18 października br. był dniem szczególnym dla mieszkańców parafii Orły-Zadąbrowie. W kościele pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła odprawiona została uroczysta Msza św. pod przewodnictwem i z homilią bp. Stefana Moskwy z okazji 20-lecia parafii oraz oddania na potrzeby mieszkańców kaplicy cmentarnej w Orłach. Przygotowanie duchowe, tak w Orłach jak i w Zadąbrowiu, prowadził przez trzy dni ks. Jan Majkut, proboszcz z Zamojściec.
Razem z Księdzem Biskupem Mszę św. odprawili: ks. prał. Kazimierz Golenia, dziekan dekanatu Radymno I, ks. Jerzy Gwizdak, proboszcz z Orłów, ks. Stanisław Toczek, były katecheta w Orłach, obecnie proboszcz w Kuźminie. Uczestniczyli w niej m.in. wierni z parafii Orły-Zadąbrowie, przedstawiciele samorządu, projektanci, wykonawcy kaplicy pw. Zmartwychwstania Pana Jezusa.
Po Mszy św. jej uczestnicy udali się procesyjnie do kaplicy cmentarnej, gdzie Ksiądz Biskup dokonał jej poświęcenia.
Warto przypomnieć krótko historię parafii w Orłach-Zadąbrowiu. Wieś powstała w 1921 r. z parcelacji gruntów hrabiego Stadnickiego i księcia Sapiehy. Zaproponowana nazwa tworzonej wsi - „Orły” - miała symbolizować to, że osadnicy zlecieli się tu jak ptaki z różnych stron Polski południowej. Ze względu na brak kościoła, Orły rozdzielono między dwie parafie. Kolonia Małkowska należała do parafii Żurawica, a Drohojowska i Hnatkowska do parafii Wacławice. W 1936 r. rozpoczęto budowę Domu Ludowego, w którym zlokalizowano szkołę, bibliotekę wiejską, sklep, a w pomieszczeniach świetlicy odbywały się zebrania wiejskie i spotkania kulturalne. Powstała również potrzeba budowy kościoła. W 1939 r. na zebraniu wiejskim powołano Komitet Budowy, a mieszkańcy wsi dobrowolnie opodatkowali się na rzecz planowanej inwestycji. Działkę pod budowę nieodpłatnie ofiarował Michał Walankiewicz. Wszystkie zamierzenia zniweczył jednak wybuch wojny.
W roku 1951 wydzielono i erygowano nową parafię Małkowice pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, do której przydzielono południową część wsi Orły, czyli Kolonię Małkowską. Proboszczem tej parafii został ks. Stanisław Kościński. W 1971 r. zebranie wiejskie podjęło decyzję o założeniu cmentarza komunalnego w Orłach. Trzy lata później ówczesny proboszcz parafii Wacławice, ks. Władysław Rybka, dokonał pierwszego pochówku. W 1980 r. proboszcz z Drohojowa ks. Józef Świerszczyk odprawił pierwszą Mszę św. w domu pogrzebowym, obecnie kaplicy cmentarnej. Rok później bp Stanisław Jakiel poświęcił dzwon, zakupiony ze składek wiernych, i dzwonnicę. Dotychczasowe sukcesy w realizacji marzeń zjednoczenia wszystkich kolonii tworzących Orły, zrodziły propozycję budowy własnego kościoła i utworzenia nowej własnej parafii. W 1981 r. powołano Komitet Budowy Kościoła, który rozpoczął załatwianie wszystkich formalności związanych z działką oraz dokumentacją. Odpowiednia okazała się działka Edwarda Kozaka. Zaakceptowany został projekt mgr. inż. Leonarda Reppla, a plany konstrukcyjne do tego projektu opracował dr inż. Andrzej Pietrzyk z Rzeszowa. Ogromnie odpowiedzialną funkcję głównego organizatora i koordynatora wszelkich prac związanych z budową tak trudnej konstrukcji powierzono Władysławowi Karnasowi, mieszkańcowi Orłów. Jego doświadczenie zawodowe w budowie kościołów było duże; kościół w Orłach był jego piątą taką budową. W sierpniu 1982 r. bp Tadeusz Błaszkiewicz poświęcił plac pod budowę, a miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty kościoła.
W lipcu 1983 r. Kuria Biskupia w Przemyślu przesłała na ręce Przewodniczącego Komitetu Budowy Kościoła w Orłach Dekret o erygowaniu nowej parafii Orły-Zadąbrowie. Parafia ta powstała przez wydzielenie Orłów z Wacławic, z parafii macierzystej, a Zadąbrowia z Radymna. Do pełnienia funkcji proboszcza nowej parafii skierowano ks. Edwarda Stępnia.
Po 62 latach oczekiwania spełniły się marzenia o własnym kościele i parafii. W związku z nowymi warunkami duszpasterskimi, jakie zaistniały przez wybudowanie kościoła w Orłach, gdzie pracowali i pomagali w olbrzymiej większości mieszkańcy całych Orłów, oraz z potrzeby zjednoczenia na przyszłość całej miejscowości Kuria Biskupia Dekretem z sierpnia 1983 r. przyłączyła Orły Małkowskie do parafii Orły. Jeszcze w tym samym miesiącu proboszcz ks. Edward Stępień zorganizował pieszą pielgrzymkę do Kalwarii Pacławskiej, jako wotum wdzięczności za powołanie nowej parafii.
Bardzo ważnym etapem w pracach budowlanych, a ogromnym wydarzeniem w odczuciu wiernych było postawienie krzyża na szczycie kościoła wykonanego przez Józefa Łapińskiego z Orłów. W październiku 1983 r. miały miejsce uroczystości związane z poświęceniem i wmurowaniem kamienia węgielnego w ścianę prezbiterium nowego kościoła oraz nadaniem tytułu Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. Uroczystościom przewodniczył bp Ignacy Tokarczuk koncelebrując Mszę św. wraz z kapłanami z sąsiednich dekanatów.
W 1985 r. Komitet Budowy Kościoła przystąpił do budowy plebanii. W październiku 1986 r. bp Tokarczuk poświęcił kościół i dwa dzwony.
W lutym 1988 r. w parafii odbyły się po raz pierwszy Misje Święte, którym przewodniczył ks. prał. Michał Józefczyk. W sierpniu tego roku proboszcz ks. Edward Stępień został przeniesiony do parafii Niebocko, a proboszczem w parafii Orły został mianowany ks. Stanisław Pieńczak.
Kuria Biskupia w Przemyślu, Dekretem z 11 grudnia 1992 r., z dotychczasowego dekanatu żurawickiego przydzieliła do dekanatu radymnieńskiego I m.in. parafię Orły-Zadąbrowie.
W 1995 r. parafianin Bogusław Kołcz ufundował trzeci, największy dotychczas kościelny dzwon o wadze 550 kg, imienia Józef Sebastian Pelczar. Rok później w sierpniu położono polichromię ołtarza głównego, pomalowano ołtarz boczny, gdzie wstawiono obraz Patronki kościoła. W 1999 r. wybudowano i otynkowano dzwonnicę wolnostojącą oraz zawieszono trzy dzwony. Znaczny udział w tych pracach mieli m.in. Waldemar i Kazimierz Karnas.
Z inicjatywy Koła Gospodyń Wiejskich, a szczególnie Krystyny Sopel oraz organisty kościelnego Tadeusza Dobrowolskiego w marcu 2000 r. założony został 20-osobowy Chór Parafialny.
W sierpniu 2000 r. decyzją Kurii Metropolitalnej w Przemyślu na stanowisku proboszcza parafii Orły-Zadąbrowie nastąpiła zmiana. Ks. Stanisław Pieńczak przekazał obowiązki ks. Jerzemu Gwizdakowi. W styczniu i lutym 2002 r. z inicjatywy Księdza Proboszcza wykonano iluminację krzyża na wieży kościelnej w Orłach. Przedsięwzięcie zrealizowano dzięki życzliwości i wsparciu wójta gminy Orły Ryszarda Cząstki oraz dużemu zaangażowaniu Aleksandra Dźwierzyńskiego, Stanisława Kaczmarza i Tadeusza Koby. Autorem projektu technicznego jest Jan Szwajka z Rzeszowa, a prace wykonywał i nadzorował Tadeusz Koba.

* * *

26 października br. w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Zadąbrowiu miała miejsce druga część uroczystości z okazji jubileuszu 20-lecia parafii. Mszę św. celebrował ks. prał. Kazimierz Golenia wspólnie z ks. Jerzym Gwizdakiem i wikarym ks. Robertem Płachtą. Stan zdrowia nie pozwolił przybyć ks. prał. Ludwikowi Dyszyńskiemu, który bardzo przyczynił się do powstania tego kościoła.
A oto jak przedstawia się krótko historia Zadąbrowia. Pierwszym obiektem sakralnym wsi była drewniana kaplica przydrożna, kryta blachą, zbudowana w 1584 r. Kaplicę rozbudowano i powiększono w 1934 r. W latach 1945-1947 ks. Franciszek Michalec, proboszcz parafii rzymskokatolickiej w Radymnie, odprawiał w kaplicy raz w miesiącu Mszę św. W 1955 przeprowadzono generalny remont kaplicy. Od czasu objęcia parafii w Radymnie w 1959 r., Msze św. były odprawiane w Zadąbrowiu w każdą niedzielę. Z uwagi na niewielkie rozmiary kaplicy, która była w stanie pomieścić małą część wiernych, mieszkańcy Zadąbrowia musieli uczestniczyć we Mszach św. w Radymnie odległym o 6 km. Problemy z prawidłowym zaopatrzeniem wiernych w posługi duszpasterskie zmobilizowały społeczeństwo Zadąbrowia do podjęcia w 1980 r. decyzji o budowie nowego kościoła. Rok później w maju rozpoczęto prace przy budowie kościoła według projektu mgr. inż. Leonarda Reppla. Organizacją budowy zajmował się ks. Ludwik Dyszyński, proboszcz w Radymnie, przy współpracy kierownika robót Stanisława Kuźniara oraz Społecznego Komitetu. Główne prace wykonano w ciągu jednego roku przy wyjątkowym zaangażowaniu mieszkańców wioski. Kościół został wybudowany dzięki ofiarności miejscowej ludności z pewnym poparciem parafii Radymno oraz sąsiednich parafii.
W październiku 1981 r. bp Stanisław Jakiel poświęcił kamień węgielny. W sierpniu dwa lata później biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk dekretem nadał kościołowi tytuł Przemienienia Pańskiego. W październiku 1984 r. bp Ignacy Tokarczuk dokonał poświęcenia kościoła. Od czerwca 1990 r. w kościele w Zadąbrowiu w każdą niedzielę odprawiane są dwie Msze św. Pięć lat później dach kościoła został pokryty blachą. W 1996 r. wybudowano dzwonnicę wolnostojącą przy kościele oraz powieszono dzwony. W sierpniu 1999 r. pomalowano kościół i odnowiono polichromię. W ostatnim okresie wykonanych zostało w kościele i wokół niego wiele prac mających poprawić estetykę.
Uroczystość 20-lecia stanowiła dla mieszkańców nie tylko okazję do poświęcenia kaplicy cmentarnej, ale była też sposobnością do refleksji, co dało im powstanie parafii, jak sami przez 20 lat uczestniczyli w jej życiu i co należałoby uczynić, by lepiej przygotowanym przeżywać srebrny jubileusz parafii.