Reklama

Niedziela Podlaska

Poświęcenie kościoła w Dziadkowicach po remoncie

Kościoły wznoszone na ziemi pomagają w budowaniu świątyni w człowieku – mówił bp Tadeusz Pikus podczas ponownego poświęcenia kościoła pw. Trójcy Świętej w Dziadkowicach po jego gruntownym remoncie. Ksiądz Biskup wyjaśniał, że rewitalizacja może dotyczyć zarówno budynku kościoła, jak i świątyni, którą jest każdy wierzący

Niedziela podlaska 49/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

świątynia

poświęcenie

Agnieszka Bolewska-Iwaniuk

Uroczystej Eucharystii przewodniczył Biskup Drohiczyński

Uroczystej Eucharystii przewodniczył Biskup Drohiczyński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Poświęcenie kościoła, które odbyło się 20 listopada, było ważnym wydarzeniem dla wspólnoty parafialnej. W uroczystości wzięli udział kapłani z dziekanem siemiatyckim ks. Jerzym Cudnym, parafianie z całą radą parafialną i goście.

Szczęśliwy przebieg prac

Kapłani wraz ze świtą ministrantów czekali na Pasterza diecezji przed kościołem, a witając go, podali do ucałowania relikwie św. Andrzeja Boboli, które obok relikwii św. Faustyny na stałe znajdują się w świątyni dziadkowickiej. Na wstępie uroczystości proboszcz parafii ks. Marek Toruński mówił: – W uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata gromadzimy się w naszej odnowionej świątyni, by podziękować Bogu za szczęśliwy przebieg prac renowacyjnych oraz ludziom, którzy to dzieło wspierali modlitwą i ofiarą. Prace te finansowo wspierali obecni i byli parafianie oraz goście parafii, dotacji udzielili Urząd Marszałkowski w Białymstoku, Wojewódzki Konserwator Zabytków i Gmina Dziadkowice. Proboszcz poprosił Księdza Biskupa o modlitwę w intencji parafian, darczyńców i firmy, która wykonała prace remontowe, oraz o poświęcenie gruntownie odnowionego kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Świątynia Boga żywego

Reklama

Ksiądz Biskup poświęcił wodę, a następnie nastąpiło poświęcenie świątyni poprzez znak poświęcenia ścian. Wyraził też uznanie parafianom, dobroczyńcom i wykonawcom renowacji. W homilii zaś mówił: – Dzięki Bogu w Trójcy Jedynemu, dzięki Jego Miłosierdziu, świątynią prawdziwą na ziemi jest człowiek, świątynia Boga żywego. Budowle, które wznosimy na ziemi, mają służyć temu, by każdy człowiek stawał się świątynią Boga żywego. To, że stajemy się świątynią, jest wolą i miłością Boga wobec nas. Bóg posłał swojego Syna Jezusa Chrystusa, który przychodzi, by budować z nas świątynię, a On od Ojca posyła Ducha Świętego, by każdy z nas stał się świątynią.

Dalej bp Pikus zwrócił uwagę, że rewitalizacja może dotyczyć zarówno budynku kościoła, jak i świątyni, którą my jesteśmy: – Być może w naszym życiu potrzebna jest rewitalizacja świątyni, którą my jesteśmy. Tego nie odbuduje człowiek, bo świątynię, jaką my jesteśmy, buduje sam Bóg przy naszej współpracy. Podkreślał też, że Bóg nie odbuduje w nas świątyni, jeśli nie będziemy tego chcieli. Podpowiadał też, by do odnowienia świątyń, kórymi jesteśmy, wykorzystać zbliżający się czas peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego, który trafił do wszystkich parafii na zakończenie Roku Świętego Miłosierdza. Zachęcał do indywidualnych spotkań z Chrystusem i rachunku sumienia z całego życia.

Odnowa serc

Nawiązując do słów homilii, proboszcz Marek Toruński mówił na zakończenie: – Mam nadzieję, że odnowa naszych serc dokonywać się będzie podczas nawiedzenia Jezusa Miłosiernego, która w naszej parafii rozpocznie się w pierwszą niedzielę grudnia. Niech Jezus Chrystus Król Wszechświata ma zawsze godne mieszkanie nie tylko w świątyniach zbudowanych ręką ludzką, ale przede wszystkim w naszych sercach, rodzinach, parafii, ojczyźnie i świecie.

* * *

Szczypta historii

Pierwszy, drewniany kościół w Dziadkowicach ufundowano w 1431 r., jednak spłonął on w czasie potopu szwedzkiego. Kolejny kościół, również drewniany, wystawiono ok. 1702 r. Obecny kościół w stylu odrodzenia został zbudowany z cegły i kamienia w 1802 r. i konsekrowany w 1850 r. W ramach represji popowstaniowych po bitwie siemiatyckiej kościół został zamknięty, a następnie przekazany Cerkwi prawosławnej. W czasie I wojny światowej świątynia została w znacznym stopniu zburzona. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. zniszczony kościół został zwrócony katolikom. Rok później dokonano ponownej erekcji parafii, a następnie kościół odbudowano i poświęcono w 1921 r. W 2002 r. ówczesny biskup drohiczyński Antoni Dydycz dokonał rekonsekracji kościoła i poświęcił nowy marmurowy ołtarz. Kościół, który od dwustu las wznosi się na wzgórzu w Dziadkowicach, remontowano przez dwa lata. Odnowiono elewację zewnętrzną i wnętrze świątyni łącznie z ołtarzem głównym. Wcześniej zbudowano kamienny parkan wokół placu kościelnego. Solidne ogrodzenie neutralizuje drgania ziemi spowodowane bezpośrednim sąsiedztwem ruchliwej drogi. Wszystkie prace wykonywano pod nadzorem konserwatora zabytków. Dzięki wspólnym staraniom kapłanów i parafian świątynia zyskała nowy blask. Jednak – jak podkreśla gospodarz parafii ks. Marek Toruński – w takim zabytkowym kościele ciągle jest praca do wykonania, teraz parafianie myślą o odnowieniu bocznych ołtarzy. Na terenie parafii znajdują się też dwie kaplice – w Towinie i Żurobicach. Ta druga wkrótce zostanie zastąpiona nowym budynkiem, któego wznoszenie rozpoczęto wiosną. – Wszystko, co robimy, to zasługa parafian – podkreśla Ksiądz Proboszcz. Parafianie zaś wdzieczni są swojemu duszpasterzowi za tak ofiarną pracę dla ich współnoty.

2016-12-01 11:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przez wieki ze świętym Stanisławem

Niedziela kielecka 49/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

świątynia

parafia

patron

W.D.

Kościół parafialny pw. św. Stanisława BM w Starochęcinach Widok na ołtarz główny

Kościół parafialny pw. św. Stanisława BM w Starochęcinach
Widok na ołtarz główny

Kościół w Starochęcinach, któremu patronuje św. Stanisław Biskup i Męczennik, powstał w l. 1680-1718, ale samodzielna parafia istnieje tutaj od 30 lat. Wspólnota niedawno zakończyła jubileuszowe świętowanie erygowania parafii, a trwające rok obchody stały się impulsem dla wielu inicjatyw duszpasterskich

O życiu św. Stanisława pisali kronikarze: Gall Anonim, Wincenty Kadłubek i Wincenty z Kielc. Św. Stanisław urodził się w Szczepanowie k. Bochni, prawdopodobnie ok. 1030 r. Pochodził z rodu Turzynów. Uczył się być może w Tyńcu, w klasztorze benedyktyńskim. Kształcił się również za granicą, w Belgii lub w Paryżu. Święcenia kapłańskie otrzymał ok. 1060 r. Najpierw zastał mianowany przez bp. Sułę Lamberta kanonikiem katedry, a po jego śmierci w 1070 r. został jego następcą. To król Bolesław protegował bp. Stanisława na stolicę biskupią u papieża Grzegorza VII. Był gorliwym pasterzem. Wiadomo też, że w swojej rodzinnej wiosce wystawił drewniany kościół pw. św. Marii Magdaleny, który dotrwał do XVIII wieku. Dla biskupstwa nabył wieś Piotrawin na prawym brzegu Wisły, o którą potem toczył się proces ze spadkobiercami jej zmarłego właściciela. Dzięki staraniom bp. Stanisława została wskrzeszona metropolia gnieźnieńska. Król Bolesław Śmiały przystąpił do obozu popierającego reformy Grzegorza VII. Wznosił i odbudowywał kościoły i klasztory. Jednak był również nieugięty, kiedy doszło do buntu poddanych przeciwko jego surowym wyrokom, jakie zarządził w związku z ich nieposłuszeństwem.
CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego najważniejszym świętem w Kościele katolickim

Wielkanoc to najważniejsza i najstarsza uroczystość w Kościele katolickim. Kościół świętuje tego dnia Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, czyli Jego przejście od śmierci do życia. Prawda ta jest fundamentem i istotą wiary chrześcijańskiej.

Chrześcijanie wierzą, że śmierć polega na odłączeniu duszy od ciała, zmartwychwstanie zaś na ponownym połączeniu. Jezus swoim zmartwychwstaniem, a więc przejściem ze śmierci do życia wiecznego, potwierdził, że jest prawdziwym Mesjaszem, Synem Bożym. Tak jak na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej żydzi co roku obchodzą święto Pesach, tak chrześcijanie w Wielkanoc świętują Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, czyli Jego przejście od śmierci do życia i otwarcie ludziom dostępu do życia wiecznego.
CZYTAJ DALEJ

Franciszek: nie szukajmy Chrystusa w grobie

Musimy szukać Jezusa Zmartwychwstałego w życiu, szukać w twarzach braci, szukać w codzienności, szukać Go wszędzie, ale nie w grobie - stwierdził papież w homilii odczytanej przez kard. Angelo Comastriego Mszy św. wielkanocnej. Emerytowany archiprezbiter bazyliki watykańskiej sprawował ją jako papieski delegat na placu św. Piotra w Watykanie.

Oto tekst papieskiej homilii w tłumaczeniu na język polski:
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję