Już po raz szósty w Jaworze odbyły się Międzynarodowe Targi Chleba, podczas których można było podziwiać kunszt piekarzy i cukierników. Jak co roku inaugurację Targów poprzedziła Msza św. dziękczynna, odprawiona w kościele pw. św. Marcina w Jaworze. Przewodniczył jej biskup legnicki Tadeusz Rybak.
We Mszy św. uczestniczyły m.in.: władze powiatu, miasta, piekarze, wystawcy tegorocznych Targów, a także delegacje z Ukrainy, Białorusi, Rosji i Kazachstanu oraz zespoły folklorystyczne z całej Polski. Wszystkich przybyłych przywitał bp Tadeusz Rybak. Słowo Boże wygłosił ks. prał. Jan Sowa, gospodarz świątyni.
Organizatorzy Targów podziękowali bp. Tadeuszowi Rybakowi za przybycie oraz przewodniczeniu Mszy św. rozpoczynającej doroczne Międzynarodowe Targi Chleba. Prezes Stowarzyszenia Międzynarodowe Targi Chleba Jacek Krajewski w imieniu Zarządu wręczył Księdzu Biskupowi chleb specjalnie upieczony na tę okazję przez Jana Ożgę z Tarnowa, właściciela najstarszej piekarni w Polsce. Dodatek do bochenka stanowiły dwie wstęgi z ciasta chlebowego, na których zostały umieszczone dedykacje: "10 rocznica powstania Diecezji Legnickiej" oraz "25-lecie sakry biskupiej ks. Tadeusza Rybaka". Wręczyli je członkowie Zarządu Stowarzyszenia: Piotr Wątrucki i Zdzisław Rojowski.
- Ksiądz biskup Tadeusz Rybak zawsze bardzo ciepło odnosił się do jaworskiej imprezy targowej. Nie pierwszy raz koncelebruje Mszę św. podczas naszego chlebowego święta. W tym roku okazja była dla nas szczególna, ze względu na jubileusze - sakry biskupiej i 10-lecia diecezji, której biskup Tadeusz Rybak jest pierwszym pasterzem - mówi Jacek Krajewski.
- Chleb jest wytworem ziemi, słońca i pracy rąk ludzkich. Aby chleba naszego powszedniego nigdy nie zabrakło dbają o to piekarze, którzy nie wyobrażają sobie rozpoczęcia Targów inaczej, jak Mszą św. Ten akt jest dla nich bardzo istotny i podnosi przez to rangę Międzynarodowych Targów Chleba - wyjaśniał dyrektor biura Targów Józef Święcicki.
Tegoroczne, szóste już Targi przyciągnęły rekordową liczbę wystawców, bo aż 54 z kraju i zagranicy, w tym 20 piekarzy. Wystawcy iprześcigali się w pomysłach na oryginalną prezentację, a nad Jaworem przez trzy dni unosił się zapach chleba.
Druga kwestia poruszona przez Jezusa dotyczy służby. Każe nam mówić: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. Czy są to rzeczywiście nasze słowa? Czy jesteśmy gotowi przyznać, że jesteśmy nieużyteczni?
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
Kiedy przekroczyłam próg Domu Arcybiskupów Warszawskich, czułam, że to nie będzie spotkanie, które można „odbębnić” i wrócić do codzienności. Tytuł – „Nie pozwólmy znikać bez słowa” – brzmiał boleśnie, zwłaszcza w świetle statystyk, o których mówił później abp Adrian Galbas: prawie pięć tysięcy samobójstw w Polsce w ubiegłym roku. Prawie pięć tysięcy ludzkich dramatów. Prawie pięć tysięcy rodzin, w których rany nie zabliźnią się już nigdy. Liczba to przerażająca, ale jeszcze bardziej poruszająca jest cisza, która po nich zostaje. Cisza, w której brzmi echo ich samotności.
Abp Galbas zaczął od Psalmu 23, który znają chyba wszyscy wierzący: „Choćbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Lecz w jego ustach pojawiła się wersja tragiczna: „Jestem w ciemnej dolinie i nikogo nie ma ze mną. Nie ma Cię ze mną, Boże. Nie ma cię ze mną, bracie”. Te słowa zapadły w pamięć. Widziałam twarze uczestników – nikt nie patrzył w telefon, nikt się nie wiercił. W tym momencie zrobiło się naprawdę ciszej.
W liturgiczne wspomnienie św. Franciszka z Asyżu w sanktuarium Matki Boskiej Piotrkowskiej rozlegały się słowa znane od ośmiuset lat – pochwała stworzenia – Pieśń Słoneczna świętego Franciszka. To właśnie o niej mówił w głoszonym kazaniu franciszkanin bp Piotr Kleszcz.
Kazanie nie było wykładem teologicznym, lecz było opowieścią o zachwycie nad światem – o tym, że każda kropla wody, każdy powiew wiatru i każdy człowiek są śpiewem Boga. – Franciszek nie widział już świata oczami, ale sercem – mówił biskup. – Był niewidomy, a jednak widział więcej niż my, zapatrzeni w ekrany telefonów. Wierni słuchali słów biskupa w ciszy, w której dało się niemal usłyszeć szmer odmawianej modlitwy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
