Ewangelia o uzdrowionych z trądu jest Ewangelią mówiącą o wdzięczności.
Tylko jeden spośród dziesięciu uzdrowionych przyszedł do Jezusa,
żeby Mu podziękować za cud uzdrowienia. Trąd to straszna choroba,
która niszczy człowieka doszczętnie. Możemy ją dziś przyrównać tylko
do AIDS czy raka. To także zniszczenie człowieka, zniszczenie jego
życia. Dlatego nic dziwnego, że ludzie dziękują Bogu szczególnie
za cud powrotu do normalnego życia. Jednak i Pana Jezusa dotyka gorycz
ludzkiej niewdzięczności. Pyta: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych?
Gdzie jest dziewięciu?". Pan Jezus nie uzdrawia jednak przecież dla
uzyskania tej ludzkiej wdzięczności. Pytaniem tym poucza nas o
pewnych obowiązkach moralnych człowieka.
Ogólnie mówi się, że wdzięczność jest rzadką cnotą. Kto
jest otwarty na ludzką biedę, kto spełnia dobre uczynki, kto wiele
pomaga innym, powinien zapamiętać jedno: żeby nie oczekiwać wdzięczności,
gdyż nie raz się zawiedzie i rozczaruje. Tak już jest w naszym życiu.
Są jednak również ludzie wdzięczni. Wdzięczni przede wszystkim
Panu Bogu za otrzymane łaski. Są wielkie podziękowania wyrażające
się w Te Deum narodu składanym Bogu w postaci szczególnych dzieł
miłości, budowy świątyni itp. Ameryka ma swoje Święto Dziękczynienia.
Polska ma również swoje święta narodowe, religijne, w których dziękuje
Bogu za Jego Opatrzność i pomoc. Ale także mniejsze grupy społeczne,
jak np. parafie, instytucje, szkoły, redakcje, mają swoje dni podziękowań.
Ważne jest, żeby ludzie uczestniczący w tych podziękowaniach rzeczywiście
odnieśli swoje najlepsze uczucia do Boga, bo to On jest Tym, który
daje łaskę.
Może nie zdajemy sobie sprawy z tego, ile łaski Bożej jest
w tym, że możemy normalnie żyć, normalnie funkcjonować. Dopiero gdy
uświadamiamy sobie, iż coś się chwieje, staje się nienormalne, zauważamy,
że ta normalność jest darem łaski. Przekonała się o tym pewna osoba,
gdy któregoś wieczoru weszła do pralni. Było tam ciemno, ale usłyszała
plusk wody. Zapaliła światło i ujrzała piorące niewidome kobiety.
Wtedy dopiero zrozumiała, jakim skarbem jest wzrok.
Tak moglibyśmy postrzegać wiele sytuacji w naszym życiu.
Dlatego dziękujemy Bogu naprawdę za wszystko. Jest wielkie "
dziękuję" wypowiadane w wielkim Te Deum, ale jest i małe "dziękuję",
codzienne, zwyczajne, które każdy indywidualnie mówi Panu Bogu i
drugiemu człowiekowi: dziękuję za otwarcie drzwi; dziękuję za szklankę
herbaty; dziękuję za załatwienie sprawy; dziękuję...
Komentarzy ks. inf. Ireneusza Skubisia dotyczących bieżących wydarzeń w Polsce i świecie można wysłuchać w audycji radiowej "Spotkanie z Niedzielą", emitowanej na falach Radia Fiat w każdy wtorek o godz. 21.30 w pasmach 94,7 FM, oraz w audycji "Wypowiedź dnia" codziennie o godz. 11.00 i na falach Radia Jasna Góra w paśmie 100,6 FM o godz. 12.15.
Pomóż w rozwoju naszego portalu