Kredkobranie’ 2020

Do końca września można wziąć udział w ogólnopolskiej akcji charytatywnej Kredkobranie.

Oprac. M. F. - S.

plakat

Jak przypomina Tomasz Konturek, pomysłodawca akcji i jej koordynator, organizatorom zależy na zebraniu przyborów szkolnych oraz materiałów plastycznych, które zostaną przekazane najmłodszemu pokoleniu Polaków mieszkających na Kresach.

Koordynator akcji napisał : „Celem Kredkobrania jest pomoc najmłodszemu pokoleniu Polaków mieszkających na Kresach. Zebrane dary trafią do szkół na Białorusi, Litwie i Ukrainie – głównie szkół polskich oraz placówek, w których uczą się polskie dzieci. Akcja ma pokazać zamieszkującym poza granicami Rzeczypospolitej polskim dzieciom i młodzieży, że ich przyjaciele z „Macierzy” pamiętają o nich i w miarę swoich możliwości chcą im pomóc. Pokazujemy, że dbamy o naszych Przyjaciół, Ambasadorów polskości na Kresach, stróżów polskich miejsc pamięci.”

Reklama

Zainicjowana trzy lata temu, przez krakowską Fundację Ignatianum oraz Stowarzyszenia „Korzenie”, akcja w tym roku obejmuje swym zasięgiem całą Polskę. Do włączenia organizatorzy zapraszają szkoły, poszczególne klasy, ale także różne środowiska i osoby indywidualne. Z regulaminu akcji, wynika że w bieżącym roku nie zbierają podręczników, lektur szkolnych i innych książek oraz ubrań i przedmiotów. które nie służą do skompletowania wyprawki szkolnej. Zbiórkę można prowadzić przez cały wrzesień, a do 4 października należy zebrane przedmioty dostarczyć osobiście, pocztą lub kurierem do siedziby Fundacji. Zebrane dary, w tym np.: kredki, farby, zeszyty, bloki, piórniki, długopisów , czyli wszelkiego rodzaju przybory szkolne, w październiku zostaną zawiezione za wschodnią granicę Polski.

Organizatorzy przypominają, że: „Zeszłoroczna edycja Kredkobrania skupiła uczniów – dzieci, młodzież i ich rodziców – z ponad 90 szkół w Polsce, z czego prawie 50 z samej Małopolski. Dzięki zebraniu ponad 40 tysięcy sztuk różnych przyborów szkolnych: kredek, farb, zeszytów, bloków, piórników, przyborów piśmienniczych itd., pomogliśmy prawie 1000 dzieciom z Litwy i Ukrainy.”

Akcję można też wesprzeć, dokonując wpłat na konto nr 58 1750 0012 0000 0000 3880 7595 z dopiskiem KREDKOBRANIE. Zebrane pieniądze zostaną przeznaczone na zakup potrzebnych szkolnych pomocy, w tym szczególnie lektur i książek, oraz transport darów na Kresy. Więcej informacji na www.fundacjaignatianum.pl pod adresem kredkobranie@ignatianum.edu.pl lub telefonicznie: 785-042-119

Organizatorzy informują, że "Kredkobranie" jest zbiórką publiczną zarejestrowaną przez MSWiA pod numerem 2019/2919/OR. Patronat honorowy nad akcją objęli m.in.: ks. abp Marek Jędraszewski - metropolita krakowski, Łukasz Kmita - wojewoda małopolski, Witold Kozłowski - marszałek Województwa Małopolskiego oraz ks. prof. dr hab. Józef Bremer SJ - rektor Akademii Ignatianum w Krakowie.

2020-09-19 17:10

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wierny powołaniu i posłudze

2020-10-24 15:35

ks. Łukasz Romańczuk

Ks. Roman Drozd został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Legnicy.

Dziś pożegnano śp. ks. dra Romana Drozda. Wieloletniego dyrektora Wydziału Katechetycznego Kurii Metropolitalnej. Wychowawcę wielu pokoleń katechetów.

Msza św. pogrzebowa sprawowana była w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Legnicy. Przewodniczył jej ks. dr Adam Łuźniak, wikariusz generalny metropolity wrocławskiego, który na wstępie zaznaczył, że - przychodzimy Bogu podziękować za życie pełne zaangażowania w kapłańską formację i kształt duszpasterstwa Archidiecezji wrocławskiej.

Homilię wygłosił ks. Marcin Werczyński, prefekt Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Rozpoczął je od przytoczenia fragmentu wiersza “Przesłania Pana Cogito”, autorstwa Zbigniewa Herberta: "Strzeż się oschłości serca, kochaj źródło zaranne, ptaka o nieznanym imieniu, dąb zimowy światło na murze, splendor nieba (...) Bądź wierny, Idż!" - Choć Herbert pisał ten wiersz mówiąc o niezłomności człowieka w trudnych czasach komunizmu, to te przytoczone słowa wpisują się w definicję chrześcijaństwa - mówił ks. prefekt.

Nawiązując do przeczytanego wiersza, ks. Marcin wskazał na przykazanie miłości, którego fundamentem jest wierność. - Podstawą miłości jest wierność. Nie ma miłości bez wierności. One się uzupełniają. Zawsze idą razem. Wierność jest wartością, żeby trwać przy tym, co jest moim i z czym się utożsamiam - podkreślił.

Mówiąc o zmarłym kapłanie, kaznodzieja zaznaczył, że nie miał okazji poznać go jako przełożonego seminarium, ale stał się jego wychowankiem poprzez uczestnictwo w wykładach z katechetyki i dydaktyki prowadzonych przez ks. Romana. - Był wierny swoim zadaniom, które zostały mu wyznaczone. Skrupulatnie starał się wypełniać swoją rolę. Jako prefekta seminarium, dyrektora Wydziału katechetycznego, a przede wszystkim kapłana - zaznaczył ks. Werczyński.

Tym, czym odznaczał się ks. Roman Drozd była pracowitość i uporządkowanie. - Patrzyłem na niego, jak na tytana pracy. Wszystko poukładane, przygotowane. To była jego realizacja przykazania miłości, jego codzienne, wytrwałe, wierne wypełnianie swoich zadań - mówił ks. Marcin.

Dla ks. Romana większość kapłaństwa była poświęcona trosce o katechezę w Archidiecezji Wrocławskiej. - Z wielką wytrwałością nasz brat, kapłan realizował to powołanie - i dodając kaznodzieja stwierdził, że dla niego największą katechezą było wierne życie powołaniu u posłudze ks. Romana.

Po Komunii św. ks. Adam Łuźniak odczytał list ks. abpa Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego. Zawarte w nim było podziękowanie za lata posługi dla Archidiecezji Wrocławskiej - “Śp. ks. prałat na stałe zapisał się w historię Archidiecezji Wrocławskiej, jako człowiek i kapłan zatroskany o przyszłość lokalnego Kościoła. Był wychowawcą katechetów i osób duchownych, którzy zapamiętają go nie tylko jako wykładowcę i profesora ,ale jako autorytet jak realizować misję głoszenia Ewangelii.”

Z kolei proboszcza parafii ks. Jan Mateusz Gacek wspominając zmarłego kapłana przytoczył wydarzenie sprzed 40 lat, gdy miał okazję poznać śp. ks. Romana.
- Przybywał często do nas na plebanię, ponieważ na terenie naszej parafii mieszkają jego krewni. Uczestniczył tutaj w wielu wydarzeniach rodzinnych - powiedział proboszcz.

W imieniu rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, głos zabrał ks. prof. Sławomir Stasiak. - Staję tutaj nie tylko jako prorektor PWT, ale także jako wychowanek. Poznałem ks. prefekta w 1984 roku. Był bardzo surowym i wymagającym przełożonym. Mimo, że wtedy tego nie rozumieliśmy, dziś wyrażamy naszą wdzięczność za kształtowanie naszego charakteru - mówił.

W imieniu dyrektorów Wydziałów katechetycznych naszej metropolii głos zabrał ks. Jarosław Kowalczyk z Legnicy - Całe kapłańskie życie ks. dr Romana Drozda było poświęcone głoszeniu Słowa oraz w wychowaniu w wierze dzieci, młodzież i dorosłych - powiedział.

Podziękował także zmarłemu kapłanowi za troskę o katechezę i formację katechetów przez wiele lat - Większości katechetów ks. Roman pozostanie znany jako wykładowca, ale także wizytator. Wyrażamy wdzięczność za jego gorliwość i zaangażowanie w rozwój katechezy - zaznaczył.

Ks. dr Roman Drozd został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Legnicy.

CZYTAJ DALEJ

Między Wschodem a Zachodem #7 – Grecy na Tronie Piotrowym [FELIETON]

2020-10-25 11:01

Jakub Jóźwiak

pl.wikipedia.org

16 i 22 października to dla nas, Polaków bardzo ważne daty. Pierwsza przypomina nam o wyborze kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, natomiast druga – to inauguracja Jego pontyfikatu, już jako Jana Pawła II. Warto z tej okazji przypomnieć, że chociaż Jan Paweł II był pierwszym po 455 latach papieżem spoza Włoch, to jednak w historii Kościoła Świętego takich postaci było dużo więcej.

W dzisiejszym felietonie, ze względu na tematykę moich felietonów “Między Wschodem a Zachodem”, pragnę przypomnieć dokonania i zasługi kilku z nich, którzy byli Grekami. Szczególnie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zwierzchnikami Kościoła Bożego były osoby pochodzące z różnych narodów. Przeglądając poczet papieży można zauważyć, że kilkunastu papieży urodziło się w Grecji bądź też z pochodzenia byli Grekami. Być może dla wielu nie jest to zaskoczeniem, jednakże pewnie mało kto zna ich zasługi dla Kościoła, które są widoczne aż do dnia dzisiejszego.

Przykładem niech będzie postać Telesfora, Papieża-Greka z II w. Samo jego imię w j. greckim oznacza “doprowadzony do doskonałości”. Co prawda nie wiemy o jego żywocie zbyt wiele, natomiast to właśnie jemu przypisuje się wprowadzenie kilku obrządków, które czynimy do chwili obecnej. Według Liber pontificalis, która jest pierwszą biografią papieży, można znaleźć informację, że to Telesfor wprowadził do tradycji chrześcijańskiej 40-dniowy post poprzedzający Paschę, dobrze nam znaną pasterkę oraz śpiewanie w trakcie Eucharystii “Gloria in exelcis Deo” czyli “Chwała na wysokości Bogu”. Wiele wskazuje również na to, że poniósł, jak wielu chrześcijan w tamtym czasie, śmierć męczeńską w wyniku prześladowań ze strony Rzymian. Co ciekawe, Telesfor jest wspominany zarówno w Kościele Katolickim (2 stycznia), jak i w Cerkwi Prawosławnej (22 lutego).

Kolejną osoba, którą warto znać to Papież-Grek Dionizy z III wieku. Na Stolicę Piotrową został wybrany w 259 r., po rocznym wakacie (jego poprzednik Sykstus II zmarł w 258 r.). Stało się tak, ponieważ obawiano się okrutnych prześladowań ze strony rzymskiego cesarza Waleriana I. Za jego pontyfikatu odbudowano i zrekonstruowano wiele kościołów w Kapadocji, które zostały zniszczone na skutek najazdów barbarzyńców. Przyjmuje się, że Dionizy jest pierwszym papieżem, który nie poniósł śmierci męczeńskiej. Jego wspomnienie przypada 26 grudnia.

Ostatnim Papieżem-Grekiem w historii Kościoła Świętego był Jan VI z początkiem VIII wieku. To jemu przypisuje się ocalenie Wiecznego Miasta przed najazdami Longobardów, którzy osiedlili się w północnej części Italii - przekupił wojska nieprzyjaciela. Również dzięki interwencji papieża Jana VI ocalony został egzarcha raweński Teofilakta przed wojskami italskimi. Tu warto wyjaśnić, że egzarchat raweński było prowincją bizantyjską w Italii, która miała zabezpieczać bizantyjskie ziemie we Włoszech przed najazdami Longobardów.

To tylko kilka przykładów papieży, którzy, nie będąc Włochami, mają zasługi w historii Kościoła Katolickiego. Myślę, że każdy naród, który miał swojego przedstawiciela na Stolicy Piotrowej może pochwalić się jego osiągnięciami. Tak jak my, Polacy, cieszymy i dziękujemy Bogu za dar św. Jana Pawła II, tak też myślę że i Grecy i inne narody mogą być dumne ze swych papieży.

CZYTAJ DALEJ

Reklama