Kolejny album papieski... - pomyślałem sobie, gdy zobaczyłem najnowszą pozycję edytorską Wydawnictwa Michalineum pt. Mocny Eucharystią. Jednak gdy spokojnie przejrzałem i przeczytałem (to bardzo ważne!) wskazaną pozycję - z całą stanowczością stwierdzam, że oto otrzymaliśmy do rąk album, którego tytuł odnosi się zarówno do Ojca Świętego, jak i do Kościoła. Uważne kartkowanie tego albumu buduje bardzo bogaty (choć przy użyciu skromnych środków) obraz Kościoła żyjącego Eucharystią i niosącego wraz z Eucharystią (sprawowaną NA PAMIĄTKĘ cierpiącego i zmartwychwstałego Zbawiciela) ponadczasową Nadzieję. Chciałoby się dodać: jak ten Ojciec Święty znany nam ze zdjęć - niosący Sanctissimum... Z ogromną radością, lecz także ze zdumieniem stwierdzam, że Autorom albumu udało się opracować serię urokliwych katechez, których budulec stanowią odpowiednio zestawione zdjęcia Grzegorza Gałązki i teksty papieskie. Te zaś - jakby żywcem wyjęte z Ewangelii...
Ten album, doczytany do końca (wierzcie mi!), pozwala osobiście przeżyć Eucharystię jako Łaskę i jako Zadanie...
Jakże inaczej zabrzmiały w nim słowa Chrystusa, posyłającego Piotra i Jana, by „przygotowali Paschę...”, bo „gorąco pragnąłem spożywać ją z wami...”. I jakiś chyba bezgraniczny przestrzennie i czasowo wymiar otrzymały tu słowa Chrystusa: o „Nowym Przymierzu we Krwi, która za was będzie wylana...”.
Gdy piszę te słowa, dzięki mediom, cały świat przeżywa, w związku z cierpieniem Papieża, jakby beatyfikację cierpienia. I to jest dalszy ciąg albumu, pod koniec którego Papież Jan Paweł II - „cierpiący świadek Nadziei” - wysyła nas na korepetycje do Chrystusa Eucharystycznego.
Ten album to wspaniały uniwersalny katechizm. Ale to także sposób na piękną i skuteczną katechezę poza katechizacją.
Myślę, że w Roku Eucharystii nie ma piękniejszego upominku pierwszokomunijnego dla dzieci. Takiego katechizmu nie wkłada się do szuflady ani na górną półkę biblioteki. Do takiego katechizmu powraca się nawet w wieku, gdy oczy słabną, by czytać..., gdy ręce słabną, by pomagać... Nawet w bezsilności można stać się apostołem Nadziei...
I to jest przesłanie albumu...
Wydawnictwo Michalineum
ul. Piłsudskiego 248/252
05-261 Marki
tel.: (0-22) 781-14-20, fax: 771-36-15
www.michalineum.pl
Obdarzony był wieloma charyzmatami, m. in. darem uzdrawiania chorych i przepowiadania przyszłości. W historii zapisał się jednak jako niezrównany kaznodzieja: największy u schyłku Średniowiecza - pisze ks. Arkadiusz Nocoń w felietonie dla portalu www.vaticannews.va/pl i Radia Watykańskiego. 5 kwietnia przypada wspomnienie św. Wincentego Ferreriusza (1350 – 1419), prezbitera.
Św. Wincenty Ferreriusz urodził się w zamożnej i bogobojnej rodzinie w hiszpańskiej Walencji. W wieku 18 lat wstąpił do zakonu dominikanów. Wyświęcony na kapłana współpracował z kardynałem Piotrem de Luna, który po wyborze na papieża (Benedykt XIII), mianował Wincentego swoim kapelanem i spowiednikiem. Posługę na dworze papieskim w Awinionie, gdzie wówczas przebywał papież, Ferreriusz sprawował z niezwykłą pokorą, przestrzegając wszystkich narzuconych sobie wcześniej umartwień.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W niedzielę 6 kwietnia kończy 80 lat arcybiskup metropolita-senior Santiago de Chile kard. Celestino Aós Braco OFM Cap., tracąc tym samym prawo udziału w przyszłym konklawe. Obecnie liczba uprawnionych do wyboru kolejnego papieża wynosi 136, a pozbawionych tego prawa - 116. Purpurat chilijski (choć urodzony w Hiszpanii) jest jednym z pięciu kapucynów w Kolegium Kardynalskim.
Przyszły kardynał urodził się 6 kwietnia 1945 w mieście Artaiz w północno-zachodniej hiszpańskiej prowincji Nawarra (archidiecezja Pampeluna). Tam też ukończył szkołę podstawową i średnią, po czym w latach 1960-63 studiował filozofię w Saragossie, a w latach 194-68 - teologię w Pampelunie. 14 sierpnia 1963 rozpoczął nowicjat w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów w mieście Sangüesa w Nawarze. Równo w rok później złożył w nim śluby czasowe, a 16 września 1967 - śluby wieczyste. W latach 1972-80 uzupełniał studia na uniwersytetach w Saragossie i Barcelonie, uwieńczone licencjatem z psychologii. Dzięki tej specjalizacji kształcił się w latach 1980-81 na Papieskim Uniwersytecie Katolickim Chile.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
