Gdy miał 12 lat, spotkał ks. Jana Bosko. Tym kimś był św. Dominik Savio. Wypowiedział kiedyś takie słowa: „Nasza świętość polega na wielkiej wesołości...”. Jan Bosko, wspaniały wychowawca młodzieży, mówił: „Ludzie nogami stąpają po ziemi, a sercem mieszkają w niebie...”. Te słowa stały się mottem w pracy z chłopcami w parafii św. Jerzego w Biłgoraju. Ministranci, których jest 72 w naszej parafii, mają spotkania w dwóch grupach: młodsi i starsi. Spotykamy się systematycznie w każdy poniedziałek na spotkaniach formacyjnych. Ostatnio wraz z chłopcami omawialiśmy życiorys św. Dominika Savio, który pozwolił nam odkryć, na czym polega prawdziwa świętość. Ministranci wypisali sobie cztery postanowienia, które w dniu Pierwszej Komunii św. postanowił sobie św. Dominik. Myślę, że są one dobrą propozycją dla nas na Wielki Post i na całe nasze życie. Oto one:
- będę się często spowiadał i przyjmował Komunię św.;
- będę święcił dni świąteczne;
- moi przyjaciele to Jezus i Maryja;
- raczej umrzeć, niż zgrzeszyć.
Ministranci starają się dobrze łączyć swoje życie w domu i szkole ze służbą przy ołtarzu. Pojawił się pomysł, aby utworzyć sekcję sportową wśród ministrantów. Tak powstały dwie drużyny sportowe: młodsi „Savio” i starsi „Jeżyki”. Ministranci dużo trenują, korzystają z sali, gdzie się spotykamy, aby i tam uczyć się, jak się dobrze zachować i jak prawdziwie radować.
14 lutego, na rozpoczęcie ferii, chłopcy rozegrali III Turniej Piłki Nożnej Halowej w Biłgoraju, w dwóch kategoriach. W kategorii klas III-IV zgłosiły się cztery drużyny z parafii: św. Jerzego z Biłgoraja, Soli, Trzęsin i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z Biłgoraja. Do rywalizacji w kategorii klas V-VI zgłosiło się osiem drużyn z parafii: św. Jerzego z Biłgoraja, Soli, Korytkowa Dużego, Bidaczowa, Ciosmów, Trzęsin, Frampola, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z Biłgoraja. W obu kategoriach zwyciężyli ministranci z parafii św. Jerzego, zdobywając puchar dla parafii, podobnie jak w zeszłym roku. Drugie miejsce w kategorii klas III-IV zajęli ministranci z Trzęsin, a trzecie z Soli. W kategorii V-VI klasy drugie miejsce zajęli ministranci z Frampola, trzecie Bidaczów.
Największym sukcesem dla naszych chłopców było zwycięstwo w I Diecezjalnym Turnieju Piłki Nożnej Halowej w Tyszowcach jesienią ubiegłego roku o puchar Księdza Biskupa. Chłopcy zajęli pierwsze miejsce.
Chcielibyśmy się też podzielić z czytelnikami naszym pomysłem. Ministranci zaproponowali, aby na koszulkach zamiast własnych nazwisk pojawiły się imiona postaci ze Starego Testamentu, np.: Jonatan, Gedeon, Samson itd. Chłopcy mieli za zadanie odszukać w Piśmie Świętym historię tych postaci, a następnie przedstawić ją na spotkaniu ministranckim.
Chciałbym podziękować rodzicom za pomoc w pracy z ministrantami, naszym sponsorom za zakup strojów do służby przy ołtarzu i strojów sportowych. Nasza parafia posiada stronę internetową www.swjerzy.lbl.pl.
„Być czasem dobrym to łatwe. Ale być dobrym na co dzień to trudne...” - mówił św. Dominik. Tego uczymy się w szkole - bycia ministrantem.
Po zakończeniu środowej audiencji generalnej, Leon XIV pobłogłosławił motocykl, przerobiony „w stylu papamobile” i dostarczony do Watykanu przez członków „Jesus Biker” związanych z Papieskimi Dziełami Misyjnymi w Austrii. Wyjątkowy pojazd, na którym widnieje teraz papieski autograf, zostanie wystawiony na licytację, a pozyskane środki przekazane na pomoc dzieciom na Madagaskarze, pracującym w kopalniach miki.
„Od pierwszego kilometra, aż po przybycie do Watykanu, przeżywaliśmy każdą chwilę z ogromnym entuzjazmem” – piszą w mediach społecznościowych Missio Österreich (austriackiej gałęzi Papieskich Dzieł Misyjnych), uczestnicy nietypowej pielgrzymki, która dotarła dziś na Plac św. Piotra. To 31 motocyklistów z grupy „Jesus Biker”, którzy 31 sierpnia wyruszyli z niemieckiej miejscowości Schaafheim, eskortując wyjątkowy pojazd: motocykl BMW R18, jak mówią: przerobiony „w stylu papamobile”. Jest biały i widnieją na nim m.in. papieski herb, imię Ojca Świętego i watykańska flaga.
Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.
Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru.
Wybór na papieża
W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi.
Pracowity pontyfikat
Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi.
Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
Sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej w Wąwolnicy wypełnione jest modlitwą wiernych, którzy przez cały rok ufnie pielgrzymują do Maryi.
Przed łaskami słynącą figurą Pani Kębelskiej dzień w dzień klęczą mieszkańcy parafii, sąsiednich wiosek i miast, ale też odległych miejscowości. Wąwolnica należy do miejsc chętnie odwiedzanych przez pielgrzymów. Jest ich najwięcej podczas wrześniowych uroczystości odpustowych; w ciągu doby duszpasterze rozdają nawet 50. tys. Komunii świętej. – Każdy z nas potrzebuje wsparcia i pomocy, a gdzie ich szukać, jak nie u najlepszej Matki? Idziemy tam, gdzie umocnienie i pomoc są niezawodne, gdzie Maryi możemy zawierzyć swoje życie, radości i smutki – powtarza kustosz sanktuarium ks. Jerzy Ważny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
