stowarzyszeń na pewno zastanowią się, jak przybliżyć członkom swoich wspólnot treść Katechizmu Kościoła Katolickiego czy dokumentów Soboru Watykańskiego II. Katecheci z powodzeniem mogą podjąć się organizowania konkursów na temat treści Katechizmu, wyznaczając pewne jego obszary do zgłębienia przez uczniów. Będzie to okazja do wyróżnienia w lokalnych środowiskach niektórych młodych osób, które będą dla nas dobrym przykładem i wzorem do naśladowania. Z pewnością również wiele osób indywidualnie, w zaciszu swego domu podejmie lekturę książek i prasy katolickiej. Myślę, że uczestnicząc w życiu Kościoła, będziemy raz po raz informowani o różnych inicjatywach ułatwiających poznawanie treści wspomnianych pozycji tak istotnych dla umocnienia wiary. Ufam też, że zadanie postawione przed nami w Roku Wiary spowoduje nabycie pewnego nawyku, który w przyszłości pozwoli kontynuować pracę nad pogłębianiem wiedzy religijnej.

- Jak nasze parafie i grupy duszpasterskie powinny przeżywać Rok Wiary. Są oczywiście wskazówki Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski. O pewnych pomysłach mówił Ksiądz Biskup także podczas sierpniowych Dni Duszpasterskich dla kapłanów. Czy od tego czasu wiemy już coś więcej i mamy więcej propozycji pastoralnych dla parafii na ten rok?

- Parafie i grupy duszpasterskie - jeśli mają działać owocnie - nie mogą działać na zasadzie akcyjności, ale muszą podejmować stałe działania istotne w dziele zbawienia. Należą do nich m.in.: nauka Boża (przepowiadanie), korzystanie z sakramentów (Eucharystia i inne sakramenty) i pielęgnowanie służby miłości. Objawienie Boże się zakończyło. Treści wiary pozostają niezmienne. Parafia i grupy zwracają uwagę na ważne dla obecnego czasu sprawy, które mogą pomóc w pełnieniu misji Kościoła. Rok Wiary jeszcze mocniej uświadamia nam, że mamy być solą ziemi. Warto wspomnieć np. o pewnej inicjatywnie ewangelizacyjnej podjętej przez grupę osób wobec powszechnego braku poszanowania dla dnia Pańskiego. Ewangelizatorzy założyli koszulki z napisem: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił” i przychodzili do miejsc handlu niedzielnego, aby w ten sposób przypomnieć kupującym, że schodzą z drogi przykazań Bożych i kościelnych. Inne grupy będą miały swoje pomysły na przyczynianie się do ożywienia naszego chrześcijańskiego świadectwa.
Nie jest najważniejsze to, czy uda się nam zastosować wszystkie propozycje na przeżywanie Roku Wiary. Ważne, abyśmy jednocześnie z refleksją nad własnym życiem podejmowali działania apostolskie wśród osób, z którymi żyjemy, pracujemy i pielgrzymujemy po drodze życia.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wiara i niewiara

Niedziela Ogólnopolska 45/2012, str. 18

[ TEMATY ]

Rok Wiary

wiara

Bożena Sztajner/Niedziela

„Nie wierzę w Boga”; „Jestem niewierzący” - takie słowa słyszymy czasem w swoich środowiskach. Czasami, przytaczając opinie ludzi mądrych, zaznaczamy: on jest niewierzący. Znam pewnego profesora, człowieka szlachetnego, twierdzącego jednak zdecydowanie, że jest osobą niewierzącą. Wiara i niewiara. Zastanówmy się nad tymi dwoma rodzajami światopoglądu człowieka.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa w tradycji Kościoła

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.

Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa w Jerozolimie: modlitwa o pokój, niepewny los chrześcijan

2025-04-13 18:47

[ TEMATY ]

Jerozolima

Niedziela Palmowa

chrześcijanie

modlitwa o pokój

Adobe Stock

Niedziela Palmowa w Jerozolimie

Niedziela Palmowa w Jerozolimie

W Jerozolimie uroczystej eucharystii Niedzieli Palmowej w bazylice Bożego Grobu oraz tradycyjnej procesji palmowej z Betfage na Górze Oliwnej przewodniczył łaciński patriarcha kard. Pierbattista Pizzaballa.

W koncelebrowanej Eucharystii wzięło udział 4 biskupów, 80 kapłanów oraz wierni lokalnego kościoła i pielgrzymi przybyli na Wielkanoc do Jerozolimy. Po poświęceniu palmowych liści i gałązek oliwnych procesja trzykrotnie okrążyła grób Zmartwychwstałego Pana.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję