1000. audiencja generalna Jana Pawła II

1 sierpnia, podczas tysięcznej audiencji generalnej, tradycyjną katechezę Jan Paweł II zastąpił rozważaniami skierowanymi do ponad 20-tysięcznej grupy ministrantów, którzy przybyli na Plac św. Piotra w Watykanie. Przypomniał im, że są nie tylko "pomocnikami kapłana", ale "przede wszystkim sługami Jezusa Chrystusa, odwiecznego Najwyższego Kapłana". Oto pełny tekst wypowiedzi Papieża:

Drodzy Bracia i Siostry! Drodzy Młodzi!
1.Plac św. Piotra jest dzisiaj placem młodzieży. Prawie rok temu, w sercu Wielkiego Jubileuszu 2000, znaleźli tutaj gorące przyjęcie młodzi, którzy przybyli z całego świata, aby celebrować Światowy Dzień Młodzieży. Dziś ten plac, który gości tysięczną już audiencję generalną, od kiedy Boża Opatrzność powołała mnie na Następcę Piotra Apostoła, otwiera się dla tysięcy chłopców i dziewcząt, którzy z całej Europy przybyli w pielgrzymce do grobu Księcia Apostołów.
Drodzy Ministranci! Wczoraj w długiej procesji przeszliście przez Plac św. Piotra, aby dojść do ołtarza Konfesji w Bazylice. W ten sposób przedłużyliście tę drogę, którą rozpoczęli młodzi całego świata w Roku Świętym. Hasło Waszej pielgrzymki do Wiecznego Miasta: " Ku nowemu światu" jest znakiem Waszej woli podjęcia na serio chrześcijańskiego powołania.
2.Drodzy Młodzi, serdecznie Was pozdrawiam i cieszę się, że doszło do realizacji tego spotkania. W szczególny sposób dziękuję biskupowi pomocniczemu Martinowi Gaachterowi, przewodniczącemu Coetus Internationalis Ministrantium, który w Waszym imieniu skierował do mnie tak serdeczne słowa. Ze szczególną radością zwracam się do ministrantów z krajów języka niemieckiego, którzy stanowią najbardziej liczebną grupę. Jest rzeczą piękną, że tylu młodych chrześcijan przybyło z Niemiec.
Wasze zaangażowanie przy ołtarzu nie jest tylko obowiązkiem, ale wielkim zaszczytem, autentyczną świętą służbą. Pragnę zaproponować Wam kilka refleksji dotyczących tej służby.
Strój ministranta jest szczególny. Przypomina on strój, który każdy wkłada, gdy w Jezusie Chrystusie zostaje przyjęty do wspólnoty. Nawiązuje do szaty chrzcielnej, której najgłębsze znaczenie wyjaśnia św. Paweł: "Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa" (Ga 3, 27). Drodzy Ministranci, chociaż nie przywdziewacie już szaty chrzcielnej, to wkładacie ubiór ministrancki. Tak, chrzest jest punktem wyjścia Waszej " autentycznej służby liturgicznej", która stawia Was obok Waszych biskupów, kapłanów i diakonów (por. Sacrosanctum Concilium, nr 29).
3.Ministrant zajmuje uprzywilejowane miejsce w celebracji liturgicznej. Kto służy do Mszy św., jawi się przed wspólnotą. Z bliska doświadcza, że w każdym akcie liturgicznym Jezus Chrystus jest obecny i działający. Jezus jest obecny, gdy wspólnota gromadzi się, aby się modlić i oddawać cześć Bogu. Jezus jest obecny w słowie Pisma Świętego. Jezus jest obecny przede wszystkim w Eucharystii, w znakach chleba i wina. Działa On przez pośrednictwo kapłana, który in persona Christii celebruje Mszę św. i udziela sakramentów.
W ten sposób w Liturgii jesteście kimś więcej niż zwykłymi " pomocnikami proboszcza". Jesteście przede wszystkim sługami Jezusa Chrystusa, odwiecznego Najwyższego Kapłana. Wy, ministranci, jesteście więc wezwani w sposób szczególny, aby być młodymi przyjaciółmi Jezusa. Podejmijcie więc wysiłek pogłębiania i umacniania tej przyjaźni z Nim. Odkryjecie wtedy, że znaleźliście w Jezusie prawdziwego Przyjaciela na całe życie.
4.Często ministrant trzyma w ręce świecę. Jakże nie myśleć o tym, co powiedział Jezus w Kazaniu na Górze: "Wy jesteście światłem świata" (Mt 5, 14). Wasza służba nie może się ograniczać do wnętrza kościoła. Musi ona promieniować w codziennym życiu: w szkole, w rodzinie i w różnych środowiskach społecznych. Kto chce służyć Jezusowi Chrystusowi wewnątrz kościoła, powinien być Jego świadkiem wszędzie.
Drodzy Młodzi! Ludzie oczekują dziś prawdziwego "światła świata" (por. J 1, 9). Nie trzymajcie Waszego świecznika tylko wewnątrz kościoła, ale nieście znicz Ewangelii wszystkim tym, którzy są w mrokach i przeżywają trudny moment w swoim życiu.
5. Mówiłem o przyjaźni z Jezusem. Jakże byłbym szczęśliwy, gdyby z tej przyjaźni zrodziło się coś więcej! Jakże pięknie byłoby, gdyby ktoś z Was mógł odkryć powołanie do kapłaństwa! Jezus Chrystus pilnie potrzebuje młodych, którzy oddadzą się do Jego dyspozycji ze wspaniałomyślnością i bez żadnych zastrzeżeń. Ponadto, czyż Pan nie mógłby powołać również jednej czy drugiej z Was, dziewczęta, do podjęcia życia konsekrowanego, aby służyć Kościołowi i braciom? Również tych, którzy zechcą połączyć się w małżeństwie, służba ministrancka uczy, że autentyczne zjednoczenie musi zawsze zakładać dyspozycyjność do wzajemnej i bezinteresownej służby.