P olish Institute of America w Chicago przekazał naszej redakcji kopię oświadczenia, które zostało wysłane do Parlamentu Europejskiego oraz do władz innych instytucji mających swoje siedziby w Brukseli. Oświadczenie podpisane 11 lipca 2006 r. przez 8 organizacji polonijnych w Ameryce jest protestem przeciwko antykatolickiej i antypolskiej rezolucji Parlamentu Europejskiego, przyjętej 15 czerwca br. Jak podkreślają sygnatariusze oświadczenia, „do dnia dzisiejszego władze UE nie potępiły tej oszczerczej, antykatolickiej, antypolskiej rezolucji”.
Oto fragmenty oświadczenia:
My, niżej podpisani przedstawiciele polonijnych organizacji w Stanach Zjednoczonych, mocno potępiamy „rezolucję Parlamentu Europejskiego w sprawie nasilenia przemocy powodowanej rasizmem i homofobią w Europie” przyjętą 15 czerwca 2006 r. Rezolucja (którą poparło 54 proc. Parlamentu Europejskiego) jest oszczerczym, politycznie motywowanym atakiem na religijną, kulturalną i polityczną niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Rezolucja jest niezgodna z artykułem 10, 11 i 22 Karty Praw Podstawowych UE oraz z artykułem 1, 18 i 19 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ.
Rezolucja zniesławia Polskę, fałszywie twierdząc, że w Polsce wzrasta rasizm, antysemityzm (antyjudaizm), ksenofobia i homofobia. Raporty statystyczne nie potwierdzają oskarżeń Parlamentu Europejskiego. Jeśli porównamy Polskę z innymi państwami w Europie, zauważymy, że w Polsce jest znacznie mniej przestępczości na tle nienawiści niż w innych państwach. Fałszywe stwierdzenia Parlamentu Europejskiego opierają się na ignorancji i dezinformacji propagowanej przez radykalną lewicę w celu dyskredytowania Polski i jej rzymskokatolickiej ludności. (...)
Radykalne „lewe skrzydło” Parlamentu Europejskiego, nasycone Chrystofobią i Polonofobią, chce wyeliminować wszystkie ślady kultury chrześcijańskiej w Europie. Domagają się legalizacji tzw. małżeństw homoseksualnych w imię równości, ograniczają wolność słowa w imię przyzwoitości oraz unieważniają podstawowe aspekty wolności religijnej w imię tolerancji.
28 maja 2006 r. Papież Benedykt XVI zaapelował do narodu polskiego: „Dziś, gdy Wasza obecność w rodzinie państw Europy jest coraz bardziej ugruntowana, pragnę z całego serca powtórzyć te słowa nadziei. Proszę Was, abyście pozostawali wiernymi strażnikami chrześcijańskiego depozytu, byście go strzegli i przekazywali następnym pokoleniom”. Naród polski, będąc wiernym strażnikiem chrześcijaństwa w Europie przez ponad tysiąc lat, nigdy nie zaakceptuje antychrześcijańskiej ideologii radykalnej lewicy.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus.
Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
