Kardynałowie kurialni
Abp Mario Grech z Malty, sekretarz generalny Synodu Biskupów;
Abp Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, bp Marcello Semeraro;
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Kardynałowie-nominaci biskupi diecezjalni
Abp Antoine Kambanda, arcybiskup Kigali w Rwandzie;
Abp Wilton Gregory, arcybiskup Waszyngtonu w USA;
Abp Jose Fuerte Advincula, arcybiskup Capiz na Filipinach;
Abp Celestino Aós Braco, arcybiskup stolicy Chile Santiago;
Bp Cornelius Sim, wikariusz apostolski w Brunei;
Abp Augusto Paolo Lojudice, arcybiskup Sieny we Włoszech;
O. Mauro Gambetti, kustosz franciszkańskiego klasztoru w Asyżu we Włoszech;
Kardynałowie-nieelektorzy
Abp Felipe Arizmendi Esquivel, arcybiskup senior San Cristóbal de Las Casas w Meksyku
Abp Silvano Tomasi, nuncjusz apostolski i wieloletni przedstawiciel Watykanu przy ONZ w Genewie;
O. Raniero Cantalamessa OFMCap., kaznodzieja Domu Papieskiego;
Ks. Enrico Feroci, proboszcz parafii Santa Maria del Divino Amore w Castel di Leva.
W sobotę 28 listopada odbędzie się konsystorz, na którym Franciszek wyniesie do godności kardynalskiej 13 arcybiskupów, biskupów i innych – 9 czynnych i 4 emerytowanych. Po tych nominacjach Kolegium Kardynalskie będzie liczyło 232 członków, w tym 127 elektorów, z prawem udziału w przyszłym konklawe.
Nowi kardynałowie-nominaci – biogramy
Kardynałowie kurialni
Reklama
1. Sekretarz generalny Synodu Biskupów. Abp Mario Grech urodził się w Qala na wyspie Gozo na Malcie 20 lutego 1957 r., ale dorastał w Kercem, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Po ukończeniu nauki w liceum w Rabacie podjął w 1977 r. studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji Gozo. 26 maja 1984 r. został wyświęcony na kapłana przez swojego biskupa, Nikola Josepha Cauchi. Kontynuował studia podyplomowe uzyskując licencjat kanoniczny na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie oraz doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Rzymie (Angelicum”. Był wikariuszem w katedrze Gozo i Narodowym Sanktuarium Ta 'Pinu, zanim został proboszczem parafii Kercem. Pełnił także szereg innych obowiązków w diecezji, w tym urzędnika kurialnego i członka kolegium konsultorów. 26 listopada 2005 r. Benedykt XVI mianował go biskupem Gozo. Sakrę przyjął 22 stycznia 2006 r. z rąk swego poprzednika, bp. Nikola Josepha Cauchi w katedrze Gozo. Jako przewodniczący Konferencji Episkopatu Malty (od września 2013 r.) uczestniczył III Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów nt. rodziny gdzie wygłosił przemówienie 8 października 2014 r. Papież Franciszek pogratulował mu wówczas wystąpienia. W październiku 2015 r. uczestniczył XIV Zwyczajnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów poświęconemu rodzinie. 2 października 2019 Ojciec Święty mianował go pro-sekretarzem generalnym, 15 września bieżącego roku sekretarzem generalnym Synodu Biskupów.
2. Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Bp Marcello Semeraro urodził się 22 grudnia 1947 w Monteroni di Lecce w Apulii. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 września 1971 i został włączony do prezbiterium archidiecezji Lecce. Uzyskał doktorat z teologii na papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Był wicerektorem seminarium swej rodzinnej diecezji. Był także m.in. wykładowcą w Molfetcie oraz wikariuszem biskupim ds. duchowieństwa i synodu diecezjalnego. Wykładał też eklezjoligię na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. 25 lipca 1998 papież Jan Paweł II mianował go ordynariuszem diecezji Oria. Sakry biskupiej udzielił mu 29 września 1998 arcybiskup Lecce, Cosmo Francesco Ruppi. 1 października 2004 został mianowany ordynariuszem diecezji Albano. W roku 2001 Jan Paweł II mianował go sekretarzem specjalnym X Zgromadzenia Zwyczajnego Ogólnego Synodu Biskupów obradującego na temat: „Posługa biskupów we współczesnym Kościele i świecie”. 13 kwietnia 2013 papież Franciszek mianował go sekretarzem Rady Kardynałów. 15 października b.r. prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Jest konsultorem Kongregacji dla Kościołów Wschodnich i członkiem Dykasterii ds. Komunikacji.
Kardynałowie-nominaci biskupi diecezjalni i inni
Reklama
1. Arcybiskup stolicy Rwandy Kigali. Antoine Kambanda urodził się 10 listopada 1958 r. na terenie archidiecezji Kigali. Należy do grupy etnicznej Tutsi. Wszyscy członkowie jego rodziny zginęli podczas wojny domowej w 1994 r., za wyjątkiem brata, który obecnie mieszka we Włoszech. Uczęszczał do szkół podstawowych w Burundi i Ugandzie, kończąc szkoły średnie w Kenii. Wrócił do Rwandy po ukończeniu filozofii i dwóch latach teologii. Ukończył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Nyakibandzie (diecezja Butare). Został wyświęcony na kapłana 8 września 1990 r. przez św. Jana Pawła II, gdy odbywał on wizytę apostolską w Rwandzie. Po święceniach był w latach 1990-1993 wykładowcą i prefektem Niższego Seminarium Ndera (Kigali); zaś w latach 1993-1999 odbywał studia na Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z teologii moralnej. W latach 1999-2005 był dyrektorem Caritas w Kigali, dyrektorem diecezjalnej Komisji Sprawiedliwości i Pokoju, profesorem teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Nyakibandzie i ojcem duchownym w Wyższym Seminarium w Rutongo. W latach 2005-2006 był rektorem Głównego Seminarium Filozoficznego w Kabgayi, a od 2006 r. rektorem Wyższego Seminarium Duchownego św. Karola w Nyakibandzie. 7 maja 2013 r. papież Franciszek mianował go biskupem diecezji Kibungo. Sakrę ks. Kambanda przyjął 20 czerwca tego roku z rąk abp. Ntihinyurwy. 18 listopada 2018 Franciszek mianował go arcybiskupem Kigali.
2. Arcybiskup Waszyngtonu (USA). Wilton D. Gregory urodził się 7 grudnia 1947 roku w Chicago. Po rozwodzie rodziców wychowywała go matka i babcia. Uczęszczał do szkoły katolickiej i tam już w wieku 11 lat poczuł powołanie do kapłaństwa. Ponieważ nie był katolikiem, przyjął chrzest, pierwszą Komunię św. i bierzmowanie w 1959 roku. 9 maja 1973 roku przyjął święcenia kapłańskie i został włączony do kleru archidiecezji chicagowskiej. W 1976 roku podjął studia na Papieskim Instytucie Liturgicznym Anselmianum w Rzymie, zwieńczone w 1980 roku doktoratem. Był wykładowcą liturgiki a także ceremoniarzem kardynałów Johna Cody’ego i Josepha Bernardina. 18 października 1983 roku św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji chicagowskiej i przydzielił stolicę tytularną Oliva. Sakrę biskupią przyjął 13 grudnia 1983 roku. 10 lat później 29 grudnia 1993 roku ten sam papież mianował go biskupem diecezji Belleville w stanie Illinois, a 9 grudnia 2004 roku arcybiskupem Atlanty w stanie Georgia. 4 kwietnia 2019 roku papież Franciszek mianował go, jako pierwszego Afroamerykanina arcybiskupem stolicy USA – Waszyngtonu.
W latach 2001-2004 abp Gregory był przewodniczącym Konferencji Biskupów Stanów Zjednoczonych, a przez kolejne trzy lata, 2004-2007, jej wiceprzewodniczącym. Pod jego kierownictwem biskupi USA przyjęli i wprowadzili w życie Kartę Ochrony Dzieci i Ludzi Młodych.
Reklama
3. Arcybiskup Capiz na Filipinach. Jose F. Advincula urodził się w Dumalag, w archidiecezji Capiz, 30 marca 1952 roku. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dumalag, przeniósł się do Liceum Ogólnokształcącego i Seminarium Św. Piusa X w Roxas City, gdzie pozostał również na studiach filozoficznych. Następnie uczęszczał na kursy teologiczne na Uniwersytecie Świętego Tomasza w Manili.
Został wyświęcony na kapłana dla archidiecezji Capiz 14 kwietnia 1976 roku. Następnie mianowano go ojcem duchownym Seminarium Duchownego św. Piusa X, gdzie pełnił również funkcje profesora i dziekana studiów. Podjął też studia specjalistyczne, najpierw psychologii na Uniwersytecie De la Salle w Manili, a następnie prawa kanonicznego, najpierw na Uniwersytecie Świętego Tomasz w Manili, a następnie na Papieskim Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, uzyskując licencjat kanoniczny z prawa kanonicznego. Po powrocie do ojczyzny pełnił posługę w Seminarium Duchownym w Vigan, Nueva Segovia, a następnie w regionalnym Seminarium Duchownym w Jaro. W 1995 roku został mianowany rektorem Seminarium Św. Piusa X w Capiz, zostając jednocześnie obrońcą węzła małżeńskiego, promotorem sprawiedliwości i wreszcie wikariuszem sądowym w Capiz. W 1999 roku został proboszczem parafii św. Tomasza z Vilanueva w Tao.
15 lipca 2001 r. św. Jan Paweł II mianował go biskupem diecezji San Carlos. zaś 9 listopada 2011 r. Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolią Capiz, w środkowo-wschodniej części wyspy Panay w regionie Western Visayas. Był członkiem Komisji Nauki Wiary i Komisji do spraw Ludów Tubylczych filipińskiego episkopatu.
