Bp Nitkiewicz w KL Dachau: pragnienie przebywania z Chrystusem przełamywało strach
O tym, że wśród księży więzionych przez Niemców w obozie koncentracyjnym pragnienie przebywania z Chrystusem przełamywało strach - powiedział bp Krzysztof Nitkiewicz do neobrezbiterów podczas pielgrzymki 2 lipca w byłym hitlerowskim obozie koncentracyjnym w KL Dachau.
Razem z bp. Krzysztofem Nitkiewiczem i rektorem Wyższego Seminarium Duchownego wyświęceni w tym roku kapłani diecezji sandomierskiej biorą udział w pielgrzymce m.in. do obozu koncentracyjnego KL Dachau, a także do Paray-le-Monial, Ars i Taizé.
Podczas Mszy św. celebrowanej na terenie obozu w KL Dachau, biskup zwracając się do neoprezbiterów przypomniał, że był on miejscem męczeństwa wielu polskich kapłanów, w tym kilkudziesięciu pochodzących z diecezji sandomierskiej.
– Ci kapłani umierali często z głodu, jednak najbardziej doskwierał im głód Eucharystii. Jako Polacy mieli bowiem zakaz wstępu do obozowej kaplicy. To ich bolało bardziej niż inne upokorzenia i szykany. Z narażeniem życia próbowali omijać ten zakaz. Pragnienie przebywania z Chrystusem przełamywało strach. Życzę sobie i wam, żeby nasza miłość do Pana Jezusa stale wzrastała i była równie wielka – wskazywał bp Krzysztof Nitkiewicz.
W niemieckim obozie koncentracyjnym KL Dachau najliczniejszą grupę narodowościową stanowili Polacy. Według szacunków Kościoła katolickiego więzionych tu było ok. 3 tys. księży, w tym 1773 z Polski.
Z diecezji sandomierskiej śmierć w nim ponieśli poprzez powieszenie, bądź w komorze gazowej m.in.: bł. ks. kmdr. Władysław Miegoń, kapelan Marynarki Wojennej (15 października 1945), bł. ks. Antoni Rewera (1 października 1942 r.), bł. ks. Stefan Grelewski (9 maja 1941 r.), bł. ks. Kazimierz Grelewski (9 stycznia 1942 r.).
Ks. kard. Adam Kozłowiecki SJ pochodzący z Huty Komorowskiej doczekał wyzwolenia obozu przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945.
Bp Krzysztof Nitkiewicz w rozmowie z s. dr Haliną Szumił
W kościele seminaryjnym w Sandomierzu odbyła się Msza św. w 40. rocznicę śmierci sługi Bożego ks. Wincentego Granata, której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Po Eucharystii s. dr Halina Szumił wygłosiła wykład pt. „Oddany Ojczyźnie”.
Czas mija nieuchronnie, ktoś powiedział, że bezszelestnie, zacierając ślady po ludziach, instytucjach, cywilizacjach. Żyje dalej tylko to, co przez Boże działanie stało się ponadczasowe i wieczne. Myśli i czyny ks. Wincentego Granata, owoc jego głębokiej relacji z Bogiem, przetrwały próbę 40 lat, jakie minęły od śmierci sługi Bożego. Proces kanonizacyjny na poziomie diecezjalnym, którego ważność stwierdziła Stolica Apostolska, uwidocznił jeszcze bardziej piękno tej postaci jakże ważnej dla Kościoła w Polsce – powiedział bp Krzysztof Nitkiewicz, rozpoczynając Mszę św. z okazji 40. rocznicy śmierci sługi Bożego ks. prof. Wincentego Granata.
"Chrystus i jawnogrzesznica", Nicolas Poussin (1653 r.)
Ważne jest, aby w każdej sytuacji kryzysowej, którą przeżywam, zaprosić Jezusa. On jest pomocą, światłem i On udziela łaski, aby z trudności wyjść i stać się lepszym czy mądrzejszym.
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
W Łodzi odkryto szczątki dzieci – ofiar niemieckiego obozu
Instytut Pamięci Narodowej poinformował, że na cmentarzu św. Wojciecha w Łodzi odkryto szczątki dzieci – ofiar niemieckiego obozu przy ul. Przemysłowej w Łodzi.
To kolejny krok w tej sprawie. Jak informuje Zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN to już szósty etap prac poszukiwawczych na terenie cmentarza św. Wojciecha w Łodzi (przy ul. Kurczaki). Ich celem było odnalezienie szczątków dzieci - ofiar niemieckiego obozu przy ul. Przemysłowej w Łodzi (Polenjugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
