Reklama

Polska

Warszawa: rozpoczęło się zebranie plenarne KEP

W Warszawie rozpoczęło się 382. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Wśród tematów trzydniowego spotkania znalazły się m.in.: duszpasterstwo młodzieży, ochrona małoletnich w Kościele oraz jubileusze 100-lecia Konferencji Episkopatu Polski i 100-lecia odnowienia relacji dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską.

[ TEMATY ]

KEP

Archiwum Artura Dąbrowskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Legatem papieskim na uroczystości jubileuszowe będzie kard. Pietro Parolin, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej, który skieruje do biskupów przesłanie i odprawi Mszę św. w świątyni Opatrzności Bożej. W obradach będą uczestniczyć także przedstawiciele kilkunastu episkopatów z Europy.

Podczas obrad abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski podzieli się z biskupami wnioskami ze spotkań z osobami, ofiarami wykorzystywania seksualnego ze strony duchownych. Natomiast abp Marek Jędraszewski, zastępca przewodniczącego KEP i bp Artur Miziński, sekretarz generalny KEP zdadzą relację z pobytu w Rzymie na spotkaniu na temat ochrony osób małoletnich w Kościele. Omówione zostaną też kolejne działania Konferencji Episkopatu związane z ochroną dzieci i młodzieży w Kościele i w społeczeństwie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bp Marek Solarczyk, przewodniczący Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży zrelacjonuje Światowe Dni Młodzieży w Panamie oraz przedstawi kwestie związane z duszpasterstwem młodzieży.

O. Maciej Zięba opowie natomiast o projekcie „Dar na Stulecie”, który ma być realizowany od 19 maja 2019 r. do 10 maja 2020 r. z okazji 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II.

W związku z upływem pierwszej kadencji pełnienia funkcji przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski przez abp. Stanisława Gądeckiego oraz zastępcy przewodniczącego przez abp. Marka Jędraszewskiego 14 marca zostaną przeprowadzone wybory.

Najbliższe z KEP będzie połączone z przypadającą 13 marca 6. rocznicą wyboru papieża Franciszka na Stolicę Piotrową. Uroczystości papieskie będą w tym roku świętowane razem z jubileuszem 100-lecia reaktywowania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską i 100-leciem Konferencji Episkopatu Polski.

Tego dnia w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie o godz. 17.30 zostanie odprawiona Msza Święta z udziałem Episkopatu Polski w intencji Ojca Świętego Franciszka. Liturgii będzie przewodniczył kard. Pietro Parolin, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej.

Reklama

Tego samego dnia przed południem kard. Pietro Parolin spotka się z biskupami i wygłosi przemówienie na rozpoczęcie specjalnej sesji jubileuszowej. W jej trakcie biskupi wysłuchają również referatu ks. prof. Stanisława Wilka na temat konferencji plenarnych Episkopatu Polski w Drugiej Rzeczypospolitej oraz wystąpienia ks. prof. Marka Stępnia dotyczącego statusu prawnego i organizacji Konferencji Episkopatu Polski.

W 382. Zebraniu Plenarnym wezmą udział goście z zagranicy, wśród nich przedstawiciele Episkopatów z Albanii, Białorusi, Ukrainy, Danii, Hiszpanii, Kazachstanu, Litwy, Łotwy, Mołdawii, Słowacji oraz przedstawiciel Komisji Konferencji Biskupów Unii Europejskiej (COMECE) z Włoch. Biskupi wysłuchają wystąpienia bp. Yuryego Kasabutskiego z Białorusi oraz bp. Andreja Imricha ze Słowacji, którzy opowiedzą o sytuacji religijno-społecznej w ich krajach.

Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski zakończy się w czwartek 14 marca po południu. Po obradach zostanie wydany komunikat.

2019-03-12 14:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Józef – patron misji ochrony dzieci

[ TEMATY ]

episkopat

św. Józef

KEP

źródło: episkopat.pl

Odpowiedzialność i wrażliwość – te cechy dobrze charakteryzują św. Józefa. Jest On wzorem troski o drugiego człowieka, zwłaszcza o najmłodszych. Uczy też wrażliwości i prawdziwej otwartości na bliźniego. Dlatego też stał się patronem powołanej przez Episkopat fundacji, która wesprze osoby wykorzystane seksualnie w dzieciństwie lub młodości.

„Kościół ma bronić wszystkich wiernych, szczególnie słabych i bezbronnych, przed krzywdą i zgorszeniem, tak jak św. Józef chronił Dziecię Jezus i Jego Matkę” – wyjaśnia abp Wojciech Polak, delegat KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Projekt nowelizacji "uelastyczniającej" organizację lekcji religii lub etyki

2024-04-30 12:22

[ TEMATY ]

katecheza

Karol Porwich/Niedziela

Do konsultacji publicznych skierowany został projekt nowelizacji rozporządzenia, który "uelastycznia" możliwość organizacji nauki religii i etyki. Łatwiej niż dotychczas będzie można tworzyć grupy dzieci z różnych roczników i oddziałów klasowych.

Chodzi o projekt nowelizacji rozporządzenia ministra edukacji w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Treść projektu opublikowano we wtorek na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję