W poszukiwaniu nowych form artystycznej ekspresji Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” przygotował kolejny projekt, który łączy muzykę elektroniczną, taniec współczesny i inspiracje kulturą ludową.
Po „Soft Power” i „Exodusie”, w których mogliśmy odnaleźć te elementy, kierownik baletu i choreograf Zespołu „Śląsk” Michaił Zubkow stworzył spektakl pt. „Folk Solution”. Premiera widowiska odbędzie się 31 lipca 2021 r. podczas Festiwalu Turon Nowa Muzyka w Katowicach.
Jak informują organizatorzy Festiwalu, zaproszenie Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” podkreśla multidyscyplinarny charakter Tauron Nowa Muzyka Katowice. Twórcy spektaklu „Folk Solution” podejmują próbę konfrontacji muzyki elektronicznej i tańca współczesnego z polskim folklorem. To „pojedynek dwóch przeciwieństw” z przymrużeniem oka. Jedno z nich ilustruje współczesny świat, drugie nawiązuje do tradycyjnego folkloru. Taka kompilacja dźwięków i ruchu skłania do refleksji nad znaczeniem i miejscem tradycjonalnego folkloru we współczesnym świecie.
Autorzy „Folk Solution” zadali sobie pytania: „Czy sztuka oparta na tradycji ludowej nadal jest aktualna? Jak polski folklor funkcjonuje w warunkach współczesności? Czy znajomość dziedzictwa historyczno-kulturowego, które ma korzenie w kulturze ludowej, jest konieczna w tworzeniu nowych form widowisk artystycznych?”. Próba odpowiedzi na te pytania zainspirowała nowy projekt Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny.
Reklama
Zespół, znany w kraju i za granicą przede wszystkim jako instytucja kultury przedstawiająca polski folklor w formie scenicznej, pokazuje jego wielobarwność i bogactwo w muzyce, pieśniach i tańcach ludowych opracowanych przez założycieli Zespołu – Stanisława Hadynę i Elwirę Kamińską. „Śląsk” z sukcesem realizuje także projekty wychodzące poza ramy głównego nurtu Zespołu. Tym razem podejmuje próbę konfrontacji muzyki elektronicznej i tańca nowoczesnego z polskim folklorem muzyczno-tanecznym.
Zarówno w podkładzie dźwiękowym, jak i w choreografii widowiska współistnieją dwie niezależne warstwy. Jedna z nich ilustruje współczesny świat przepełniony kakofonią industrialnych dźwięków i podporządkowany monotonii mechanicznych ruchów. Druga nawiązuje do tradycyjnego folkloru nasyconego emocjami i historycznymi wątkami, które od wieków z pokolenia na pokolenie były przekazywane w muzyce, tańcu i śpiewie ludowym.
Sceny – obrazy „Folk Solution”:
1. „Kujawiak – oberek razem zatańczymy hej z wyrazem”
2. „Mazur w zgiełku mechanicznym ma charakter urzędniczy”
3. „Polonez w industrialu – nie na zamku, nie na balu ”
4. „Wianek w smutku pogubiła bo chłopaka nie tuliła”
5. „Czy przed wami czy za wami, wybijany wykonamy”
6. „To nie my, to wola nieba. Wolę „nieba” spełnić trzeba”
7. „Izba tańczy na ludowo, kolorowo, odlotowo”
8. „Są żołnierki w naszej sferze chociaż widzę lecz nie wierzę”
9. „Krakowiakiem jednoczymy jako finał zatańczymy”
Twórcy widowiska:
Reżyseria: Michaił Zubkow – kierownik baletu ZPiT „Śląsk”
Opracowanie muzyczne: Rafał Zapała i Łukasz Huzik
Choreografia: Michaił Zubkow oraz tancerze Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”
Stylizacja: Monika Cegiełkowska, Adam Chmielniak, Agnieszka Kulig
Reżyseria i realizacja światła: Paweł Kaprzyk, Michał Baron
Reklama
Realizacja dźwięku: Leszek Siek
Realizacja filmowa: Paweł Kaprzyk, Karol Jarzyna, Jakub Witkowski, Wojciech Korpusik, Tomasz Lis, Robert Przewoźnik, Łukasz Huzik
Kostiumy: Wybrane elementy strojów ludowych z kolekcji kostiumów scenicznych Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk im. Stanisława Hadyny
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
W darach przyniesione ostały nowe naczynia liturgiczne: kielich, patena oraz puszka
Mija 25 lat od erygowania Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Oławie. Z tej okazji uroczystej Mszy świętej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF.
Zanim rozpoczęła się Eucharystia, biskup Jacek udał się do kaplicy MB Pocieszenia na modlitwę. We wstępie do Mszy świętej, ks. Tomasz Czabator, proboszcz parafii przypomniał motywy ustanowienia sanktuarium, które zostało erygowane przez kard. Henryka Gulbinowicza w 2000 roku oraz przywitał wszystkich przybyłych na wspólne świętowanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
