Początek nowego stulecia przyniósł dynamiczny rozwój nauk biologicznych i medycznych. Firmy farmaceutyczne w poszukiwaniu skutecznych specyfików i metod leczenia często bez wahania sięgają po nowe narzędzia badawcze i realizują kontrowersyjne z etycznego punktu widzenia projekty.
Laboratoria na całym świecie prześcigają się zwłaszcza w pracach nad wykorzystaniem tzw. komórek macierzystych do leczenia schorzeń, które oparły się tradycyjnym terapiom (np.: choroba Alzheimera, Parkinsona, demencja starcza czy uszkodzenie rdzenia kręgowego). Komórki macierzyste stwarzają bowiem szansę regeneracji zniszczonych czy uszkodzonych części ciała. Dzieje się tak, ponieważ owe komórki mają zdolność przekształcania się w dowolny typ komórek, z których zbudowana jest dana część organizmu.
Najprostszym, lecz jednocześnie niedopuszczalnym z moralnego punktu widzenia sposobem ich pozyskiwania jest wykorzystanie ludzkich embrionów. W początkowym stadium swojego rozwoju zawierają one niewyspecjalizowane jeszcze komórki. Takich ludzkich zarodków podczas stosowania metody pozaustrojowego zapłodnienia (tzw. metody in vitro) powstaje bardzo wiele. Jedną z zapłodnionych komórek wszczepia się potem do organizmu matki - natomiast pozostałe komórki zamraża się i przechowuje.
Istnieje jednak możliwość wykorzystywania komórek macierzystych obecnych już w dojrzałym organizmie. Badania nad nimi rozwijają się bardzo dynamicznie. Najwięcej takich komórek znajduje się w szpiku kostnym człowieka. Wykryto je również w innych częściach ludzkiego ciała. Obecnie naukowcy skupiają się w swoich poszukiwaniach na możliwości ich przemieszczania w organizmie oraz ich aktywacji za pomocą czynników chemicznych.
Niestety, brak jednolitych uwarunkowań prawnych daje możliwość wielu nadużyć. Miejmy nadzieję, że pragnienie ratowania życia jednych nie będzie powodowało pozbawiania go innych, zwłaszcza tych najmniejszych i bezbronnych. Głęboko w to wierzę, że być może już w drugiej dekadzie tego stulecia będzie można z powodzeniem wykorzystywać komórki macierzyste obecne w dojrzałych organizmach.
Pomóż w rozwoju naszego portalu