Pierwszą część Wigilii Paschalnej - liturgię światła, czyli lucernarium - rozpoczął obrzęd poświęcenia ognia i zapalenia odeń paschału, po czym wielkanocną świecę diakon uroczyście wniósł do zaciemnionego wnętrza katedry. Po trzykrotnym zaśpiewaniu przez niosącego świecę słów: „Światło Chrystusa” i odpowiedzi zgromadzonych: „Bogu niech będą dzięki” w świątyni zapalono wszystkie światła, zaś uczestnicy liturgii zapalili od paschału przyniesione ze sobą świece. Wielkanocne orędzie (tzw. Exsultet), opiewające niezwykłość nocy, w której dokonało się Zmartwychwstanie, nocy, „w której się łączy niebo z ziemią - sprawy Boskie ze sprawami ludzkimi”, zaśpiewał z ambony proboszcz parafii katedralnej ks. kan. dr Janusz Filarski.
Kolejną część Wigilii Paschalnej stanowiła liturgia Słowa, w trakcie której odczytano 3 czytania ze Starego Testamentu i 2 perykopy nowotestamentalne - Epistołę i Ewangelię. Przed czytaniami z Nowego Testamentu na znak radości ze Zmartwychwstania przy wtórze dzwonów został odśpiewany hymn Chwała na wysokości Bogu, Ewangelię poprzedziło natomiast nieśpiewane od początku Wielkiego Postu radosne Alleluja.
Szczególnym momentem Wigilii Paschalnej była liturgia chrzcielna, w trakcie której nastąpiło poświęcenie wody chrzcielnej i odnowienie przyrzeczeń chrztu św. Nabożeństwo zwieńczyła liturgia eucharystyczna zakończona uroczystym błogosławieństwem.
W większości krajów Europy Zachodniej, choć coraz częściej także w Polsce (w naszej diecezji np. w Pułtusku i Mławie), liturgię Wigilii Paschalnej kończy procesja rezurekcyjna. Według polskiej tradycji Rezurekcja odbywa się jednak w niedzielę o świcie. Tak też było w katedrze, gdzie uroczystej procesji i Mszy św. rezurekcyjnej przewodniczył i homilię wygłosił bp Stanisław Wielgus. Homilię Księdza Biskupa publikujemy na str. I.