Reklama

Franciszek

Ks. F. Lombardi o 2. dniu podróży Franciszka: ekumenizm i wołanie o pokój dla Ziemi Świętej

Spotkanie Franciszka z patriarchą Franciszkiem i podpisanie przez nich wspólnej deklaracji oraz dramatyczne wołanie o pokój dla Ziemi Świętej i całego Bliskiego Wschodu – to główne wydarzenia drugiego dnia pielgrzymki apostolskiej papieża do tego regionu. Taki pogląd przedstawił 26 maja w rozmowie z Radiem Watykańskim dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej ks. Federico Lombardi SI.

[ TEMATY ]

Franciszek

Franciszek w Ziemi Świętej

Włodzimierz Rędzioch

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jego zdaniem, spotkanie Ojca Świętego z honorowym zwierzchnikiem światowego prawosławia było bardzo oczekiwane przez obie strony i swymi korzeniami sięga początków obecnego pontyfikatu. Po raz pierwszy w historii patriarcha Konstantynopola wziął udział w jego rozpoczęciu i już wówczas obaj hierarchowie uzgodnili, że przypadającą w tym roku 50. rocznicę historycznego spotkania Pawła VI i Atenagorasa w Jerozolimie uczczą spotkaniem w tym samym miejscu – przypomniał rozmówca Radia Watykańskiego.

Podkreślił, że papież i patriarcha przeżywali z pełną świadomością swe spotkanie, niezależnie od jego wymiaru wspomnieniowego, jako ważny krok na drodze ekumenicznej, zapraszając serdecznie do udziału w nim także inne wyznania. „I była to wielka i piękna nowość” – zaznaczył włoski jezuita.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zwrócił uwagę, że papież „idąc śladami swych poprzedników, zgłosił, jeśli można tak powiedzieć, swą gotowość do głębokiej refleksji nad posługą biskupa Rzymu jako służby wszystkim chrześcijanom”. Chodzi o przemyślenie tego, jak ma być ona sprawowana dzisiaj, także po nowemu – wyjaśnił ks. Lombardi. Według niego jest to propozycja świadcząca o wielkiej odwadze i wielkoduszności, ale tak przedstawiona, że ekumenizm może posuwać się naprzód.

Pytany następnie o reakcje na wystosowane przez papieża do prezydentów Izraela i Palestyny zaproszenie na wspólną modlitwę w „jego domu w Watykanie”, duchowny wyjaśnił, że było ich wiele i to pokazuje, że propozycję tę zaraz uznano za jedną z najważniejszych wiadomości tego dnia. Ona także była oryginalna i odważna – dodał. Zaznaczył przy tym, że jeśli Ojciec Święty wystąpił z nią, to oczywiście miał świadomość, że zostanie ona przyjęta. „Sądzę, że to pięknie, iż papież składa taką propozycję, która leży w jego kompetencjach” – podkreślił rzecznik watykański.

Przypomniał, że papież jest przywódcą religijnym i moralnym, a zatem to, co może zaproponować dla pokoju, to nie jakieś szczególne rokowania polityczne, nawet jeśli mówi się, że są one bardzo potrzebne, ale nie leży to w jego kompetencjach, i nie wzmacnianie wojsk. Franciszek „proponuje stanięcie przed Bogiem, aby prosić Go o pomoc w zrobieniu czegoś, czego dotychczas nie zdołaliśmy osiągnąć, a zatem że należy udać się także z prośbą o pomoc do kogoś innego” – tłumaczył jezuita. Dodał, że jest to potrzebne także do nawrócenia się, aby zmienić swe serca tak, abyśmy byli bardziej zdolni do wyjścia na spotkanie, do dialogu i akceptacji innego; w tym celu trzeba wyjść od samych siebie, aby móc wejść na nowe drogi pokoju.

Reklama

To piękne, że taka propozycja papieska jawi się jako realistyczna, i to właśnie w takim kontekście, gdy pokój już od dawna wydaje się bardzo trudny, żeby nie powiedzieć, że niemożliwy do osiągnięcia siłami ludzkimi – mówił dalej ks. Lombardi. Zauważył, że w tej sytuacji ze wzruszeniem, zainteresowaniem i wdzięcznością przyjmowany jest „ten gest odwagi papieża, który zaprasza do modlitwy o pokój przedstawicieli narodów, które dotychczas nie zdołały porozumieć się co do pokoju”. Ludzie są zadowoleni z tego powodu i odkrywają, że jest to coś pozytywnego, a to jest „pięknym znakiem, pokazującym, że siła duchowa na tym świecie jest czymś głęboko realnym, głęboko obecnym i, mamy nadzieję, że natychmiast skutecznym, aby doprowadzić do zmian” – stwierdził rzecznik watykański.

Zwrócił uwagę, że przesłanką takiego myślenia jest świadomość, że pokój pochodzi nie od ludzi, ale od Boga i że jest Jego darem, „jesteśmy o tym przekonani”. Przypomniał, że Franciszek mówił o tym także w odniesieniu do Jana XXIII w czasie jego kanonizacji. Ten papież, wkraczając na drogę Soboru, również miał odwagę uwierzenia, że rzeczy, które wydają się niemożliwe, stały się możliwe dzięki łasce Bożej. „Jest to coś, o czym papież myśli bardzo często i bardzo dogłębnie i w co naprawdę wierzy. A zatem im bardziej pokój wydaje się niemożliwy, tym bardziej powinniśmy modlić się, aby Bóg umożliwił to swoją pomocą” – dodał ks. Lombardi.

Reklama

Wyraził przy tym nadzieję, że do tego przyszłego spotkania dojdzie już niebawem, na razie jednak uznał za przedwczesne podawanie, kiedy to nastąpi. Przypomniał, że obaj zainteresowani zapewnili formalnie i wyraźnie o swej gotowości i to oni wymienią jakieś daty, a wtedy „my możemy powiedzieć, że to będzie i wszyscy przygotujemy się duchowo na taki określony dzień”.

Na zakończenie swej wypowiedzi dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej powiedział, że zawsze, gdy ludzie angażują się z wielką wiarą i widzą, że ta wiara działa, spotyka i wzbudza radość i wchodzi w serca innych, wiąże się to ze zmęczeniem. „Oczywiście nie możemy powiedzieć, że papież nie był zmęczony w tych dniach, podejmując tak niewiarygodny wysiłek, również fizyczny. Widzieliśmy, że wielokrotnie klękał w aktach pobożności przed Świętym Grobem. Ma jednak energię, która nam wydaje się niewyczerpana. A czerpie ją z różnych stron, niewątpliwie z wielkiej wiary i łaski Bożej, która pomaga mu pełnić tę posługę” – podkreślił ks. Lombardi.

2014-05-26 13:26

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tego jeszcze nie było… Bartłomiej tweetuje do Franciszka

Po raz pierwszy w historii Patriarcha Konstantynopola wysyła pozdrowienia do Papieża przez tweetera. Co więcej, nie jest to urzędowa notka, ale tak zwyczajne i przyjacielskie słowa: „Mój Bracie, cieszę się na jutrzejsze spotkanie w Jerozolimie” (My Brother, I look forward to seeing you tomorrow in Jerusalem).

Pod tym tweedem pojawiło się wiele komentarzy, jestem z nich to: „Wspaniale! Andrzej wysyła tweeta do Piotra”. Niektórzy nie chcą uwierzyć, że to prawdziwe, stąd pytający komentarz Kamala Fizazi: „Naprawdę?!”

Ten tweet, to nie jest tylko umiejętność posługiwania się nowoczesną technologią, ale za tym stoi jasne świadectwo dla prawosławnych i katolików.

Spotkanie papieża Franciszka i patriarchy Bartłomieja będzie miało miejsce w niedzielę 25 maja przed pustym Grobem Pana Jezusa w Jerozolimie. Całość wizyty papieża jest transmitowana m.in. przez TV Trwam i Radio Maryja.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Turniej WTA w Madrycie - Świątek wygrała w finale z Sabalenką

2024-05-04 22:18

[ TEMATY ]

sport

PAP/EPA/JUANJO MARTIN

Iga Świątek pokonała Białorusinkę Arynę Sabalenkę 7:5, 4:6, 7:6 (9-7) w finale turnieju WTA 1000 na kortach ziemnych w Madrycie. To 20. w karierze impreza wygrana przez polską tenisistkę. Spotkanie trwało trzy godziny i 11 minut.

Świątek zrewanżowała się Sabalence za ubiegłoroczną porażkę w finale w Madrycie. To było ich 10. spotkanie i siódma wygrana Polki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję