Reklama

Kościół

Prymas Polski do osób konsekrowanych: pokazujecie, jak wielkim darem jest wspólnota

„Wasz sposób życia ukazuje nam, jak wielkim darem jest wspólnota. Przypomina, że w jej tworzeniu ważny jest wzajemny szacunek, otwartość i zrozumienie. Uczy braterstwa, które będzie przykładem dla świata” - mówił w Dzień Życia Konsekrowanego w Gnieźnie Prymas Polski abp Wojciech Polak.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obchodzony w Święto Ofiarowania Pańskiego Dzień Życia Konsekrowanego jest – jak przypomniał Prymas – okazją do modlitwy za wszystkie siostry, braci i ojców zakonnych oraz podziękowania za ich życie, powołanie, świadectwo i udział w misji Kościoła.

„W świecie, w którym przeżywamy różne doświadczenia ciemności, wasze oczy - oczy osób konsekrowanych - muszą być pełne nadziei. Jej źródłem nie są żadne ludzkie oczekiwania, plany czy kalkulacje. Nie jest nim sama zdolność przystosowania się do zmieniających się okoliczności i pojawiających się nowych wyzwań. Nadzieją jest szczególne doświadczenie światła promieniującego ze Słowa Wcielonego, światła Jezusa Chrystusa” - mówił w homilii abp Wojciech Polak.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Wskazał też, powołując się na słowa papieża Franciszka, że właśnie konsekrowani są szczególnie wezwani, by włączyć się w trwający w kościołach diecezjalnych proces synodalny, czerpiąc „z praktyki braterstwa i dzielenia się zarówno w życiu wspólnotowym, jak i w zaangażowaniu apostolskim”.

Podziel się cytatem

„Wasz sposób życia ukazuje nam bowiem, jak wielkim darem jest wspólnota. Przypomina, że w jej tworzeniu ważny jest wzajemny szacunek, otwartość i zrozumienie. Uczy braterstwa, które będzie przykładem i narzędziem braterstwa dla świata” - podkreślił Prymas powtarzając za papieżem, że „Pan Bóg nie powołuje nas do bycia solistami, ale do bycia częścią chóru, który czasem fałszuje, ale zawsze musi się starać śpiewać razem”.

„W tym staraniu, by tworzyć wspólnotę, by ją budować można dyskutować o wizjach, o wrażliwościach, o różnych ideach, a w niektórych wypadkach pomaga szczere mówienie sobie rzeczy prosto w oczy, a nie mówienie za plecami, plotkowanie, które nie przynosi nic dobrego nikomu” - cytował dalej Franciszka metropolita gnieźnieński, dopowiadając, że „dyskutujemy nie po to, by prowadzić wojnę, nie po to, by narzucać swoje zdanie, ale aby wyrażać i żyć żywotnością Ducha, która jest miłością i komunią.

„W ten sposób odczujemy, że każdy jest potrzebny i obdarzony miłością, nikt nie jest wykluczony, bo przecież wszyscy tworzymy, w bogactwie i różnorodności naszych własnych darów i charyzmatów, jedno Chrystusowe Ciało, Kościół” - mówił Prymas Polski.

Reklama

Metropolita gnieźnieński nawiązał też do obchodzonego 2 lutego Święta Ofiarowania Pańskiego podkreślając, że dziś właśnie, w Jezusie Chrystusie światło wchodzi na świat, ten świat spowity przez rozmaite ciemności - strach i lęk, niepokój i poczucie zagrożenia szerzącą się nadal pandemią i zapowiadaną na Wschodzie agresją czy zwiastowaną wojną.

„My wszyscy jednak, tutaj dziś zgromadzeni, mamy powtórzyć za Symeonem: nasze oczy widzą Twoje zbawienie. Widzimy naszą wiarą, że to Bóg jest naszym zbawieniem, że nasze zbawienie pochodzi od Niego, że jest przecież owocem Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, że jest nam wciąż ofiarowane, darowane w Chrystusie i przez Chrystusa” - mówił Prymas Polski.

Mszę św. wspólnie z abp. Wojciechem Polakiem celebrowali zakonnicy z klasztorów i wspólnot obecnych w archidiecezji gnieźnieńskiej. W katedrze gnieźnieńskiej modliły się siostry zakonne, a także wspólnota gnieźnieńskiego seminarium duchownego. Za pośrednictwem transmisji duchowo łączyły się te osoby konsekrowane, które z powodu choroby czy wieku nie mogły do Gniezna przyjechać, a które pod koniec Eucharystii abp Polak specjalnie pozdrowił.

W archidiecezji gnieźnieńskiej istnieje obecnie 35 domów zakonnych – 25 żeńskich i 10 męskich. Mieszka w nich i w różnych miejscach posługuje ponad 140 zakonnic, blisko 40 księży zakonnych i 6 braci zakonnych. W Gnieźnie znajduje się też klasztor sióstr karmelitanek bosych, na rzecz których przekazane zostaną wszystkie ofiary zebrane tego dnia w kościołach archidiecezji gnieźnieńskiej.

2022-02-02 14:38

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Klucz otwierający niebo

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 7/2016, str. 1

[ TEMATY ]

Dzień Życia Konsekrowanego

Piotr Jaskólski

Procesja z relikwiami i obrazami założycieli wspólnot zakonnych

Procesja z relikwiami i obrazami założycieli wspólnot zakonnych

2 lutego w Zielonej Górze i Gorzowie odprawiono uroczyste Msze św. z okazji Dnia Życia Konsekrowanego. Wzięli w nich udział przedstawiciele wszystkich zgromadzeń posługujących na terenie naszej diecezji

Tego dnia zakończył się Rok Życia Konsekrowanego. Eucharystię w kościele pw. św. Antoniego w Gorzowie odprawił bp Paweł Socha, natomiast w kościele pw. św. Franciszka w Zielonej Górze modlił się bp Tadeusz Lityński. Obie liturgie rozpoczęły się procesją z relikwiami i obrazami założycieli wspólnot zakonnych.
CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania. Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali. Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor. Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie. Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca! Z wyrazami szacunku -
CZYTAJ DALEJ

Życzenia Biskupa Sandomierskiego

2025-04-20 10:41

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Życzenia Biskupa Sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza z okazji Świąt Wielkanocnych.

Moi Kochani,
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję