W niedzielę Chrztu Pańskiego, 8 stycznia 2006 r., na Mszy św. w katedrze z okazji spotkania opłatkowego zgromadzili się przedstawiciele Diecezjalnej Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich. Eucharystii przewodniczył bp Mariusz Leszczyński - przewodniczący Wydziału Duszpasterskiego naszej diecezji i krajowy asystent Akcji Katolickiej. Współkoncelebrowali: ks. prał. Czesław Grzyb - moderator diecezjalnej Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich, ks. Krzysztof Świta - diecezjalny asystent Akcji Katolickiej i ks. Andrzej Traczykiewicz - duszpasterz nauczycieli.
Ksiądz Biskup w swojej homilii nawiązał najpierw do wydarzeń nad Jordanem, gdzie Jezus z rąk Jana Chrzciciela przyjął chrzest. Epizod ten był początkiem publicznej działalności Chrystusa. Jezus nie potrzebował chrztu, lecz chciał objawić ludziom Boga w Trójcy Świętej Jedynego i powiedzieć im, że gdy człowiek w wierze otwiera się na Boga i gdy razem z Nim chce pokonywać zło w sobie i wokół siebie, to mu się objawia, zbliża go do Siebie, i czyni go swoim umiłowanym dzieckiem.
Kaznodzieja przypomniał, że każdy z nas stał się podczas chrztu takim umiłowanym synem i umiłowaną córką Boga. Dlatego powinien żyć odpowiedzialnie w blasku wiary, stając się świadkiem Boga w świecie. Ksiądz Biskup przyznał, że nie jest łatwo świadczyć o Chrystusie w życiu codziennym, zawodowym, publicznym i politycznym. Tym trudniejsze jest to wtedy, gdy ma się do czynienia z ośmieszaniem wiary, obojętnością czy nawet wrogością względem zasad Ewangelii; gdy ludzie chcą budować swoje życie według własnej wyobraźni i „własnych dekalogów”.
Być świadkiem Chrystusa to wielka łaska, ale i trudne zadanie. Należy więc zastanowić się nad tym, jak wprowadzać w życie indywidualne i społeczne zasady Ewangelii? Jak świadczyć i uczynić to świadectwo skutecznym narzędziem nowej Ewangelizacji? Chodzi tu o apostolstwo słowem i przykładem w życiu małżeńskim, rodzinnym, społecznym, politycznym, gospodarczym, kulturalnym, w pracy charytatywnej, w życiu parafialnym i diecezjalnym. Pytania te muszą sobie postawić duchowni i świeccy, zwłaszcza zaangażowani w działalność organizacji, ruchów i stowarzyszeń kościelnych.
Jak mówił Kaznodzieja, ponad 5% Polaków deklaruje swą przynależność do różnych organizacji katolickich, a kilkudziesięciu parlamentarzystów z nich się wywodzi. Jednakże istnieje grupa katolików świeckich, która jest obojętna na istotne sprawy Kościoła i Ojczyzny. Dlatego zwrócił uwagę na potrzebę nieustannego nawracania siebie, do którego tak odważnie wzywał Jan Chrzciciel. To nawrócenie otwiera drogę do świętości oraz do podejmowania owocnych działań apostolskich. W tym miejscu Ksiądz Biskup przywołał cenne myśli, które biskupom polskim podczas ubiegłorocznej wizyty ad limina Apostolorum przekazał Ojciec Święty Benedykt XVI, m.in. odnoszące się do wychowania w wierze ludzi młodych.
W tym kontekście Ksiądz Biskup wyraził radość z obecności na spotkaniu opłatkowym nauczycieli i katechetów, gdyż - jak podkreślił - trzy autorytety: rodzina, szkoła i Kościół odgrywają pierwszorzędną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Mówił więc - nawiązując do przesłania Benedykta XVI - o potrzebie rozwijania współpracy z rodziną, pracy apostolskiej w świecie kultury i środków masowego przekazu, ożywianiu ruchu oazowego, a zwłaszcza Akcji Katolickiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Ksiądz Biskup przypomniał też wezwanie Ojca Świętego do ludzi świeckich, aby włączyli się czynnie w dzieło odnowy moralnej społeczeństwa. Ta odnowa powinna prowadzić do przemiany „etosu ludzkiego”, tzn. do przyjęcia w życiu właściwej hierarchii wartości, według której kształtować się będą postawy. Kaznodzieja tłumaczył także, że zadaniem laikatu jest udział w życiu publicznym i obrona tożsamości narodowej. Każdy ruch i stowarzyszenie kościelne, pielęgnując swój własny charyzmat, powinny działać zawsze zgodnie z nauką i wskazaniami Kościoła. Wszyscy powinni służyć jednej idei: odradzać świat poprzez wszczepianie zasad Ewangelii w różne dziedziny życia indywidualnego i społecznego. Każdy ma być świadkiem Chrystusa „aż po krańce ziemi” - podkreślił Ksiądz Biskup. Tym „krańcem ziemi” mogą być np. osoby najbliższe, rodzina, dzieci nienarodzone, więźniowie, samotni, starcy, bezdomni, bezrobotni, ludzie zranieni wewnętrznie, cierpiący fizycznie i duchowo, ludzie sukcesu i bogaci, którzy utracili wiarę w bogactwo swego człowieczeństwa i w bogactwo wiary. Wszędzie tam trzeba nieść Ewangelię Nadziei.
„Święto Chrztu Pańskiego - powiedział Ksiądz Biskup na zakończenie homilii - przypomina nam nasz chrzest. Dzięki niemu zostaliśmy wszczepieni w Chrystusa, staliśmy się dziećmi Bożymi i członkami Kościoła katolickiego. Każdy z nas jest więc zobowiązany do wypełniania w świecie misji Chrystusa: Kapłana, Proroka i Króla. Mamy ją realizować w naszym stanie i zawodzie oraz w ruchach i stowarzyszeniach kościelnych.
Po Mszy św. w salach przy katedrze odbyła się druga część spotkania opłatkowego. Zebranych powitał przewodniczący Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Krzysztof Chrześcijan. Spotkanie uświetniła młodzież z II Liceum Ogólnokształcącego im. M. Konopnickiej w Zamościu, przedstawiając jasełka, przy śpiewie kolęd i akompaniamencie absolwenta tejże szkoły Wojciecha Władka.