Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wilczopolu 11 września przeżywała odpust ku czci Patronki oraz wizytację. O godz. 9.00 bp Ryszard Karpiński symbolicznie odebrał klucze od kościoła i przewodniczył pierwszej Mszy św. oraz wygłosił kazanie. Powitanie ks. Biskupa, który 10 lipca 1988 r. pobłogosławił tutejszy kościół, było bardzo serdeczne. W niedzielę wizytacji na progu kościoła stanęła ta sama parafianka, która witała ks. Biskupa 23 lata temu. Słowa powitania, w obecności proboszcza ks. kan. Roberta Muszyńskiego, ks. prał. Józefa Łukasza - dziekana dekanatu Lublin-Południe oraz ks. prał. Tadeusza Pajurka wypowiedzieli przedstawiciele Rady Parafialnej, dzieci i społeczności Zespołu Szkół im. kard. Wyszyńskiego.
Parafia w Wilczopolu, którą sprawnie opiekuje się ks. Robert Muszyński, choć nie jest wiekowa, ma korzystne położenie, wspaniałą historię i szczęście do duszpasterzy. Została utworzona z miejscowości Kliny (par. Kazimierzówka), Kol. Wilczopole i Wilczopole Wieś (par. św. Jakuba w Lublinie), Majdanu Mętowskiego (par. Czerniejów). To miejsce przyciąga coraz więcej osób, które osiedlają się w okolicy i stopniowo interesują swoją małą ojczyzną. Wiele osób przywiązanych do poprzednich wspólnot parafialnych krok po kroku odkrywa urok kościoła z pięknymi witrażami.
Dzień odpustu i wizytacji wyznaczał plan (Msze św. i procesja eucharystyczna po Sumie, spotkanie z Radą Parafialną, kółkami różańcowymi, Legionem Maryi, młodzieżą, nauczycielami, a także wizyta u chorego, który przyjął sakrament bierzmowania, poświęcenie przez ks. Biskupa figury Matki Bożej przed kościołem). W sprawozdaniu wizytacyjnym ks. Proboszcz przypomniał ważne fakty dotyczące parafii. W 1980 r. postanowiono wznieść kaplicę, w 11 września 1983 r. poświęcono plac pod budowę, ofiarowany przez śp. Edwarda Gorzela i Mieczysława Boliboka. Ks. Jan Skowronek i ks. Piotr Tarnowski byli pierwszymi budowniczymi, a w 1985 r. ks. Adam Szponar finalizował dzieło. 12 września 2004 r. kościół konsekrował abp Józef Życiński. 14 maja 2006 r. abp senior Bolesław Pylak wizytował parafię w Wilczopolu; sam też erygował ją 22 grudnia 1989 r. W 1997 r. przybyły tu dzwony - „Jan Paweł II” i „Matka Boża Fatimska”. W ostatnich latach zainstalowano szereg ulepszeń technicznych, alarm (dzięki czemu przez cały czas kościół jest otwarty dla wiernych przychodzących na adorację), ogrzewanie, mur przeciwpowodziowy, odnowiono salę parafialną. W 2008 r. wykonano instalację systemu domofonowego, schody do piwnic. W 2010 r. przeprowadzono remont w ognisku muzycznym, odnowę poręczy, schodów, w kościele ustawiono nowe krzesła, położono kostkę, która stała się „podłogą” dla figury Matki Bożej przed kościołem. We wszystkie dzieła parafianie i władze gminy angażują się materialnie i przez modlitwę.
Wierni modlą się podczas wieczornej Mszy św., na nabożeństwach do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, do Miłosierdzia Bożego (w 2009 r. parafia przeżyła Misje św. o Bożym Miłosierdziu). Wprowadzono kursy ewangelizacyjne przed bierzmowaniem i dla wszystkich wiernych. Wspólnota, wzbogacając się w nowych mieszkańców, równocześnie rozwija się i stwarza warunki do działania takim organizacjom, jak ognisko muzyczne, dziś z ponad 30 uczniami, współpracuje z Zespołem Szkół im. kard. S. Wyszyńskiego. Rozwija kult Miłosierdzia Bożego, a jakiś czas temu otworzyła swoje drzwi dla peregrynującego obrazu Jezusa Miłosiernego.
Proboszcz ks. kan. Robert Muszyński, mgr inż. budownictwa, w archidiecezji lubelskiej jest zastępcą moderatora Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II, dyrektorem Szkoły Formacji Duchowej i dziennikarzem Radia eR. Parafia jest więc pod okiem fachowca od spraw duchowych i tych związanych z funkcjonowaniem materialnym. W tym roku przygotowanie duchowe do odpustu i wejście w nowy rok pracy duszpasterskiej rozpoczęły rekolekcje ewangelizacyjne z modlitwą o odrodzenie w Duchu Świętym, prowadzoną przez Pallotyńską Szkołę Nowej Ewangelizacji z Lublina.
Wizytacja kanoniczna była dla wiernych czasem szczególnego wsłuchiwania się w głos Pasterza. Umiejętność łączenia z pozoru odległych osób i faktów pozwala bp. Ryszardowi Karpińskiemu na nowo zainteresować Ewangelią, historią i człowiekiem, wykazać sens powrotu do analizy wydarzeń z historii, dostrzec wagę wychowania patriotycznego. Pomaga także kształtować zainteresowanie drugim człowiekiem oraz przypomina o tych, którzy przedstawiają wzór, a ich osobowość jest kopalnią wartościowych cech wartych naśladowania. Tym razem ożywił w homilii m.in. postacie kard. Stefana Wyszyńskiego i bł. Jana Pawła II. Dodał wspomnienia z własnej edukacji w seminarium, splecione z czasem uwięzienia Kardynała. Analizując jego zachowanie i system wartości, przywołał refleksje z czasu spotkań z Prymasem. Dziękując żywym i zmarłym dobroczyńcom wilczopolskiej wspólnoty, zestawił ją z realiami tych miejsc za naszą wschodnią granicą, gdzie brak Mszy św., księży i kontaktu z Kościołem jest dotkliwy. Problemy tamtych ludzi uczą wiele każdego, kto myśli, że Kościół jest dany raz na zawsze lub czuje, że „przysypia w wierze”.