Instrument znajdujący się obecnie w nowej świątyni w Lipinkach został pierwotnie wybudowany dla kościoła w Grajewie (obecna diecezja łomżyńska) prawdopodobnie w latach trzydziestych XX wieku.
Z Grajewa do Lipinek
W 1949 r. organy te zakupione zostały przez Księży Saletynów do kościoła św. Norberta przy ul. Wiślnej w Krakowie. Wówczas przeprowadzono ich generalny remont. W tamtejszym kościele służyły przez 50 lat. W 2001 r. po przejęciu świątyni przez grekokatolików organy zostały zdemontowane i przechowywane najpierw w Krakowie, a później w parafii saletyńskiej w Gdańsku - Sobieszewie. Staraniem ks. Wacława Śliwy, kustosza sanktuarium w Lipinkach w 2007 r. zostały przekazane do tejże świątyni. Remont generalny organów w latach 2009-2010 przeprowadziła firma organmistrzowska Stefana Tirola ze Słowacji. Prace zostały ukończone we wrześniu 2010 r. Remont organów został sfinansowany dzięki ofiarności parafian z Lipinek.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Możliwości instrumentu
Organy zostały usytuowane na chórze muzycznym po prawej stronie. Szafa organowa jest nowa, wykonana przez miejscowego stolarza Stanisława Jurusika. Instrument jest jednosekcyjny, prospekt organów architektoniczny, otwarty. Organy mają 23 głosy (z możliwością rozbudowy do 25 głosów), dwa Manuały i Pedał. Zakres klawiatur manuałowych obejmuje C-a3 (58 klawiszy), klawiatura pedałowa ma zakres C1-f (30 klawiszy). Stół gry jest wolno stojący. Traktura gry i registrów pneumatyczna. W szafie organowej znajdują się dwa miechy pływakowe. W Manuale I znajduje się 8 głosów, w Manuale II 10 głosów, zaś w Pedale 5 głosów. Dyspozycja organów jest złożona z głosów należących do wszystkich rodzin głosowych tj. Pryncypałów, Fletów, Smyczków oraz Języków. Podstawę stanowi Pryncypał 8’, który znajduje się prospekcie. W organach jest jeden głos językowy Krumhorn 8’ (Manuał II) oraz trzy głosy wielorzędowe: Mixtura 3 rzędowa, Kwinta szumiąca 2-rzędowa w Manuale I oraz Cymbel 3 rzędowy w Manuale II. W dyspozycji organów znalazły się także głosy fletowe a wśród nich warto wspomnieć Kwintaton 8’ oraz fletowy głos poboczny Nasard 22/3’. Z głosów smyczkowych w II Manuale jest Vox coelestis 8’ oraz Aeolina 8’ (najcichsze głosy w organach). W organach zastosowano urządzenia dodatkowe takie jak: Automat Pedału, Tremolo, Crescendo oraz połączenia I/P, II/P, II/I, Super I, Super II/I, Sub, Super II oraz registry zbiorowe (z gotowymi zestawami głosów) Piano, Forte, Tutti oraz jedną Wolną Kombinację. Pierwotnie organy miały także szafę ekspresyjną. W sumie w organach znajduje się 1530 piszczałek, największa ma długość 5 metrów, najmniejsza ok. 15 cm. Dyspozycja organów jest przystosowana do akompaniamentu liturgicznego oraz do wykonywania muzyki organowej solowej.
Reklama
Koncert organowy
14 listopada 2010 r. organy te zostały poświęcone przez bp. Kazimierza Górnego. Ksiądz Biskup przewodniczył Mszy św., w której wzięli udział kapłani, parafianie, zaproszeni goście. W kazaniu Ksiądz Biskup podkreślił nie tylko ważną rolę organów, jaką pełnią podczas liturgii, ale również wagę zaangażowania wiernych w śpiewie podczas Mszy św. i nabożeństw. Wskazał również, że organy mają towarzyszyć, pomagać nam w śpiewie, a nie mogą nas w nim zastępować.
Uczestnicy uroczystości mogli usłyszeć walory brzmieniowe instrumentu nie tylko w czasie Mszy św., ale i podczas koncertu. Koncert prowadził ks. Roman Grądalski MS (kustosz sanktuarium Matki Bożej w Dębowcu, który przyczynił się do przekazania organów do kościoła w Lipinkach). W czasie koncertu wokalno-instrumentalnego w wykonaniu dwóch braci Marcina i Michała ze Słowacji, na który złożyło się dziesięć utworów, mogliśmy usłyszeć między innymi utwory Jana Sebastiana Bacha, Cesara Francka, Giulio Cacciniego.
Piszczałkowe czy elektroniczne
Wielu duszpasterzy, a co za tym idzie również wiernych stoi dziś przed dylematem: organy piszczałkowe czy elektronowe? Z pewnością budowa nowych, modernizacja czy remont starych organów, a później troska o nie to ogromny wysiłek parafii. Z punktu widzenia historii, kiedy patrzymy na zabytkowe organy, to widzimy, że są one dokumentem świadczącym o poziomie sztuki organmistrzowskiej, ówczesnej technologii, rodzaju zastosowanych materiałów czy narzędzi, wreszcie zamożności i hojności fundatorów, ofiarodawców i śmiało możemy powiedzieć, że organy są świadectwem miłości, jaką wielu ludzi włożyło w to, by ten instrument służył chwale Bożej i pożytkowi wiernych. Organy wpisują się także w dziedzictwo kulturowe nie tylko Kościoła, ale również naszej Ojczyzny.
