Pamiętamy te słowa Chrystusa „A Ja wam powiadam...” (por. Mt 5, 22), którymi czynił On porównanie swojej nauki do nauczania różnych ludzi. Chciał przez nie wyraźnie zaznaczyć odrębność swojego nauczania od opinii czasami obiegowych, stereotypowych lub od dotychczasowego rozumienia jakiegoś zwrotu - konfrontować je ze swoją nauką, opartą na idei miłości Boga i człowieka, w świetle której nabierały one nowego znaczenia. Bo Jezus przyszedł, aby rozjaśnić Bożą naukę, nie zawsze dobrze rozumianą, i przybliżyć nam Boga.
Dzisiaj także jesteśmy świadkami zderzenia nauki świata, tzw. prawd obiegowych, pospolitych, czasem bardzo płaskich, z nauczaniem Jezusa. Świat narzuca człowiekowi swój styl życia i widzenia rzeczywistości. Każdego dnia drukuje się miliony zdań, padają miliony słów, które są wyrazem pragnień i dążeń tego świata. I niestety, w świetle nauki Jezusa często można je określić jako podpowiedzi złego ducha, zioną bowiem agresją i krzykiem, nie budują pokoju i miłości. Jednak siła i impet, z jakimi są wprowadzane w życie, robiąc wrażenie tzw. nowoczesnego spojrzenia na rzeczywistość, mają ogromne oddziaływanie społeczne. Wielu ludzi, zwłaszcza młodych, bez właściwego przygotowania do odbioru takich informacji po prostu gubi się, nie wiedząc, że schodzą na niewłaściwe ścieżki.
Dla nas, świadomych chrześcijan, nauka Boża zawarta w Ewangelii Jezusa Chrystusa ma swoje głębokie uzasadnienia. Ważny jest także przekaz myślowy ludzi mądrych, szczególnie ostatnich dwóch tysięcy lat - filozofów, teologów, ludzi wielkiej kultury, którzy wnieśli do skarbca wiedzy ogólnej niezwykłe wartości, budujące cywilizację chrześcijańską. Cieszymy się zatem bardzo, że dana nam została łaska pojęcia tego, co nas spotkało w osobie Jezusa Chrystusa i w związku z Jego nauką, w najwspanialszej dla człowieka kulturze - kulturze chrześcijańskiej.
Od jakiegoś czasu współczesność z wyjątkową siłą uderza jednak w ten świat wartości, w którym żyje i porusza się religijny człowiek, powodując, że rozsypuje się on w pył w świadomości zwłaszcza ludzi młodych. Pojawiają się nowi „filozofowie” - politycy, guru, publicyści, którzy sprzeciwiają się chrześcijańskiemu widzeniu świata. Stąd obojętność wielu na sprawy religijne, optowanie za laboratoryjnym sposobem konstrukcji życia i człowieka, przyzwolenie dla aborcji, eutanazji czy doświadczeń medycznych - bez wizji dalszej przyszłości człowieka i ludzkości. Nie normy Dekalogu mają już rządzić życiem człowieka, ale wolność - czytaj: swawola - i egoizm.
Ewangeliczne spojrzenie na całokształt życia ludzkiego pozwala dostrzec, że świat obraca się w kręgu natury i rzeczy zwyczajnych, normalnych. Że dlatego właśnie wiele zjawisk da się przewidzieć, a życie wydaje się sensowne i logiczne, zadaniem człowieka zaś jako jednostki żyjącej we wspólnocie jest budowanie tej normalności.
Ale nauczanie Jezusa Chrystusa znajduje się dzisiaj w sprzeczności z założeniami systemów liberalnych, które lekceważą naszą wiarę lub świadomie ją niszczą, dążąc do zahamowania jej wpływu na życie ludzkie. Kto jednak zawierzył Chrystusowi, kto bierze pod uwagę swoistą konstytucję królestwa Bożego, jaką stanowi nauka Ośmiu Błogosławieństw, musi kierować się zasadami tam zawartymi, zdecydowanymi, klarownymi i jasnymi.
Tak więc często zdarza się, że Jezus mówi co innego, a świat co innego i jako chrześcijanie czujemy się zagubieni. Pamiętajmy jednak, że konsekwentne podążanie drogą Ewangelii Jezusa gwarantuje sukces - nie tylko ten wieczny, ale także już tu, na ziemi - i daje człowiekowi szczęście.
Chcę o tym mówić w naszej „Niedzieli”, wołać, że nauka Chrystusa jest jednoznaczna i otwarta. Tego uczy Kościół, odnosząc się do Objawienia Bożego oraz do stworzonego przez Boga świata natury. Nauczanie Kościoła jest jednakowe i niezmienne.
Tej wielkiej Bożej rzeczywistości będę dotykał w nowym cyklu zatytułowanym: „A Ja wam powiadam...”.
Posłuchaj
Pomóż w rozwoju naszego portalu
_1759510669.jpg)
