Blizne było niegdyś własnością królewską, założył je Kazimierz Wielki w 1366 r. W pierwszej połowie XV w. zbudowano tu kościół o konstrukcji zrębowej, który w nienaruszonym stanie przetrwał do dnia dzisiejszego. Niegdyś kościół otaczały ziemne wały obronne z palisadami. Był twierdzą nie do zdobycia, o czym przekonali się m.in. Tatarzy, którzy bezskutecznie oblegali go w 1625 r.
Prezbiterium z nawą pokryte jest jednym, dwuspadowym dachem krytym gontem. Wewnątrz ściany świątyni i sklepienie pokryte są bogatą dekoracją malarską ze scenami biblijnymi i ornamentami roślinnymi. Polichromia, którą wykonywano od XVI do XVIII w., przez kilkaset lat była liber pauperum - księgą ubogich dla ludzi nie umiejących czytać.
W jednym z bocznych ołtarzy znajduje się figura Matki Bożej Łaski Pełnej, wyrzeźbiona w drewnie lipowym ok. 1500 r. Najprawdopodobniej stanowi ona przykład warsztatu artystycznego Wita Stwosza. Noszono ją do miejsc odpustowych w czasie pielgrzymek, a gdy panowała zaraza, wędrowała po domach.
Kościół otoczony jest drewnianymi zabudowaniami plebańskimi z XVIII i XIX w., w skład których wchodzi wikarówka, kryta słomą wozownia, budynek gospodarczy, szpital dla ubogich oraz szkoła parafialna.
3 lipca 2003 r. sześć drewnianych kościołów w południowej Polsce - w Bliznem, Binarowej, Dębnie, Haczowie, Lipnicy Murowanej i Sękowej - zostało wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Pomóż w rozwoju naszego portalu