66. rocznicę święceń kapłańskich oraz imieniny obchodził ks. kan. Henryk Radecki, wyświęcony 21 października 1956 r., a za 65 lat kapłaństwa dziękowali ks. kan. Zenon Pilśniak i ks. kan. Stanisław Wróblewski, wyświęceni 19 stycznia 1957 r.

– Obecność księdza arcybiskupa jest na pewno najpiękniejszym wyrazem wdzięczności wobec jubilatów. To tak jakby cała diecezja dziękowała im za lata wierności Chrystusowi, za pracę dla Kościoła częstochowskiego. Włączamy się w to dziękczynienie (...) i chcemy wspomnieć lata, w których przyjmowali ten największy dar Jezusowej miłości – mówił przed rozpoczęciem Eucharystii ks. Czesław Mendak, dyrektor Domu Księży Emerytów im. Jana Pawła II.

Maciej Orman/Niedziela

Przypomniał, że jubilaci rozpoczynali służbę w Kościele częstochowskim w trudnych czasach. Wskazał, że „jego dzieje pisali wedle tych darów, w które Bóg ich wyposażył”. – Dochowali Chrystusowi wierności i dzisiaj na pewno całym sercem dziękują Panu Bogu i wyśpiewują dziękczynne „Te Deum”. My również im dziękujemy, bo są przykładem, że można być wiernym Jezusowi, można i w trudnych warunkach zdać ten egzamin z wierności, z miłości do Chrystusa i do Jego Kościoła – podkreślił ks. Mendak.

Pozdrawiając kapłanów, abp Depo powiedział za św. Janem Marią Vianneyem, że „kapłaństwo jest tajemnicą Serca Jezusowego, sakramentem Jego obecności i Jego działania w świecie”. Nawiązał również do osoby patrona dnia, św. Józefa Sebastiana Pelczara, „który całym swoim życiem prowadził do tego źródła, jakim jest Eucharystia i więź z Najświętszą Maryją, Matką Wiecznego i Jedynego Kapłana”.

Maciej Orman/Niedziela

W homilii metropolita częstochowski zwrócił uwagę, że liturgia słowa mówi o dwóch zwycięstwach – Dawida nad Goliatem oraz Jezusa zwyciężającego chorobę człowieka z uschłą ręką i pozbawioną miłosierdzia interpretacją Prawa, która charakteryzowała faryzeuszów. – Uzdrawiając człowieka, Jezus daje wyraźny sygnał i rozwiązanie, że to człowiek jest ważniejszy od praw i obowiązków religijnych zapisanych w Starym Testamencie, choć wyraźnie sam zaznacza, że nie przyszedł, aby je usunąć, lecz ustawić w odpowiedniej hierarchii – podkreślił abp Depo.

Maciej Orman/Niedziela

Przypomniał również, że dewizą wspominanego św. Józefa Sebastiana Pelczara było zawołanie: „Wszystko dla Najświętszego Serca Jezusowego przez Niepokalane ręce Najświętszej Maryi Panny”. Pasterz Kościoła częstochowskiego wskazał, że święty żył w trudnych czasach (1842 – 1924). Ponadto przypomniał trudne lata komunizmu, w których prześladowano bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, abp. Antoniego Baraniaka czy bp. Lecha Kaczmarka. – Historia została wyprana z tego rodzaju świadectw i my dlatego dzisiaj świętując ten jubileusz kapłański, podkreślamy tamte wyzwania dla księży, biskupów, osób życia konsekrowanego, wypędzanych z domów, pozbawianych pracy, jakiegokolwiek poczucia godności i własności – zaznaczył abp Depo.

Jednocześnie zauważył, że już w 1957 r. rozpoczęła się peregrynacja kopii cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, która „dalej w macierzyński sposób krąży po Polsce i spotyka się z pięknym odzewem nowego pokolenia Polaków”.

Maciej Orman/Niedziela

Odnosząc się ponownie do historii życia św. Józefa Sebastiana Pelczara, metropolita częstochowski przytoczył fragment jego wspomnień: „Wszystko będę czynił dla Boga, a nic dla siebie. To stanowi moje podstawowe zadanie – być kapłanem dla Boga i ludzi na wzór Najświętszego Serca Jezusowego”. Wskazał również, że patron dnia ślubował codzienną półgodzinną adorację Najświętszego Sakramentu i codzienną modlitwę Różańcem. – Wydawałoby się coś prostego, ale to są źródła. Dla niego i dla nas – stwierdził.

Abp Depo przypomniał, że według św. Józefa Sebastiana „najbezpieczniejsza droga do zbawienia to sprawowanie z głębią wiary Najświętszej Ofiary Chrystusa”. Wskazał, że Chrystus przyszedł na ziemię, by nam powierzyć trzy sprawy: żłób, bo stał się człowiekiem; krzyż, na którym oddał za nas życie, i Eucharystię, sakrament obecności z nami na zawsze. – Bóg wszechmogący nie mógł nam więcej dać, dając się jako pokarm w Najświętszym Sakramencie – powtórzył za św. Augustynem.

Maciej Orman/Niedziela

– Rozumiemy, że Bogu potrzebny jest człowiek, tak jak w przypadku Maryi dla dzieła wcielenia i odkupienia, tak samo patrzymy dzisiaj na swoje współuczestnictwo w kapłaństwie i dlatego prosimy za przyczyną św. Józefa Sebastiana, żeby wypraszał nam łaskę pokornej i wiernej do końca służby Bogu. Niech ta Eucharystia będzie uwielbieniem i dziękczynieniem Bogu za dar kapłaństwa naszych braci i nas samych – podsumował abp Depo.

W imieniu księży solenizantów i jubilatów metropolicie częstochowskiemu podziękował ks. kan. Zenon Pilśniak. Wyraził wdzięczność za obecność, ojcowskie słowo, troskę o każdego księdza i dar miłości ojca, który wypełnia powierzony mu przez Boga charyzmat. – Kiedy ojciec jest z księżmi, a więc z każdym z nas, który przeżywa różne doświadczenia i rozterki, łatwiej ujrzeć światło nadziei płynące od Boga – przyznał ksiądz jubilat. Zauważył, że abp Depo, który „mocno przytulił się do Matki Bożej obecnej w ikonie jasnogórskiej, niesie miłość matczyną zbolałemu człowiekowi, ale tą miłością szczególnie obdarza nas, którzy przemierzyliśmy drogi kapłańskiej posługi”. Ks. Pilśniak życzył pasterzowi sił do realizacji posługi w Kościele częstochowskim i całej ojczyźnie.

Maciej Orman/Niedziela

– 65 lat kapłaństwa to bardzo dużo. Sądzę jednak, że nie jest to bardzo odpowiedni dzień do radości, raczej do wielkiej wdzięczności Panu Bogu za powołanie, za kapłaństwo i za to, że pozwolił nam aż tyle lat przeżyć w kapłaństwie – podkreślił kapłan. Przyznał, że przez te lata pracował dla chwały Bożej i Kościoła, jak umiał i na ile było go stać. – Chciałem jak najlepiej, ale to już Pan Bóg oceni i rozliczy najlepiej – dodał.

– Wdzięczny jestem Panu Bogu za to, że spotkałem w tym czasie wielu dobrych ludzi, dobrych parafian, którzy okazali mi wiele życzliwości i pomocy. Za to, że spotkałem wielu zacnych i wspaniałych kapłanów, także w tym domu, kilku zacnych proboszczów, którzy okazali mi wiele życzliwości, o wielkiej kulturze, od których dużo się nauczyłem i których mile wspominam. Wdzięczny jestem Panu Bogu za to, że ostatnie lata w kapłaństwie przeżywam tutaj, w domu kapłańskim. Poznałem tutaj wiele zacnych sióstr, które wcześniej w tym domu pracowały. Wszystkie dobrze pamiętam i mile wspominam – kontynuował ks. Pilśniak. Dziękował również obecnie pracującym w Domu Księży Emerytów siostrom za modlitwę, życzliwość i wszelkie dobro, jakie siostry świadczą kapłanom z wielkim poświęceniem i życzliwością.

Maciej Orman/Niedziela

– Nieraz wracam myślami do różnych wydarzeń z tych lat, dobrych i mniej dobrych, radosnych i mniej radosnych, i zawsze dochodzę do wniosku, że przeminęło to wszystko jak jeden dzień – wyznał jubilat. – Nie wiem, ile dni mi jeszcze zostało. Pewnie niewiele, dlatego proszę o modlitwę – powiedział ks. Pilśniak.

Wyraził również wdzięczność ks. Czesławowi Mendakowi, dyrektorowi Domu Księży Emerytów.

Podczas Eucharystii polecano także Bogu solenizantów: ks. Mariusza Trojanowskiego, sekretarza abp. Wacława Depo, i ks. Henryka Szydłę, który z powodu choroby nie mógł uczestniczyć w liturgii. Kapłani modlili się również za zmarłego w grudniu 2021 r. abp. Stanisława Nowaka, pierwszego metropolitę częstochowskiego.

Maciej Orman/Niedziela

We Mszy św. uczestniczyły pracujące w Domu Księży Emerytów siostry Kanoniczki Ducha Świętego, a także siostry Urszulanki Unii Rzymskiej oraz przedstawiciele rodzin księży jubilatów.