Reklama

Homilie

Franciszek: pomyślmy o naszej śmierci

Do zastanowienia się nad naszą śmiercią zachęcił papież podczas porannej Eucharystii w Domu Świętej Marty. W swojej homilii Ojciec Święty nawiązał do czytanego dzisiaj fragmentu Ewangelii (Łk 17,26-37) mówiącego o niespodziewanym nadejściu Dnia Syna Człowieczego.

[ TEMATY ]

Franciszek

Wojciech Łączyński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Franciszek zauważył, że wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do normalnego biegu życia, wyznaczonego harmonogramu godzin, obowiązków, pracy, chwil odpoczynku i myślimy, że zawsze tak będzie. Ewangelia powiada: „jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi”. Dlatego wiemy, że pewnego dnia wezwie nas Pan Jezus. Dla niektórych wezwanie to będzie nieoczekiwane, w przypadku innych nastąpi po długiej chorobie, ale nie ulega wątpliwości, że zostaniemy wezwani. Nastąpi wówczas to, co papież nazwał „niespodzianką Pana” – życie wieczne. Ojciec Święty wyjaśnił, że dlatego w tych dniach Kościół będący matką mówi nam: zatrzymaj się i pomyśl o śmierci. Tymczasem nawet kiedy udajemy się na pogrzeb, czynimy z niego wydarzenie społeczne, jest czas na stypę, ale brakuje go na chwilę refleksji.

„A dzisiaj Kościół, dzisiaj Pan, ze swoją dobrocią mówi każdemu z nas: «zatrzymaj się, nie wszystkie dni będą wyglądały tak jak dotychczas». Nie przyzwyczaj się do tego, tak jakby to była wieczność. Nastanie dzień, w którym zostaniesz zabrany, inny pozostanie, ale ty będziesz wzięty. Trzeba iść z Panem, pomyśleć, że nasze życie się skończy. I jest to dobre” – zaznaczył Franciszek.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Papież zachęcił, abyśmy pomyśleli to tym, kiedy rozpoczynamy nowy dzień pracy, czy udajemy się do lekarza.

„Myśl o śmierci nie jest okrutną fantazją, to rzeczywistość. Czy to jest okrutne czy też nie – nie ode mnie zależy. Ale na pewno będzie to spotkanie z Panem, i ono właśnie stanowi piękno śmierci, kiedy On sam wyjdzie nam naprzeciw spotkanie i powie nam: «Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!»” – stwierdził Ojciec Święty.

Dodał, że kiedy wezwie nas Pan, to nie będzie już czasu na załatwienie naszych spraw. Cytując przykład pewnego 65-letniego kapłana, u którego wykryto poważną chorobę oraz postawę lekarza dodającego mu otuchy Franciszek podkreślił konieczność pomocy jedni drugim także w przygotowaniu na spotkanie z Panem Bogiem.

„Podobnie i my towarzyszmy sobie nawzajem na tej drodze, czyńmy wszystko, co się da, ale zawsze spoglądając ku tej chwili w której przyjdzie Pan, aby mnie zabrać do Siebie” – powiedział papież na zakończenie swej homilii.

2017-11-17 13:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Franciszek: opublikowanie dokumentów to przestępstwo i akt godny ubolewania

[ TEMATY ]

Franciszek

Grzegorz Gałązka

"Wiem, że wielu z was zaniepokoiły krążące w minionych dniach wiadomości o poufnych dokumentach Stolicy Apostolskiej, które zostały wykradzione i opublikowane" - powiedział Franciszek podczas dzisiejszej modlitwy "Anioł Pański" w Watykanie. Papież nazwał opublikowanie tych dokumentów przestępstwem. "To akt godny ubolewania, który nie pomaga. Ja sam poprosiłem o sporządzenie tego studium, a ja i moi współpracownicy już dobrze je poznaliśmy" - powiedział Ojciec Święty.

Franciszek zapewnił, że ten "smutny fakt" z pewnością nie oderwie go od pracy nad reformą przeprowadzaną wraz z współpracownikami oraz przy wsparciu wszystkich wiernych. "Tak, przy wsparciu całego Kościoła, ponieważ Kościół odnawia się przez codzienną modlitwę i świętość każdego ochrzczonego" - powiedział papież i dodał: "Zatem dziękuję wam i proszę, byście się nadal modlili za Papieża i za Kościół, nie trwożąc się, ale idąc naprzód z ufnością i nadzieją".
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Ku czci św. Jadwigi Śląskiej

2025-10-01 12:31

Archiwum parafii

Obraz św. Jadwigi Śląskiej z trzebnickiej bazyliki

Obraz św. Jadwigi Śląskiej z trzebnickiej bazyliki

Przed nami uroczystości jadwiżańskie w Trzebnicy. Rozpocznie je koncert muzyki sakralnej pt. „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”, który odbędzie się 5 października w bazylice pw. św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi Śląskiej.

– To już siódmy koncert muzyki sakralnej w Trzebnicy. Wszystko zaczęło się w 2019 r. i później, mimo pandemii, było kontynuowane. W 2020 r. koncert był uczczeniem 100. rocznicy urodzin papieża, później odbył się jako dziękczynienie za beatyfikację o. Jordana, założyciela salwatorianów. Natomiast w ubiegłym roku koncert ten otwierał uroczystości jadwiżańskie. Tak jest też obecnie – mówi ks. prof. Bogdan Giemza, salwatorianin.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję