Reklama

Książki

Prawda o wierze, wiara w prawdę

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Człowiek wciąż pozostaje w kręgu wiary. Żyć - to wierzyć. Warto o tym pamiętać, kiedy się chce zrozumieć, że wiara nie jest czymś, co nagle spada z nieba na człowieka. Wiara obecna jest w elementarnych ludzkich działaniach, a nie w marzeniach. Wiara w Chrystusa jest przeciwieństwem marzycielstwa, wyobrażenia innego świata, w którym Bóg ma nas oczekiwać. Wiara chrześcijańska jest nadprzyrodzona, tzn. jest darem Boga, który oddając się człowiekowi w Jezusie Chrystusie, daje mu zdolność przyjęcia swego daru. Wiara człowieka, który nosi zaszczytne imię „chrześcijanin”, jest wiarą nie tylko w Chrystusa, ale nade wszystko w Chrystusie. Trzeba więc dostrzec w swoim życiu blask wiary w Chrystusie. Taki tytuł nadał swojej najnowszej książce abp Wacław Depo. Zwraca on naszą uwagę na fundamentalną sprawę chrześcijańskiego życia: wiara jest spotkaniem z osobowym Bogiem w Chrystusie. Bez tego spotkania wiara staje się ideologią. „Dzięki odkupieńczej łasce Chrystusa - przypomina Metropolita Częstochowski - chrześcijanin jest stworzeniem wciągniętym w orbitę Boskości i wewnętrznego życia Boga” (s. 23).

Reklama

Publikacja ukazała się na początku października 2012 r. pod patronatem Katedry Personalizmu Chrześcijańskiego KUL, z recenzją jej kierownika - ks. prof. KUL dr. hab. Krzysztofa Guzowskiego. Książka składa się z 6 części, których zawartość stanowi 29 artykułów i wykładów z kilku ostatnich lat. Tytuły i treści poszczególnych części mają wymiar chrystocentryczny. To Chrystus objawia, kim jest Bóg i kim jest człowiek.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Abp Depo wskazuje na kierunek poszukiwań i rozpoznawania prawdy o Bogu i człowieku. Każdy, kto rozpoznaje prawdę i chce wziąć za nią współodpowiedzialność, musi pamiętać o trzech zasadniczych sprawach: 1) pierwszym Strażnikiem wartości każdej osoby ludzkiej jest sam osobowy Bóg, nie zaś jakikolwiek bóg; 2) aby strzec wartości każdej osoby w procesie kształcenia i wychowania, trzeba być czujnym i zawsze gotowym, trzeba „trzymać wartę” (osoby asekuranckie, histeryczne i leniwe nie powinny przyjmować tych obowiązków, gdyż troska o własny wzrost ludzki i religijny nie ma nic wspólnego z bezczynnością, wygodnictwem i bumelanctwem); 3) trzeba być stale otwartym i wiernym Kościołowi i jego nauczaniu - inaczej nasze wspólnoty ulegną bezwładowi liberalizacji myślenia (por. s. 27-30). Dlatego też człowiek odkupiony przez miłość Chrystusa powinien odpowiedzieć na współczesne wyzwania: aktywnie krzewić kulturę ojczystą, pogłębiać wiedzę religijną, stanowczo odrzucać bylejakość, przeciętność i bezczynność, z przekonaniem, że „jakoś to będzie”. Tylko solidna praca i duchowe zmagania poszerzają horyzonty naszych pragnień i pomagają zachować umysłową otwartość (por. s. 31-36).

Reklama

Człowiek wierzący musi zdawać sobie sprawę, że „Chrystus Odkupiciel objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi”, dlatego on sam odnajduje w Nim swoją wielkość, godność i wartość - nawiązuje tu do słów Jana Pawła II. Cała książka jest zresztą wypełniona nauczaniem bł. Jana Pawła II, którego osoba i myśl stanowią dla abp. Depo nieustanny punkt odniesienia. Widać to szczególnie w części poświęconej Matce Chrystusa, w której kreśli on zarys mariologii polskiej w odniesieniu do maryjnej myśli papieskiej na tle narodowego etosu (por. s. 117-188). Maryjne homilie i katechezy Metropolity Częstochowskiego, „przywołanego blaskiem Jasnej Góry”, stanowią niewątpliwie osobny dział jego dorobku.

Arcybiskup jako dogmatyk opiera się także na teologii Josepha Ratzingera - Benedykta XVI, przybliżając jego sylwetkę i myśl w dwóch artykułach. Przedstawia obecnego Papieża jako naukowca i duszpasterza, który łączy w sobie mądrość i prostotę Ewangelii, ucząc nas, że prostota i pokora są prawdziwym znakiem Boga (por. s. 199-219; 221-230). W swojej refleksji naukowej i pasterskiej Ksiądz Arcybiskup, obok nauczania bł. Jana Pawła II i Benedykta XVI, sięga również do ogromnego dorobku teologicznego ks. prof. Czesława S. Bartnika, promotora jego pracy doktorskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Jako pracownik naukowy KUL i były rektor WSD w Radomiu, bazując na własnym doświadczeniu formacji przyszłych formatorów, abp Depo wiele miejsca w omawianej publikacji poświęca tożsamości kapłana. Wyjaśnia, z konkretnymi wskazaniami, podstawowe zadania kapłana - sługi Chrystusa. Jednym z nich jest doskonalenie się w „szkole modlitwy”, niezależnie od lat życia i posługi. W przeciwnym razie utknie on na jakimś patologicznym „izmie” - psychologizmie, aktywizmie czy alkoholizmie itp. Ksiądz winien okazać się uczciwy i dojrzały wobec Boga, czego przejawem jest m.in. szczery dialog z kierownikiem duchowym, który pomoże mu rozeznać prawdę o sobie (por. s. 250).

Reklama

Tematyka prawdy, tak istotna dla autora, prawdy o wierze, a zarazem głębokiej wiary w Prawdę, stanowi klamrę, która spina treść książki. Prawda prowadzi nas do odkrycia porządku i celu w świecie. Trzeba uświadomić sobie, jak wielkim darem jest jej odkrywanie. Dzisiaj wielość stanowisk, gdzie każdy ma swoją prawdę, ustąpiła miejsca bezkrytycznemu pluralizmowi, opartemu na założeniu, że wszystkie opinie mają równą wartość. Jest to przejaw braku wiary w istnienie prawdy. Szacunek dla prawdy - podkreśla Przewodniczący Rady ds. Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski - powinien być szczególnie widoczny w środowisku dziennikarskim, dla którego prawda musi być źródłem i kryterium informacji (por. s. 291-296).

Wobec coraz śmielszych prób „gaszenia nadziei”, takich jak: narzucanie antropologii bez Boga - w konsekwencji szerzenie się relatywizmu i cynicznego hedonizmu, przez co wielu ludzi nie potrafi już łączyć ewangelicznego trudu przeżywania osobistej wiary w Chrystusa - trzeba nam z odwagą: umacniać wiarę, bez której nie można podobać się Bogu; trwać w chrześcijańskiej nadziei, która nie jest „matką głupich”, lecz zmysłem widzenia życia od strony jego dobra; być świadkami miłości, która jest nie tylko ideą umysłu czy pragnieniem serca, ale nade wszystko sposobem życia i odpowiedzią na miłość Boga (por. s. 319-329).

Myśli i wskazania abp. Wacława Depo, zawarte w książce „Blask wiary w Chrystusie”, mogą być skuteczną pomocą w przeżywaniu wiary i zgłębianiu jej treści w Roku Wiary. Chrześcijanin idzie drogą wiary i pyta, oczekując przekonujących odpowiedzi. Książka może spełnić te oczekiwania, jeśli weźmiemy ją do ręki.

Abp Wacław Depo, „Blask wiary w Chrystusie”, Lublin 2012, Wydawnictwo KUL, wydawnictwo.kul.lublin.pl.

2012-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Syberyjskie piekło, wstrząsające historie i nieugięta wola przetrwania w nowej książce dr. Marka Klecela

„Sybir. Dzieje polskich zesłańców XVIII-XX w.”
Już od XVIII wieku, kiedy wpływowe kręgi społeczne upowszechniały pogląd o korzyściach płynących z obcego protektoratu, Polacy doświadczyli brutalnej rzeczywistości wyzysku, niewoli i wynaradawiania. Pierwsze transporty na daleki Sybir wyruszyły jeszcze przed końcem XVIII wieku, a przez kolejne stulecia ziemia ta zapełniała się najszlachetniejszymi i najbardziej niezłomnymi przedstawicielami naszego narodu. W nieludzkich warunkach walczyli z głodem i chorobami oraz zmuszani byli do najcięższych robót.

Najnowsza publikacja wydawnictwa Biały Kruk autorstwa dr. Marka Klecela, znakomitego warszawskiego historyka literatury, publicysty, wydawcy i redaktora, pt. „Sybir. Dzieje polskich zesłańców XVIII-XX w.” to fascynująca lektura właśnie o tych losach. W przejmujący sposób ukazuje okrucieństwa, katorgę i dramatyczne dzieje polskich zesłańców żyjących w nieludzkim systemie rosyjskiego samodzierżawia i absolutnej władzy carów. To także niezwykła opowieść o nieugiętej woli przetrwania, determinacji i niezłomności ludzi, którzy mimo przeciwności losu nie zatracili swojej tożsamości i ducha walki.
CZYTAJ DALEJ

Św. Cecylia - patronka muzyki kościelnej

Niedziela płocka 46/2003

[ TEMATY ]

św. Cecylia

pl.wikipedia.org

22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości. Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską. Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz, że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz, że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana. Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła. Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”. Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki. Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki. Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy. W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r. Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
CZYTAJ DALEJ

Oświadczenie Kapituły Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w sprawie ataków na Radio Maryja

2024-11-22 20:24

[ TEMATY ]

redemptoryści

doświadczenie

red

Delegaci polskich redemptorystów, zebrani na II sesji XVIII Kapituły Prowincji Warszawskiej w Tuchowie w dniach 18 – 22 listopada 2024 r., solidaryzują się w podejmowanej działalności ewangelizacyjnej i formacyjnej z o. Tadeuszem Rydzykiem, ze wszystkimi redemptorystami, siostrami zakonnymi, świeckimi pracownikami i wolontariuszami Radia Maryja, Telewizji Trwam, Akademii Kultury Społecznej i Medialnej oraz innych instytucji wyrosłych wokół toruńskiej rozgłośni.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję