Reklama

Niedziela Świdnicka

Przyjęli do siebie św. Barbarę

Niedziela świdnicka 51/2017, str. II

[ TEMATY ]

św. Barbara

figura

Adrian Ziątek

Przekazanie figurki na ręce ks. proboszcza Władysława Terpiłowskiego

Przekazanie figurki na ręce ks. proboszcza Władysława Terpiłowskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tegoroczne obchody barbórkowe w Wałbrzychu rozpoczęły się 4 grudnia uroczystą Mszą św. w kolegiacie Świętych Aniołów Stróżów, po której w uroczystym marszu górnicy i inni zacni goście i mieszkańcy miasta udali się pod pomnik górnictwa, gdzie odbywały się dalsze uroczystości

Reklama

To nie była jednak jedyna okazja do świętowania tegorocznej Barbórki w Wałbrzychu. W tym roku św. Barbara została w znaku swojej figury uczczona i przyjęta do dwóch wałbrzyskich parafii. Pierwszą parafią była parafia pw. Świętej Rodziny na wałbrzyskim Białym Kamieniu, gdzie 3 grudnia 2017 r. na uroczystej Mszy św. w obecności przedstawicieli władz wojewódzkich, samorządowych miasta Wałbrzycha i reprezentantów wałbrzyskiej „Solidarności”, przy licznym udziale wiernych, uroczyście zainstalowano figurkę św. Barbary, która znalazła swoje miejsce w nowo wybudowanym kościele. Mszy św. przewodniczył proboszcz parafii ks. Mirosław Krasnowski. Uroczystą homilię wygłosił ks. Tadeusz Faryś, który w latach osiemdziesiątych był w Wałbrzychu duszpasterzem „Solidarności”. Kolejną parafią, która przyjęła do siebie figurkę św. Barbary, była parafia św. Barbary na wałbrzyskim Starym Zdroju. Uroczyste wprowadzenie figurki miało miejsce podczas odpustu parafialnego ku czci patronki parafii przy bardzo licznie zgromadzonych wiernych, którzy sami zabiegali o to, aby ta figurka trafiła właśnie do ich kościoła. Wprowadzeniu figurki towarzyszyły liczne poczty sztandarowe „Solidarności”, m.in. byłych wałbrzyskich kopalni czy ostatnio zlikwidowanego zakładu „WAMAG”, z którego to właśnie ta figurka św. Barbary została przekazana do parafii. Ks. proboszcz Władysław Terpiłowski podczas odpustu parafialnego zapowiedział, że figurka znajdzie swoje poczesne miejsce na terenie parafii, gdzie zostanie umiejscowiona w specjalnie wybudowanej kaplicy, aby św. Barbara była otoczona jeszcze większym kultem wśród mieszkańców Starego Zdroju.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Historia pochodzenia tych figurek sięga lat osiemdziesiątych, gdy z inicjatywy działaczy Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych „Solidarność” po raz pierwszy w Wałbrzychu zorganizowano uroczyste obchody barbórkowe o charakterze religijnym. Podczas tych obchodów na uroczystej Mszy św. w kościele Świętych Aniołów Stróżów, której przewodniczył metropolita wrocławski abp Henryk Gulbinowicz, dokonano poświęcenia dwunastu figur św. Barbary, które zostały umiejscowione w kapliczkach na terenie miejsc pracy górników oraz firm współpracujących z kopalniami regionu wałbrzyskiego. Pochodzenie tych figurek na dzień dzisiejszy nie jest do końca ustalone. Według jednej wersji, te dwanaście figurek zostało odlane na wzór gipsowej figurki przekazanej z parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Wałbrzychu. Inna wersja mówi, że była to figurka przekazana z parafii św. Barbary w Wałbrzychu, a jeszcze inna, z relacji p. Henryka Kapłona, świadczy o tym, że pierwowzór figury, z której odlano wspomniane dwanaście figurek, pochodził z Nowej Rudy. Figurki zostały wykonane przez pracowników Dolnośląskiego Przedsiębiorstwa Urządzeń Górniczych w Wałbrzychu, znanego wcześniej jako Huta Karol, a następnie jako „WAMAG”. Są odlane ze stopów aluminium. Na dzień dzisiejszy poza dwiema figurkami, które znalazły swoje miejsce w wałbrzyskich parafiach, los większości pozostałych nie jest do końca znany. Warto wspomnieć, że figurka, która tuż po poświęceniu została przekazana w latach osiemdziesiątych do kopalni „Thorez” w Wałbrzychu, znajduje się na jej terenie do dnia dzisiejszego, gdzie obecnie funkcjonuje Centrum Nauki i Sztuki Stara Kopalnia.

Choć w Wałbrzychu, w mieście, które ma swoją bogatą, ponad 500-letnią tradycję górniczą, nie ma już ani jednej czynnej kopalni węgla, to jednak pozostało wiele śladów byłej tożsamości górniczego miasta. Takim śladem niewątpliwie są dwie figurki św. Barbary, które zainstalowano w dwóch wałbrzyskich parafiach, a które będą przypominały parafianom i mieszkańcom miasta o funkcjonowaniu dawnych kopalni i zakładów oraz o bogatej tradycji górniczej miasta.

2017-12-13 11:07

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Poświęcenie figurki Świętej Barbary w Starej Kopalni

Niedziela świdnicka 41/2016, str. 3

[ TEMATY ]

św. Barbara

Krzysztof Zaremba

Ks. Tadeusz Wróbel w czasie święcenia figurki św. Barbary

Ks. Tadeusz Wróbel w czasie święcenia figurki
św. Barbary
W Parku Wielokulturowym Stara Kopalnia – Centrum Nauki i Sztuki w Wałbrzychu miała miejsce uroczystość poświęcenia i instalacji figurki Świętej Barbary. Wykonana z piaskowca figura przywędrowała do Wałbrzycha z Niemiec na przełomie roku 1989/1990 jako dar górników niemieckich dla polskich związkowców z kopalni „Thorez” (później „Julia”) a teraz znalazła dla siebie honorowe miejsce na kopalnianej podziemnej trasie turystycznej przy zejściu do wyrobiska górniczego. Na uroczystość licznie przybyli górnicy zarówno z dawnej Kopalni Węgla Kamiennego „Julia”, jak i górnicy z innych wałbrzyskich kopalń. Obecni byli również przedstawiciele władz miasta, wałbrzyskiego duchowieństwa oraz dyrekcja i pracownicy Starej Kopalni. Ks. Tadeusz Wróbel, proboszcz parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, zanim poświęcił figurkę św. Barbary, przypomniał, że w Wałbrzychu choć już od bez mała dwudziestu lat węglowe kopalnie nie funkcjonują, to jednak miasto do dziś ma charakter górniczy i tak będzie dopóki są ludzie, którzy w nich pracowali i żywa pozostaje pamięć o górniczej historii miasta. Wspominał również swoje doświadczenia z pracy duszpasterskiej z górnikami, kiedy spotykał się zarówno z radosnymi, jak i często tragicznymi wydarzeniami związanymi z niebezpieczną pracą w kopalniach. Wielu górników z czcią zwracało się do swej patronki – św. Barbary o opiekę i by szczęśliwie mogli wyjechać po pracy na powierzchnię i powrócić do swych domów.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Sandomierska Via Crucis

2025-04-13 20:35

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Ulicami Starego Miasta w Sandomierzu przeszła miejska Droga Krzyżowa. Nabożeństwu przewodniczył Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz.

Modlitwa rozpoczęła się w kościele seminaryjnym pw. św. Michała Archanioła, a zakończyła w Bazylice Katedralnej, która w Roku Jubileuszowym jest Kościołem Stacyjnym.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję