Reklama

Z Watykanu

Niedziela Ogólnopolska 48/2004

Grzegorz Gałązka

Młodzież lednicka na audiencji papieskiej 17 listopada 2004 r.

Młodzież lednicka na audiencji papieskiej 17 listopada 2004 r.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Anioł Pański” z papieżem

Eucharystia i dziękczynienie były tematem rozważań Jana Pawła II przed niedzielną modlitwą Anioł Pański, 14 listopada. „Dla nas, chrześcijan, dziękczynienie najpełniej wyraża się w Eucharystii” - powiedział Ojciec Święty. - Podczas każdej Mszy św. błogosławimy Pana, Boga wszechświata, ofiarując Mu chleb i wino, owoce ziemi i pracy rąk ludzkich. Z tym prostym pożywieniem Chrystus złączył swą zbawczą ofiarę” - podkreślił Jan Paweł II.
Przypomniał, że „także wierni, którzy łączą się z nim, wezwani są do składania w ofierze Bogu swego życia i codziennego wysiłku”.
W swoich rozważaniach Papież nawiązał do obchodzonego we Włoszech dnia dziękczynienia Bogu za owoce ziemi zebrane w ciągu roku. Centralne uroczystości odbywają się w Genui, która została wybrana europejską stolicą kultury 2004. Ojciec Święty przyłączył się do modlitwy genueńskiej wspólnoty kościelnej oraz „tych, którzy w różnym charakterze zatrudnieni są w sektorze rolnictwa”.
„Niech Maryja, Matka Bożej Opatrzności, nauczy nas wdzięczności Panu, za wszystko, co dla naszego życia wytwarza przyroda i ludzki trud, niech uczyni nas gotowymi, by dzielić z potrzebującymi zasoby, którymi dysponujemy” - powiedział Jan Paweł II.
Na wspólną modlitwę maryjną z Ojcem Świętym, mimo padającego deszczu, przybyli licznie pielgrzymi i turyści, wśród nich Polacy z kraju i z zagranicy.

Jan Paweł II do Polaków

„Serdecznie witam pielgrzymów z Polski i z innych krajów! Witam Prezydenta Olsztyna z delegacją i dziękuję za gest życzliwości włączenia mnie w grono swoich obywateli. Pozdrawiam Organizatorów Spotkań na Polach Lednickich. Życzę, aby Wasze spotkania pomogły szczególnie młodym odkrywać prawdziwe oblicza Chrystusa, obecnego w Ewangelii, w sakramentach i liturgii oraz w sercu drugiego człowieka. Niech wszyscy na drogach wiary nowego tysiąclecia odnajdą obecnego wśród nas i zarazem ukrytego w tajemnicy Eucharystii Chrystusa. Niech On Wam wszystkim, Waszym rodzinom i bliskim, przewodzi i hojnie błogosławi! Szczęść Boże!”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Audiencja generalna, 17 listopada 2004 r.

Lednica u papieża

O. Jan Góra, inicjator i organizator spotkań młodzieży nad Lednicą, nie ma wątpliwości, że w przyszłym roku gościem Lednicy będzie Papież. Jego zdaniem, na zaproszenie, wykrzyczane przez pielgrzymkę organizatorów spotkań w czaie audiencji generalnej 17 listopada br. w Watykanie, „padła odpowiedź, cicha i głośna”.
„Przecież całe przemówienie było skierowane do młodzieży lednickiej, było wielkim programem. Wszystko, co Papież powiedział dzisiaj po polsku, było do nas!” - oświadczył o. Jan Góra, który ze swymi najbliższymi współpracownikami był obecny na audiencji papieskiej w ramach pielgrzymki szlakiem św. Wojciecha. Jak przypomniał - „św. Wojciech tu, w Rzymie, na Awentynie, z przyszłym papieżem Sylwestrem i cesarzem Ottonem tworzył Europę”.

Konferencja biskupów Afryki i Europy

Papież Jan Paweł II wezwał Kościoły Afryki i Europy do intensywnej wymiany. „Jest to konieczne, aby móc sprostać wielkim zadaniom stojącym wobec wiary i Kościoła w zglobalizowanym świecie” - powiedział Ojciec Święty 13 listopada do uczestników spotkania biskupów Europy i Afryki, które zakończyło się w Watykanie. Jako najważniejsze dla Afryki wymienił pokój i wspólnotę.
W kongresie pod hasłem Wspólnota i solidarność wzięło udział prawie 160 osób z 62 krajów: 50 biskupów wyznaczonych przez Episkopaty poszczególnych krajów, a także przedstawiciele m.in. siedmiu dykasterii watykańskich i organizacji kościelnych z Azji, Ameryki Łacińskiej i Północnej.
„Zadaniem kongresu jest wspieranie dialogu między kulturami i sposobami myślenia” - przypomniał Jan Paweł II w przemówieniu do uczestników spotkania. Zwrócił uwagę, że różne tradycje muszą się uzupełniać, aby Kościoły mogły rozwiązywać problemy ewangelizacji, ekumenizmu oraz rozwijać kontakty międzyreligijne.
Było to pierwsze tak duże spotkanie z udziałem biskupów z obu kontynentów. Jego uczestnicy omówili m.in. takie kwestie, jak: wspólna odpowiedzialność za ewangelizację, misje i duszpasterstwo społeczne w oparciu o dokumenty posynodalne Ecclesia in Africa i Ecclesia in Europa, ewangelizacja w Europie i Afryce. Dokonali też oceny dotychczasowej współpracy w najważniejszych dziedzinach, takich jak: ubóstwo, migracja, rodzina, stosunek do islamu, solidarność gospodarcza czy AIDS, stanowiących wyzwanie dla obu kontynentów. Rozważali również nowe możliwości współpracy i wzajemnej pomocy. Odnieśli się także do sprawy stosunku Kościoła do polityki oraz współodpowiedzialności za pokój i sprawiedliwe społeczeństwo.

Reklama

40. rocznica soborowego dekretu o ekumenizmie

„Zamiast uskarżać się na to, co jest jeszcze niemożliwe, powinniśmy być wdzięczni i cieszyć się tym, co już istnieje i jest możliwe” - powiedział Jan Paweł II w kazaniu podczas uroczystych Nieszporów z okazji 40. rocznicy ogłoszenia soborowego dekretu o ekumenizmie Unitatis redintegratio. W nabożeństwie udział wzięli uczestnicy międzynarodowej konferencji, która odbyła się w dniach 11-13 listopada w podrzymskiej miejscowości Rocca di Papa. Owocem konferencji będzie nowe Vademecum ekumenizmu, opracowane przez Papieską Radę Popierania Jedności Chrześcijan, które niebawem będzie opublikowane.
W spotkaniu, zorganizowanym przez Papieską Radę Popierania Jedności Chrześcijan, uczestniczyło ok. 300 osób - przedstawicieli ponad 100 krajowych konferencji biskupich ze wszystkich kontynentów oraz „delegatów braterskich”, tzn. reprezentantów innych Kościołów i wyznań chrześcijańskich.

Papieskie „nie” dla eutanazji

Podczas audiencji dla uczestników międzynarodowej konferencji, zorganizowanej przez Papieską Radę Duszpasterstwa Pracowników Służby Zdrowia, Jan Paweł II ponownie wypowiedział się przeciwko eutanazji.
Na początku swego wystąpienia Ojciec Święty przypomniał, że „medycyna pozostaje zawsze na służbie życia (...). Nawet kiedy wie, że nie może pokonać poważnej patologii, swoje możliwości medycyna oddaje dla złagodzenia cierpienia” - dodał. Cierpienie, starość, brak przytomności i zbliżanie się śmierci - zdaniem Jana Pawła II - nie zmniejszają godności osoby ludzkiej, bo każda jest stworzona na obraz Boga.
Papież podkreślił, że jednym z dramatów, jakie przynosi etyka uzurpująca sobie prawo do ustalania, kto może żyć, a kto ma umrzeć, jest eutanazja. „Eutanazja - chociaż uzasadniana przez uczucie błędnie pojmowanego współczucia czy źle rozumianej godności, którą należy chronić - zamiast uwalniać osobę od cierpienia, przynosi jej unicestwienie” - powiedział Papież.
Jego zdaniem „współczucie pozbawione woli podjęcia cierpienia i towarzyszenia cierpiącemu prowadzi do przekreślenia życia, aby unicestwić ból, burząc w ten sposób etyczny statut nauk medycznych. Prawdziwe współczucie, przeciwnie, prowadzi do rozsądnego wysiłku, sprzyjającego wyzdrowieniu pacjenta. Jednocześnie zaś pomaga zatrzymać się, kiedy wszystkie działania okazują się już jałowe”.

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Znaczenie Bożego Ciała i nadużycia w procesji eucharystycznej

[ TEMATY ]

Boże Ciało

Karol Porwich/Niedziela

Poruszanie się procesji w drezynie lub przewodniczenie jej przez kapłana w kabriolecie to duże nadużycia liturgiczne. Takim nadużyciem mogą być też hasła o treści politycznej czy propagandowej umieszczane przy poszczególnych stacjach procesji w Boże Ciało – wyjaśnia w rozmowie z KAI ks. dr hab. Dariusz Kwiatkowski z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Teolog liturgii przypomina, że w tę uroczystość katolicy wyznają wiarę w realną obecność Chrystusa w Eucharystii, w Jego śmierć i zmartwychwstanie, które ten sakrament uobecnia. - Zmieniają się konteksty kulturalne i polityczne, ale Chrystus jest ten sam na wieki – podkreśla rozmówca KAI.

Poniżej tekst rozmowy:

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

Znów mogą cieszyć się własną świątynią

2024-05-30 11:59

[ TEMATY ]

bp Tadeusz Lityński

Lutol Suchy

poświęcenie kościoła

Katarzyna Krawcewicz

Obrzęd namaszczenia ołtarza

Obrzęd namaszczenia ołtarza

Pięć lat temu, dokładnie w uroczystość Bożego Ciała, mieszkańcy Lutola Suchego przeżyli wielką tragedię – pożar kościoła. 29 maja 2024 bp Tadeusz Lityński poświęcił odbudowaną świątynię.

Tak szybka odbudowa kościoła możliwa była dzięki wielkiej determinacji mieszkańców, a także wsparciu wielu darczyńców, nie tylko z diecezji, ale i całej Polski, a nawet zagranicy. Z pomocą przyszły instytucje, organizacje i przedsiębiorstwa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję