Wielkopostne pielgrzymowanie do kościołów stacyjnych zawitało do parafii Najświętszego Zbawiciela, gdzie liturgii Mszy św. przewodniczył bp Ireneusz Pękalski.

Na początku liturgii o wspólną modlitwę w intencji mieszkańców parafii i kapłanów w niej pracujących poprosił proboszcz ks. Grzegorz Klimkiewicz. Podczas homilii celebrans odniósł się do odczytanej Ewangelii z księgi proroka Izajasza. - „Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie! (Iz 49, 14-15). „Czas to pieniądz” mawiał Beniamin Franklin. Czas jest wartościowy. Tracąc go, traci się pieniądze, jakie by się wtedy zarobiło. Mówi o tym wiersz Katarzyny Grocholi: „Za pieniądze można mieć zegarek, ale nie czas.Za pieniądze można mieć budynek, ale nie dom. Za pieniądze można mieć seks, ale nie miłość. Za pieniądze można mieć lekarstwa, ale nie zdrowie. Za pieniądze można mieć posadę, ale nie poważanie. Za pieniądze można mieć władzę, ale nie szacunek. Za pieniądze można mieć ubranie, ale nie dobry gust. Jednym słowem, za pieniądze można mieć... ale nie można być”. Czyli za pieniądze można mieć, ale nie można być! „Ludzie mówią czas to pieniądz. A ja wam mówię „Czas to miłość!” – mówił bł. Stefan kardynał Wyszyński. Dzień bez miłości Boga i bliźniego to czas stracony. Niełatwo darować czas drugiemu człowiekowi i zatrzymać się przy nim. Czas dla Boga wyraża się w modlitwie a zwłaszcza w relacji. Dla człowieka wyraża się w miłości i dzieleniem się nim z drugim (…)Bóg zapewnia nas dziś o tym, że nigdy o nas nie zapomni. Słowa te są dziś do nas skierowane i wyrażają wielką miłość, czułość i stałą opiekę Boga nad nami. Bóg o nas nigdy nie zapomni, to my często o Nim zapominamy pochłonięci sprawami doczesnymi. Tak łatwo często znajdujemy błahe powody, aby usprawiedliwić brak czasu dla Boga (…) Miejmy czas dla Boga i bliźnich, a kiedy do nas mówi, nie gardźmy Jego słowem. Żyjmy Jego słowem, abyśmy po zakończeniu ziemskiej pielgrzymki osiągnęli wieczną radość w niebie – mówił bp Pękalski.

Na zakończenie odmówiona została Koronka do Miłosierdzia Bożego, po której kapłani wraz ze służbą liturgiczną udali się na odśpiewanie Apelu Jasnogórskiej do kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej.