Reklama

Rozmowa z o. Janem Mikrutem CSsR

„... tylko te państwa nie zginą, które...”

„Jeżeli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić intronizację Najświętszego Serca Jezusowego we wszystkich państwach i narodach na całym świecie. (...) Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu... Ja chcę niepodzielnie panować w sercach ludzkich” - to słowa, które w swym mistycznym widzeniu usłyszała od Chrystusa służebnica Boża Rozalia Celakówna, która zmarła w opinii świętości 13 września 1944 r. w Krakowie. Była apostołką intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Stała się inspiratorką Dzieła Osobistego Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa - dzieła zatwierdzonego przez kard. Sapiehę. Ideę intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w 1995 r. podjęła Krakowska Wspólnota dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obecnie takie wspólnoty istnieją już w wielu parafiach Polski i za granicą. Członkowie wspólnot spotykają się na cotygodniowych adoracjach Najświętszego Sakramentu. Ich formacją jest codzienna modlitwa, częsta spowiedź, Komunia św., adoracje oraz rekolekcje. Punktem odniesienia dla wszystkich wspólnot pozostaje Wspólnota Krakowska, przekazująca pozostałym materiały, intencje, informacje, przy zachowaniu indywidualnego charakteru i własnego charyzmatu Wspólnoty na danym terenie.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 48/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z o. Janem Mikrutem CSsR, zaangażonanym w dzieło intronizacji, rozmawia Helena Maniakowska

Helena Maniakowska: - Jak doszło do poświęcenia się tej idei, która spowodowała, że jeździ Ojciec po Polsce i podczas rekolekcji głosi ważność intronizacji?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

O. Jan Mikrut CSsR: - Moje zainteresowanie intronizacją rozpoczęło się od audycji w Radiu Maryja, podczas której goście z Krakowa: Ewa Nosiadek i o. Tadeusz Kiersztyn SJ, przedstawili życiorys Rozalii Celakówny oraz książkę Wielkie wezwanie Serca Pana Jezusa do narodu polskiego, autorstwa o. Z. Dobrzyckiego OSPPE i o. S. Szafrańca OSPPE. Intrygujące w tej książce jest wezwanie i ponaglenie, że intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa jest sprawą pilną, niecierpiącą zwłoki, oraz przestroga, że „Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu”, a także słowa: „tylko te państwa nie zginą, które będą oddane Sercu Jezusowemu przez intronizację, którego uznają swym Królem i Panem”. Te słowa zrobiły na mnie duże wrażenie. Zainteresowałem się dokumentami papieskimi na ten temat; okazuje się, że są aż cztery encykliki papieskie, poświęcone bezpośrednio kultowi Serca Pana Jezusa i Chrystusa Króla. Stały się one podstawą przemyśleń i zaangażowania bezpośrednio w prowadzenie rekolekcji, które przygotowywałyby ludzi do intronizacji w wymiarze osobistym, rodzinnym i społecznym. Rekolekcje prowadzone w Poznaniu na Ratajach były transmitowane przez Radio Maryja, a nauki z tych rekolekcji zostały później umieszczone w książce Jezus jest Królem, wydanej przez Siostry Loretanki. Potem nastąpiła bliższa współpraca z Krakowską Wspólnotą dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wspólnoty dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa powstają w parafiach za zgodą proboszczów, modlą się w intencji intronizacji na modlitwie wynagradzającej przed Najświętszym Sakramentem i współpracują z duchownymi w przygotowaniu rekolekcji, a następnie w prowadzeniu tego dzieła, gdy rekolekcje się skończą i intronizacja dokona się.

- Czym jest intronizacja i czym różni się ona od poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa?

Reklama

- Intronizacja to świadomy akt woli, decyzja, przez którą wybieram Jezusa jako Pana, Zbawiciela i Króla, jako ostateczny punkt odniesienia w moim życiu. Ta decyzja dokonywana jest osobiście, kiedy mówimy o intronizacji we własnym sercu. Osobą kompetentną do takiego aktu jest osoba indywidualna, w wymiarze rodzinnym jest to rodzina. Z kolei intronizacja w wymiarze społecznym, tzn. publicznie, w świątyni, wobec władz kościelnych, państwowych i z ich udziałem, ogłasza się i wyznaje jako świadectwo wiary, że Jezus jest Królem, że pragnie się żyć według Jego Serca i poświęca się Jego Sercu, i zobowiązuje się do realizowania w życiu społecznym zasad Ewangelii. Od decyzji do wypełnienia jest jeszcze daleka droga. Intronizacja tak rozumiana jest jednorazowym aktem, który może być powtarzany, natomiast poświęcenie to styl życia. Sam Pan Jezus mówił o tym, co znaczy poświęcić się - „a Ja za nich w ofierze dam samego siebie”. A zatem przez intronizację, akt woli w wymiarze osobistym, rodzinnym i społecznym, podejmujemy styl życia, który sprowadzi się do poświęcenia swojego życia dla Boga i ludzi. Jest to realizowanie w życiu społecznym przykazania miłości. A więc intronizacja prowadzi do poświęcenia. Przez poświęcenie się Bożemu Sercu Chrystus króluje w naszym życiu, dlatego że na pierwszym miejscu jest On, w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym, a Ewangelia wprowadzona jest w czyn. Dlatego przez intronizację Bożego Serca dochodzimy do stylu życia, przez który króluje Chrystus, mówimy: Jezu, jesteś Królem, jesteś moim Królem, daj mi poznać wolę Twoją Panie, oto jestem.

- Jak założyć Wspólnotę dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa?

- W tym celu należy nawiązać kontakt z Krakowską Wspólnotą dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa (korespondencję prowadzi Ewa Nosiadek, ul. Pilotów 28/23, 31-462 Kraków; tel. [0-12] 41-26-105). W dzieło intronizacji i formacji wspólnot zaangażowani są Ojcowie Redemptoryści. Z woli przełożonych, jestem koordynatorem tej współpracy. W sprawie rekolekcji intronizacyjnych pytania można kierować pod adresem: o. Jan Mikrut, ul. Wysoka 1, 33-170 Tuchów; tel. (0-14) 632-72-00.
Na zakończenie należy zaznaczyć, że w Toruniu, w Domu Słowa, odbyły się dwa ważne sympozja dotyczące intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pierwsze w dniach 7-9 września 2001 r., z okazji 100. rocznicy urodzin Rozalii Celakówny, z którego materiały zostały wydane w książce pt.: Polska nie zginie jeśli... wyd. Sióstr Loretanek 2002 r. Drugie sympozjum odbyło się w dniach 17-18 września 2004 r., z okazji 60. rocznicy narodzin dla nieba służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Materiały z tego sympozjum, z dodanym do nich Dekretem Kongregacji Wiary Daminus Jezus, można znaleźć w książce pt. Serce Króla królów i Pana panujących, wyd. Poligrafia Redemptorystów w Tuchowie 2005 r.

- Dziękuję za rozmowę.

O. Jan Mikrut, redemptorysta, otrzymał święcenia kapłańskie w 1969 r. Pracował w ośrodkach Ojców Redemptorystów w Elblągu, Krakowie, Gliwicach, Toruniu, a obecnie w Tuchowie. Od początku istnienia Radia Maryja był zaangażowany w działalności tej rozgłośni.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: zniszczono Pierścień Rybaka i pieczęcie pontyfikatu papieża Franciszka

Podczas dwunastej kongregacji generalnej Kolegium Kardynalskiego, ostatniej przed rozpoczęciem konklawe, anulowano Pierścień Rybaka i pieczęcie pontyfikatu papieża Franciszka, umieszczając na nich krzyż - poinformował dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, Matteo Bruni.

Podczas spotkania kardynałów odczytano również oświadczenie-apel o zawieszenie broni w strefach wojennych. Zapytany przez dziennikarzy o sprawę kenijskiego kardynała Johna Ndje, który w wywiadzie oświadczył, że nie jest chory, ale nie został wezwany na konklawe, Bruni przypomniał, że „kardynałowie elektorzy nie potrzebują wezwania, aby się stawić, ponieważ są dopuszczeni do konklawe z mocy prawa. W niektórych przypadkach to dziekan Kolegium Kardynałów sprawdza za pośrednictwem nuncjatury, czy kardynał może przybyć, czy też nie. W tym przypadku taka interwencja miała miejsce i odpowiedź była negatywna” - stwierdził rzecznik Watykanu.
CZYTAJ DALEJ

Nabożeństwo majowe - znaczenie, historia, duchowość + Litania Loretańska

[ TEMATY ]

Matka Boża

Maryja

nabożeństwo majowe

loretańska

Majowe

nabożeństwa majowe

litania loretańska

Karol Porwich/Niedziela

Maj jest miesiącem w sposób szczególny poświęconym Maryi. Nie tylko w Polsce, ale na całym świecie, niezwykle popularne są w tym czasie nabożeństwa majowe. [Treść Litanii Loretańskiej na końcu artykułu]

W tym miesiącu przyroda budzi się z zimowego snu do życia. Maj to miesiąc świeżych kwiatów i śpiewu ptaków. Wszystko w nim wiosenne, umajone, pachnące, czyste. Ten właśnie wiosenny miesiąc jest poświęcony Matce Bożej.
CZYTAJ DALEJ

80 lat od kapitulacji Festung Breslau

2025-05-06 17:11

ks. Łukasz Romańczuk

6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.

W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję