Reklama

Częstoborowice

Od święta i na co dzień

Matka Boża Częstochowska, pielgrzymująca po archidiecezji lubelskiej w swoim cudownym jasnogórskim wizerunku, 7 listopada zawitała do parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Częstoborowicach. Jest to kolejne wydarzenie, wypełniające karty bogatej już historii tej wspólnoty - wydarzenie niecodzienne, historyczne i szczególne.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafialne święto

Nawiedzenie kopii Jasnogórskiej Ikony dla księży i parafian z Częstoborowic było świętem dwudniowym. Jeśli do peregrynacyjnych uroczystości dołączy się misje głoszone w parafii od 3 listopada przez ks. Andrzeja Kościuczyka ze Zgromadzenia Księży Sercanów, to szczególne odwiedziny świętowano sześć dni. I bynajmniej pożegnanie Obrazu nie oznaczało końca. Dopiero po towarzyszących nawiedzeniu ogromnych przeżyciach: odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych, błogosławieństwie rodzin, wizytacji biskupiej i czuwaniach przy Ikonie poszczególnych grup i wsi, po ucichnięciu syren policyjnego wozu, parafialnego dzwonu, orkiestry i śpiewów, po zgaszeniu oświetlających drogę Maryi pochodni i lampek, błyskających w ciemności świec i lampionów niesionych z kościoła do domów, po zdjęciu kolorowych dekoracji umieszczonych w oknach i przy każdym domu oraz w kościele i wokół niego - parafianie odkrywają, czym jest nawiedzenie. Z odnowionymi sercami i czujnymi sumieniami idą do swoich codziennych obowiązków. Wierność Panu i Jego Matce okazywać chcą nie tylko podczas uroczystych Mszy św., nabożeństw i wzruszających Apelów Jasnogórskich, ale w zwykłych, szarych chwilach. Powieszone na ścianach ich mieszkań pamiątkowe obrazy, ryngrafy i fotografie, zakupione z okazji nawiedzenia świece i różańce, przypominają, że naśladowanie Maryi to w istocie wierne wypełnianie swoich zadań, pełne zaufanie Bogu, zawierzenie i współpraca z łaską, kształtowanie w sobie delikatności i wrażliwości serca, spostrzegawczości na potrzeby i współczucia wobec innych, to pokora oraz mądrość rozpoznawania w życiu tego, co naprawdę ważne i radość z tych rzeczy. O owocny przebieg nawiedzenia wierni z Częstoborowic modlili się w czasie nabożeństw różańcowych przez cały październik.

Gościna

Obraz Matki Bożej przejęto od parafii w Siedliskach przy bramie prowadzącej na kościelny parking. Ikonę do świątyni wnieśli ojcowie i matki, młodzież męska i żeńska, nauczyciele, lektorzy i strażacy, którzy prowadzili wartę przy Maryi podczas całego 24-godzinnego nawiedzenia. Każdy chciał modlić się z Czarną Madonną. Były dzieci pierwszokomunijne, uczniowie Szkoły Podstawowej w Pilaszkowicach, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Rybczewicach, młodzież z Liceum w Rybczewicach i z KSM, księża rodacy, księża pracujący w parafii obecnie: ks. kan. Zbigniew Sykut, proboszcz i ks. Zbigniew Bogusz, wikariusz, oraz ci, którzy pracowali tutaj dawniej, siostry zakonne pochodzące z parafii, goście i przyjaciele, mieszkańcy Pilaszkowic, Karczewa, Podizdebna, Kol. Stryjno, Pasowa, Rybczewic, Pijawek, Częstoborowic, Kol. Częstoborowice, Bazaru, Zawodzia, Popowa, Chodyłówki, Zygmuntowa - dziadkowie, rodzice i najmłodsi członkowie rodzin.
Tegoroczne nawiedzenie było drugim nawiedzeniem w historii Częstoborowic. 33 lata temu w murach zabytkowego kościoła wierni przyjmowali symbolizujące Matkę Bożą: puste ramy, świece i Ewangeliarz. Obecne nawiedzenie, będące dla młodszych parafian pierwszym takim przeżyciem na drodze wiary, dołączyło do momentów godnych utrwalenia w bogatej historii tworzonej przez wiele pokoleń zamieszkujących te tereny.

Dziedzictwo tradycji i wiary

Dzieje parafii w skrócie przypomniał w homilii podczas Mszy św. na rozpoczęcie nawiedzenia bp Artur Miziński. Historia oddawania czci Bogu w Częstoborowicach sięga 1324 r., kiedy w miejscu obecnej XVII-wiecznej murowanej świątyni stanął pierwszy kościół drewniany. Mimo że budowlę ustawiono na wzgórzu i otoczono murem, nie omijały jej „wiatry historii” niosące ze sobą kilkakrotne zniszczenia i renowacje. Tradycja głosi, że znajdujący się w bocznym ołtarzu obraz Matki Bożej Zwycięskiej należał kiedyś do króla Jana III Sobieskiego i towarzyszył mu podczas wyprawy na Wiedeń w 1683 r., gdy zwyciężał Turków. Przy kościele w Częstoborowicach istniały dawniej: szkoła, szpital dla ubogich i liczne bractwa różańcowe. Obecnie na terenie parafii znajduje się filialny drewniany neogotycki kościół w Pilaszkowicach. „Przypominanie historii i sięganie do tradycji ojców jest ważne, by zobaczyć, że są one związane z wiarą w Jezusa Chrystusa i czcią dla Jego Matki” - mówił Ksiądz Biskup. „Jesteśmy włączeni w ten nurt historii i jednocześnie tworzymy nową historię. Jak ją tworzymy? Czy z szacunkiem do wartości: Bóg, honor, ojczyzna, naród, rodzina?” - pytał. Ksiądz Biskup przypomniał także, że nie wystarczy wspominać historii i jej bohaterów, ale trzeba zastanawiać się nad dziedzictwem i wiarą, które otrzymaliśmy: jak je pielęgnujemy, jaka jest nasza wiara?
Maryja przybyła do częstoborowickiej parafii po to, aby wziąć w opiekę tych, którzy są spadkobiercami otrzymanego daru - tych, którzy chcą go pomnażać i przekazywać, ale i tych, którym brakuje chęci i odwagi. „Przychodzimy do Ciebie Matko być może i z poczuciem winy za grzechy zaniedbania. Przychodzimy tacy, jacy jesteśmy: poranieni, z bólem, cierpieniem, ale i radośni, pełni nadziei, otwarci na Twoje przenikliwe spojrzenie. Upraszaj u swojego Syna to, co jest troską naszych serc. Upraszaj nam cud przemiany naszych serc” - modlili się wspólnie wierni. A towarzyszący Matce Syn wciąż mówi: „Oto wszystko czynię nowe” (por. Ap 21, 5). Nawiedzenie to spotkanie każdego z nas z Maryją i Jezusem, to wzajemne porozumienie - oferta odnowy ze strony Boga i chęć odnowy ze strony człowieka, to także niezawiedzione oczekiwania i zobowiązanie do przemiany nie tylko od święta, ale w życiu codziennym.

Kalendarium Nawiedzenia

28/29 listopada - parafia Olchowiec
29/30 listopada - parafia Żółkiewka
30 listopada - 2 marca 2005 r. - konserwacja Obrazu na Jasnej Górze

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zaproszenie na Koncert Uwielbienia

2024-05-29 22:18

plakat organizatorów

    Już jutro, w Boże Ciało odbędzie się kolejny Koncert Uwielbienia w Zakliczynie!

    Koncert odbędzie się po raz 9! W czwartek 30 maja na terenach rekreacyjnych Klasztoru OO. Franciszkanów w Zakliczynie (ul. Klasztorna 2) o godz. 18. 30 rozpocznie się wydarzenie, w ramach którego zebrani będą uwielbiać Pana modlitwą, muzyką, śpiewem i tańcem.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Znów mogą cieszyć się własną świątynią

2024-05-30 11:59

[ TEMATY ]

bp Tadeusz Lityński

Lutol Suchy

poświęcenie kościoła

Katarzyna Krawcewicz

Obrzęd namaszczenia ołtarza

Obrzęd namaszczenia ołtarza

Pięć lat temu, dokładnie w uroczystość Bożego Ciała, mieszkańcy Lutola Suchego przeżyli wielką tragedię – pożar kościoła. 29 maja 2024 bp Tadeusz Lityński poświęcił odbudowaną świątynię.

Tak szybka odbudowa kościoła możliwa była dzięki wielkiej determinacji mieszkańców, a także wsparciu wielu darczyńców, nie tylko z diecezji, ale i całej Polski, a nawet zagranicy. Z pomocą przyszły instytucje, organizacje i przedsiębiorstwa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję