Autorem projektu ławeczki jest Marek Maślaniec, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pomnik Elwiry Kamińskiej stanął przy pawilonie jej imienia, w którym do dziś znajduje się sala baletowa – miejsce jej wieloletniej pracy. Fundatorem ławeczki jest rodzina Karola Cebuli, zmarłego w tym roku przyjaciela „Śląska”, uhonorowanego w 2015 r. nagrodą „Maecenas Silesiae” za okazywaną Zespołowi hojność i wsparcie działań programowych.
– Bez Stanisława Hadyny i Elwiry Kamińskiej nie byłoby Zespołu „Śląsk”. Chcemy o nich przypominać, także poprzez symboliczne pomniki w siedzibie Zespołu. Bardzo się cieszę, że dopełniamy dziś formalności i obok stojącej już w parku ławeczki Stanisława Hadyny, odsłaniamy ławeczkę Elwiry Kamińskiej. Mam nadzieję, że także ona na stałe wpisze się w krajobraz naszej siedziby – powiedział dyrektor Zbigniew Cierniak.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Za kilka dni – 9 grudnia 2019 r., przypada rocznica urodzin Elwiry Kamińskiej. Z tej okazji, co roku w Zespole Pieśni i Tańca „Śląsk” odbywa się Dzień Pamięci Elwiry Kamińskiej. Do Koszęcina przyjeżdżają młodzi tancerze, aby oddać hołd wielkiej damie polskiego folkloru tanecznego, a dzień poświęcony jest sztuce tańca, wspomnieniom o Elwirze Kamińskiej i jej dokonaniach.
Reklama
9 grudnia br. o godz. 16:00 rozpocznie się koncert pt. „Baletki na Mikołaja” dedykowany pamięci Elwiry Kamińskiej. Wystąpią: uczniowie Artystycznego Ogniska Wokalno-Baletowego im. Elwiry Kamińskiej w Koszęcinie, uczniowie Ogólnokształcących Szkół Baletowych z Bytomia, Gdańska, Łodzi i Poznania oraz studenci Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, tancerze Teatru Tańca „Pasja” z Bielska-Białej, baletu Teatru Wielkiego w Łodzi i baletu Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny w Koszęcinie.
Bezpłatne wejściówki do odbioru w recepcji pałacu. Ilość miejsc jest ograniczona.
Dzień Elwiry Kamińskiej został zainicjowany przez Zespół „Śląsk” 4 lata temu, aby godnie uhonorować jej pamięć. Wówczas, w obecności m.in. wnuka Elwiry Kamińskiej – Tomasza Grimma, miała miejsce uroczystość nadania jej imienia Artystycznemu Ognisku Wokalno-Baletowemu, które działa przy Zespole „Śląsk”. W odczytanym akcie napisano: „Niech osoba Elwiry Kamińskiej będzie dla uczniów i pedagogów Ogniska wzorem do naśladowania najpiękniejszych wartości życia artystycznego: perfekcjonizmu, wrażliwości, wdzięku i klasy. Pamiętając o swojej Patronce i podążając za Jej przykładem pracujcie wytrwale nad swoim talentem, kształtujcie go i spełniajcie się jako artyści”.
Elwira Kamińska:
Reklama
Choreograf, pedagog, współtwórczyni Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk". Urodziła się w Warszawie 9 grudnia 1912 r. Całe swoje życie związała z muzyką i tańcem. Przygotowanie choreograficzne zdobyła w Krakowskiej Akademii Muzycznej oraz Konserwatorium w Budapeszcie. W roku 1939 założyła prywatną szkołę tańca w Bielsku. Po wojnie – w 1945 r. – przywróciła działalność szkoły i prowadziła ją do 1947 r. Równocześnie zaangażowała się w prowadzenie amatorskich zespołów artystycznych w Bielsku i Katowicach. Zyskały one uznanie międzynarodowe, a ich soliści stanowili później podstawową grupę taneczną Zespołu "Śląsk". Od stycznia 1953 r. podjęła współpracę ze Stanisławem Hadyną, uczestnicząc w tworzeniu Zespołu "Śląsk". Jej autorskim dziełem były pierwsze tańce Zespołu – trojak, waloszki, kozierajki, piłki, chustkowy, wyzgierny, patyjok, mietlorz. Efektem jej pracy było ukształtowanie tanecznej warstwy widowiska, przygotowanie całego systemu kształcenia baletowego w Zespole, a także dobór kostiumów scenicznych. W okresie trzydziestu lat sprawowania funkcji choreografa Zespołu "Śląsk" współpracowała jako ekspert w dziale ruchu scenicznego i układów tanecznych z wieloma polskimi instytucjami artystycznymi, telewizją, zespołami amatorskimi.
Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zrealizowała kontrakt artystyczny z Zespołem "Mazowsze", tworząc dla niego całkowicie nowy układ ruchu scenicznego i tańca. Jej praca była podstawą sukcesu "Mazowsza" w czasie tournée po Wielkiej Brytanii i kolejnych trasach artystycznych.
Tańce ułożone przez Elwirę Kamińską stały się swoistym kanonem gatunku i jego klasyką. Do tej grupy Jej dzieł zaliczyć należy: chodzonego i trojaka, kołomajki, chustkowego, kujawiaka, oberka, tańce podhalańskie, krakowiaka. Pozostają one po dzień dzisiejszy w repertuarze Zespołu "Śląsk". Stały się wzorem w dziedzinie inscenizowanej stylizacji polskiego tańca ludowego i narodowego. Za swą twórczość została uhonorowana wieloma nagrodami krajowymi i zagranicznymi. Zmarła 30 czerwca 1983 r. – w przeddzień jubileuszu trzydziestolecia istnienia "Śląska". Spoczywa na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.