Pisał Ksiądz kiedyś o wychowaniu do śmierci. Zainteresowało mnie to bardzo, choć czasem mam na ten temat trochę inne zdanie. Bez wątpienia jednak do śmierci musimy się przygotowywać. Chciałam zapytać jednak o sam moment śmierci. Czasem modlimy się, żeby Bóg zachował nas od nagłej i niespodziewanej śmierci. W modlitwie do Maryi prosimy, aby modliła się za nami w „godzinę śmierci naszej”. Czy wiadomo, co się dzieje z człowiekiem, kiedy umiera? Dlaczego trzeba się modlić w godzinę śmierci?
Maria
Całe nasze życie jest walką duchową. Ktoś, kto myśli, że życie na ziemi jest sielanką, mocno się myli i prędzej czy później doświadczy, jak bardzo trzeba czasem walczyć ze złymi myślami, z pokusami, z grzechem. Śmierć jest ostatnim momentem tej walki i jest to niekiedy moment decydujący. W godzinie śmierci człowiek może przeprosić Boga za wszystkie swoje grzechy i dostąpić zbawienia, ale może też, niestety, odwrócić się od Pana i zwątpić w swoje przeznaczenie do świętości. Stąd pewnie godzina śmierci jest tak bardzo ważna, ale i tak bardzo niebezpieczna.
Kiedy Jezus umiera na krzyżu, dokonuje się ostateczna walka, jakby ostatnie kuszenie, obecne choćby w propozycji wyrażonej w słowach: „zejdź z krzyża”. Kościół rozumie dramat duchowej walki, jaki może się rozegrać w godzinie śmierci, i dlatego modli się za ludzi umierających, udziela im Wiatyku, rozgrzeszenia i zaprasza wiernych, aby nie odchodzili od umierającego, ale się za niego modlili. Wiele jest tekstów Ojców Kościoła, które mówią o walce diabła z aniołami o duszę umierającego człowieka. Dla przykładu - św. Izajasz Pustelnik pisał, że „gdy dusza opuszcza ciało, towarzyszą jej aniołowie. Ciemne siły wychodzą jej na spotkanie, chcąc ją zatrzymać, i badają ją, aby zobaczyć, czy mogą w niej znaleźć coś swojego”.
Jeszcze ostrzej godzinę śmierci opisywał św. Cyryl Aleksandryjski w „Słowie na odejście duszy”: „Jakiż strach i drżenie oczekują cię, duszo moja, w dniu śmierci! Ujrzysz straszne, dzikie, okrutne, bezlitosne i bezwstydne demony stojące przed tobą. Sam ich widok jest gorszy niż jakiekolwiek męki. Gdy je ujrzy dusza, dozna wstrząsu, zadrży, zadygocze i w trwodze ze zgrozą będzie szukać ochrony u Aniołów Bożych”. Te słowa pokazują, jak ważną walkę duchową będziemy musieli jeszcze stoczyć w godzinie naszej śmierci. I właśnie dlatego każdy umierający potrzebuje w tym czasie modlitwy. Św. Jan Chryzostom pisze o tym wprost: „Potrzebnych nam będzie wiele modlitw, wielu pomocników, wiele dobrych uczynków, wielkie wstawiennictwo Aniołów przy przejściu przez śmierć. Jeżeli podczas podróży przez obcy kraj lub w obcym mieście potrzebujemy przewodnika, to o ileż bardziej potrzebni nam będą przewodnicy i pomocnicy dla przeprowadzenia nas przez śmierć”.
Z tych tekstów jasno wynika, że godzina naszej śmierci to bardzo ważny i ostatni moment w naszej duchowej walce o zbawienie. Nie zawsze wtedy będziemy mieli siły, aby stoczyć tę walkę, dlatego Kościół tak często modli się za umierających i wzywa nas, abyśmy się nie bali i nie opuszczali naszych bliskich w godzinie ich śmierci. To nie jest tylko tradycja, kiedy przy umierającym modli się rodzina, a jeśli to możliwe, sam umierający trzyma w ręku zapaloną świecę chrzcielną. Umierający potrzebują pomocników do przejścia w nieznaną krainę. Bądźmy więc dla nich pomocą w godzinie śmierci.
Na listy odpowiada ks. dr Andrzej Przybylski, duszpasterz akademicki z Częstochowy. Zachęcamy naszych Czytelników do dzielenia się wątpliwościami i pytaniami dotyczącymi wiary. Na niektóre z nich postaramy się znaleźć odpowiedź. Można napisać w każdej sprawie:
Pomóż w rozwoju naszego portalu