Śmierć, zniszczenia i strach to efekt operacji izraelskiej podjętej w odpowiedzi na ostrzał rakietowy terytoriów Izraela przez bojowników Hamasu ze Strefy Gazy. Od czasu rozpoczęcia 14 listopada odwetowej operacji wojskowej „Obronny filar” śmierć poniosło już 87 Palestyńczyków, w większości osób cywilnych, w tym kobiet i dzieci, oraz 3 Izraelczyków. Rannych po stronie izraelskiej jest około 50., zaś po stronie palestyńskiej ponad 700. Wspólnota międzynarodowa wzywa do podjęcia pokojowych pertraktacji, a chrześcijanie modlą się o sprawiedliwy pokój.
W Izraelu liczy się rakiety przechwycone przez najnowocześniejszy system obrony powietrznej nazwany „żelazną kopułą”. Syreny alarmowe nie przestają ostrzegać mieszkańców Tel Awiwu oraz południowych miast Izraela przez atakami z powietrza. Strefa Gazy już szósty dzień żyje w atmosferze grozy i strachu, jaki wywołują izraelskie bombardowania. Wiele budynków legło w gruzach. Mieszkańcy pozostają w swoich domach, nie wychodząc z nich bez potrzeby.
W niedzielę 18 listopada do Gazy wrócił z Argentyny o. Jorge Hernández, proboszcz łacińskiej wspólnoty. Na niedzielnej Eucharystii, jak relacjonuje zastępujący go o. Pablo, było tylko kilka sióstr i 4 parafian mieszkających w sąsiedztwie kościoła. W minioną sobotę posługujące w Gazie siostry zakonne przeprowadziły akcję „telefonicznego apostolatu”. Zadzwoniono do większości katolickich rodzin niosąc im słowa pociechy i oferując gotowość pomocy.
18 listopada wróciła z Gazy trzyosobowa delegacja ze wspólnoty „Fokolari”. Do Strefy Gazy wjechali 14 listopada na kilkudniową akcję apostolstwa wśród rodzin, którą udaremniła eskalacja zbrojnego konfliktu. Jak opowiedziała Corres Kwak z Korei, najbardziej dramatyczna była noc z soboty na niedzielę 17/18 listopada. Z powodu ciągłych wybuchów nikt tamtej nocy nie mógł spać. Jeden z pocisków spadł w pobliżu domu, w którym mieszkali. Otuchy w tych chwilach grozy, jak powiedziała Corres, dodawała im modlitwa różańcowa.
Każdy z was też znajduje w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę,
o którą nie można nie walczyć…
„We wrześniu 1939 r. na Westerplatte grupa młodych Polaków, żołnierzy, pod przewodnictwem majora Henryka Sucharskiego, trwała ze szlachetnym uporem, podejmując nierówną walkę z najeźdźcą. Pozostali oni w pamięci narodu jako wymowny symbol. Trzeba, ażeby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wezwanie dla nowych pokoleń Polaków. Każdy z was też znajduje w życiu jakieś swoje «Westerplatte». Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć… Nie można «zdezerterować», lecz obronić dla siebie i innych” Jan Paweł II, Westerplatte, 12 czerwca 1987 r.
Wielu z nas zna te słowa na pamięć. Chlubimy się męstwem polskich żołnierzy i Papieża Polaka, który mocą Słowa Bożego z odwagą Ducha Świętego dokonywał przemian w naszej ojczyźnie i świecie. Przełamywał mury totalitaryzmu i zniewolenia we wszystkich jego przejawach, aż do przelania krwi podczas zamachu 13 maja 1981 r. i wielokrotnych zasadzek na jego życie. Kościół docenił odwagę Jana Pawła II, ogłaszając go świętym. Skąd bierze początek taka niezłomność i stałość postaw życiowych?
Jest rok 1846. Francja przechodzi poważny kryzys, epokę fermentu i zmian społecznych. Kraj przeżywa najpierw rewolucję, czasy napoleońskie, wreszcie lata nędzy. Rodzi się moda na racjonalizm i krytykę Kościoła. W wielu miejscach z wolna zanika wiara.
Nawet najzdrowsze zdawałoby się środowiska – wsie – tracą swą tożsamość i wyrzekają się swoich tradycji. W Corps ludzie żyją tak, jakby Boga nie było. Tam właśnie mieszkała Melania Calvat (lub Mathieu). W 1846 r. miała czternaście lat. Tam żył też jedenastoletni Maksymin Giraud. Choć oboje mieszkali w tej samej parafii, La Salette, pierwszy raz spotkali się dopiero na dwa dni przed objawieniem się Matki Najświętszej. Nic dziwnego, byli tak różni, że nawet gdyby się gdzieś zobaczyli, nie zauważyliby swojej obecności.
Estonia zdecydowała się złożyć wniosek w sprawie uruchomienia konsultacji na podstawie art. 4 Traktatu Północnoatlantyckiego w związku z ingerencją rosyjskich myśliwców w estońską przestrzeń powietrzną - przekazał w piątek premier Estonii Kristen Michal we wpisie na platformie X.
Trzy rosyjskie myśliwce MiG-31 wleciały w piątek rano w przestrzeń powietrzną Estonii w pobliżu wyspy Vaindloo na Zatoce Fińskiej i pozostawały tam przez około 12 minut.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
