Nauczyciel świata

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 45/2001

Ks. Dariusz Grzelak

Bądź na bieżąco!

14 października w parafii pw. św. Wojciecha w Międzyrzeczu obchodziliśmy Dzień Papieski. Na wszystkich Mszach św. w tym dniu wsłuchiwaliśmy się w słowa Ojca Świętego Jana Pawła II z jego kazania wygłoszonego w Gorzowie Wlkp. w 1997 r. Modlitewne obchody tego dnia zorganizowały: Eucharystyczny Ruch Młodych, schola parafialna, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Służba Liturgiczna Ołtarza oraz Żywy Różaniec i Apostolat Maryjny.

Szczególne modlitwy w intencjach Ojca Świętego rozpoczęliśmy podczas Mszy św. o godz. 12.00. W każdą niedzielę przed tą Mszą św. odmawiamy w naszej parafii modlitwę Anioł Pański w intencji Ojca Świętego. 14 października w liturgii pojawiła się modlitwa przygotowana i prowadzona przez dzieci z Eucharystycznego Ruchu Młodych, a schola parafialna swój występ słowno-muzyczny dedykowała Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II.

Od godz. 16.00 trwało czuwanie modlitewne przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, prowadzone najpierw przez mężczyzn z Liturgicznej Służby Ołtarza, a później przez połączone siły Apostolatu Maryjnego i Żywego Różańca. Po Mszy św. wieczornej w intencjach Ojca Świętego modliła się młodzież z KSM, a oprawę muzyczną tej części adoracji zapewniła schola parafialna. Wielkie modlitewne wołanie do Boga w intencjach Jana Pawła II i całego świata zakończył Apel Jasnogórski.

W 1997 r. w Gorzowie Wlkp. obiecaliśmy Ojcu Świętemu wsparcie modlitewne, o które szczególnie prosił w naszej diecezji. Pytał wtedy: "Pomożecie?", a my skandowaliśmy: "Pomożemy!" Słowa skądś znane i zapewne w półżartobliwy sposób prowadziliśmy ten szczególny dialog z Papieżem. Półżartobliwy w swej formie, lecz nie w treści. Obietnicę modlitewnej pomocy traktujemy bardzo poważnie. Ten wspólnie przeżywany przez całą ojczyznę Dzień Papieski w naszej diecezji i w naszym Międzyrzeczu był szczególną okazją, by wypełnić te zobowiązania i poczuć, że naprawdę wszystkie drogi (modlitewne) mogą prowadzić do Rzymu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Jacku Odrowążu! Skąd czerpiesz ten swój życiowy dynamizm?

Niedziela Ogólnopolska 33/2006, str. 16

Ks. Antoni Tatara

Dobre pytanie... Pewnie każdy ma w sobie wiele potencjału, lecz nie wszyscy umieją go wykorzystać. Akurat tak się złożyło, że mnie to się udało. Przyszedłem na świat na ziemi opolskiej pod koniec XII stulecia w bogatej i bardzo wpływowej rodzinie Odrowążów. Ukończyłem dobre szkoły, poczynając od szkoły katedralnej w Krakowie, gdzie miałem zaszczyt słuchać samego bł. Wincentego Kadłubka. Moja edukacja jednak nie ograniczyła się tylko do naszego kraju. Powszechnie wiadomo, że podróże kształcą. Dlatego też nie tylko z powodów naukowych byłem zarówno we Francji, jak i we Włoszech. W Wiecznym Mieście poznałem św. Dominika - założyciela Zakonu Kaznodziejskiego. W każdym razie za namową swojego krewnego Iwo, który był biskupem Krakowa, wraz ze swoim bratem bł. Czesławem zostałem dominikaninem. Razem organizowaliśmy pierwsze klasztory dominikańskie nie tylko na naszych ziemiach. Mieliśmy na to pełne poparcie władz zakonnych, a przede wszystkim przychylność Stolicy Apostolskiej. Najsłynniejsze z nich to klasztory w Krakowie, Gdańsku i Kijowie. Ten ostatni zakładałem osobiście. Próbowałem też ewangelizować Prusy, lecz moje relacje z Krzyżakami nie układały się najlepiej. Żyłem bowiem w trudnych czasach XIII wieku, w których chrześcijaństwo dopiero zaczynało odgrywać dominującą rolę na terenach Europy Wschodniej. Ja zaś pomagałem mu rozkwitać. Wskazuje już na to moje imię, które pochodzi z języka greckiego (hyakinthos) i oznacza po prostu nazwę kwiatu - hiacynta. Może właśnie dlatego jestem osobą niezwykle twórczą, którą cechuje duży indywidualizm. Zwykle bywam człowiekiem pewnym siebie. Cenię sobie niezależność. Jestem osobą emocjonalną i energiczną, lecz, niestety, również wybuchową i apodyktyczną. Miałem jednak na tyle pociągającą i godną naśladowania osobowość, że doczekałem się sporego grona uczniów, których nie orientowałem na siebie, lecz na osobę naszego Pana Jezusa Chrystusa. Moje relikwie spoczywają w Krakowie. Ogłoszono mnie świętym pod koniec XVI wieku. W sztuce przedstawia się mnie najczęściej w zakonnym habicie z monstrancją i figurą Maryi w dłoniach. Pięknie pozdrawiam nie tylko wszystkich moich imienników, lecz każdego chrześcijanina, który jest gotów poświęcić swoje życie dla Boga i bliźnich.

CZYTAJ DALEJ

Bp Przybylski do młodych: Ufajcie Bogu mimo obłoków wątpliwości i grzechów

2025-08-17 09:32

bAP

[ TEMATY ]

oaza

bp Andrzej Przybylski

Ks. Tomasz Chudy

W Lalikach, w Beskidzie Żywieckim, swoje piętnastodniowe rekolekcje oazowe przeżywa kolejna grupa młodych z archidiecezji częstochowskiej.

Wraz z młodymi jest ks. Tomasz Chudy, który w ciągu roku prowadzi w Częstochowie najliczniejszą wspólnotę oazową przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie. W ósmym dniu rekolekcji młodych odwiedził bp Andrzej Przybylski. Podczas homilii nawiązał do obłoku - symbolu, jaki w tym dniu rozważają oazowicze. „Macie pewnie doświadczenie lotu samolotem, zwłaszcza gdy startuje się w deszczu, a samolot wzbija się w stronę ciemnych chmur. Wydaje się wtedy, że na niebie jest tylko ciemność, a wystarczy, że samolot przebije się przez ciemne obłoki i nagle widać słońce i białe chmury – mówił bp Przybylski – Między ziemią a niebem, między nami a Bogiem jest czasem dużo takich ciemnych chmur, ale to nie znaczy, że nie ma Boga, że Bóg nie daje nam swojego światła i przestaje nas kochać”.

CZYTAJ DALEJ

Papież na obiedzie z ubogimi: w każdym jest obecność Boga

2025-08-17 14:29

Vatican Media

[ TEMATY ]

ubodzy

Papież Leon XIV

Vatican Media

Najpiękniejszym stworzeniem jest to, które zostało stworzone na podobieństwo, na obraz Boga – a więc my wszyscy. I każdy z nas przedstawia ten obraz Boga – powiedział dziś Leon XIV na obiedzie z ubogimi.

Rozpoczynając obiad Papież podziękował, że Caritas Diecezji Albano oraz jej biskupowi Vincenzo Viva za to, że posiłem jest „w tak pięknym miejscu, które przypomina nam o pięknie natury, stworzenia” czyli w Borgo Ludato si’ w ogrodach w Castel Gandolfo. W tym kontekście Papież zaznaczył, że „najpiękniejszym stworzeniem jest to, które zostało stworzone na podobieństwo, na obraz Boga – a więc my wszyscy”. Mówiąc do ponad 100 ubogich zebranych na obiedzie Ojciec Święty podkreślił, że ważne jest, by zawsze pamiętać, że właśnie w każdym z nas odnajdujemy obecność Boga.

CZYTAJ DALEJ

Reklama