Bez wątpienia osoby niepełnosprawne niczym nie różnią się od ludzi zdrowych, jeśli chodzi o ich sportowe zainteresowania oraz samo uprawianie sportu. Również oni są w stanie ciężko trenować, by wygrywać. Po prostu trzeba dać im szansę na sprawdzenie swoich możliwości. Sprzyjają temu m.in. paraolimpiady.
Jeśli chodzi o naszych niepełnosprawnych sportowców, to w Kanadzie na pewno nie jesteśmy bez szans w walce o medale. Tym bardziej że jest się czym pochwalić.
Do tej pory zdobyliśmy 44 olimpijskie krążki (zimą). Tylko raz wróciliśmy z igrzysk z niczym (Geilo - 1980). Najwięcej medali przywieźliśmy w 1984 r. z Innsbrucku, bo aż 13. Przed czterema laty udało się nam wywalczyć dwa złote za sprawą niezapomnianej Katarzyny Rogowiec, o której wtedy pisałem („Niedziela” nr 15/2006). Na pewno jest ona jedną z kandydatek do medalu. Niemniej jednak trudno jej będzie powtórzyć sukces z Turynu. Jest tak dlatego, ponieważ ostatnimi czasy na narciarskich trasach wygrywa Rosjanka Anna Burmistrova. W biegach zobaczymy też… lekkoatletkę Annę Mayer (obroniła doktorat na poznańskiej AWF i jest stypendystką Uniwersytetu Karola w Pradze), która jest medalistką paraolimpijską z Sydney, Aten i Pekinu. Możemy też liczyć w narciarstwie biegowym na grającego trenera hokejowej reprezentacji Polski oraz IKS Atak Elbląg - Sylwestera Flisa. Notabene, brał on już udział w paraolimpiadzie w Salt Lake City jako reprezentant… USA (zdobył wtedy złoty medal).
W X ZIP bierze udział 45 reprezentacji narodowych. 600 zawodników będzie konkurowało w 5 dyscyplinach. Na podstawie osiągnięć niepełnosprawnych sportowców w sezonie 2008/2009 Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski przyznał Polsce dwanaście miejsc. Dlatego też w Kanadzie w narciarstwie biegowym i biathlonie wystartują: Arleta Dudziak, Sylwester Flis, Jan Kołodziej, Anna Mayer, Katarzyna Rogowiec, Kamil Rosiek i Robert Wątor. W narciarstwie zaś zjazdowym wezmą udział: Michał Klos, Maciej Krężel, Jarosław Rola, Andrzej Szczęsny i Rafał Szumiec.
Warto wiedzieć, że w wyżej wymienionych dyscyplinach zawodnicy startują według trzech grup schorzeń. Pierwsza obejmuje osoby niewidome i niedowidzące. Druga dotyczy sportowców z uszkodzeniami narządu ruchu, którzy startują w pozycji stojącej. Trzecia zaś obejmuje zawodników z niesprawnością narządu ruchu startujących w pozycji siedzącej na specjalnym sprzęcie (w narciarstwie biegowym tzw. sledge, a w narciarstwie zjazdowym tzw. monoski). Innymi słowy, w danej konkurencji dostępne są 3 komplety medali.
Jeśli chodzi o historię paraolimpiad, to można powiedzieć, że ich pomysłodawcą był Sir Ludwig Guttmann (1899-1980). Jako neurochirurg w czasie II wojny światowej wprowadził sportowe formy terapeutyczne w szpitalach. Bł. Jan XXIII (1881-1963) nazwał go nawet „Coubertinem igrzysk paraolimpijskich” (Pierre de Coubertin żył w latach 1863-1937; jest uważany za ojca nowożytnego ruchu olimpijskiego). historia zaś zimowych igrzysk paraolimpijskich rozpoczyna się w 1976 r. Zorganizowano je w szwedzkim Örnsköldsvik. W roku 1992 po raz pierwszy takie zawody rozegrano w tym samym miejscu, co igrzyska olimpijskie, czyli we francuskim Tignes-Albertville. Każde zawody z udziałem niepełnosprawnych robią niesamowite wrażenie. Liczymy na dobre występy naszych paraolimpijczyków.

Kontakt: sportowa@niedziela.pl