W archidiecezji wrocławskiej obchody kończące Rok Życia Konsekrowanego rozpoczęły się 31 stycznia nieszporami w katedrze wrocławskiej oraz konferencją o. Augustyna Pelanowskiego. Paulin swoje rozważania odnosił do pokusy porównywania się, bardzo niebezpiecznej dla osób konsekrowanych.

O. Pelanowski zwrócił uwagę na to, że porównywanie się z innymi jest wynikiem niskiej samooceny i braku akceptacji własnego życia. Przykładem takiej osoby była Anna, matka Samuela, zazdrosna o drugą żonę swojego męża Elkany - Peninnę, z którą miał wiele dzieci. Anna odzyskała pokój i została matką, gdy zwróciła swoje serce do Boga, przestając patrzeć na to, jak postrzega ją Peninna.

O. Pelanowski podkreślił, że punktem odniesienia dla człowieka ma być Słowo Boże, nie słowo człowieka, który często zmienia zdanie. Przestrzegał przed patrzeniem na innych, obserwowaniem ich i szukaniem w nich słabości. Mówił także, że podglądanie drugiego człowieka, jest odzieraniem go z intymności, która wiąże się ze spotkaniem z Bogiem.

ZOBACZ WIĘCEJ ZDJĘĆ

1 lutego był dniem ekspiacji za grzechy popełnione przez osoby konsekrowane. Każda wspólnota przeżywała go inny, charakterystyczny dla siebie sposób.

Triduum zakończyło się 2 lutego. Osoby konsekrowane spotkały się w kościele pw. św. Krzyża, skąd wyruszyła procesja z relikwiami założycieli i patronów zgromadzeń. Następnie w katedrze wrocławskiej odbyła się Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Siemieniewskiego.

- W świątyni przy ofiarowaniu Pańskim obok Symeona była także prorokini Anna. Tak samo i do tej świątyni wkroczyli przedstawiciele życie konsekrowanego, aby przypomnieć, jak ważny jest wymiar charyzmatyczny życia duchowego w Kościele. Charyzmatyczny, a więc i zakonny - mówił w homilii bp Siemieniewski.

Podczas Eucharystii osoby konsekrowane odnowiły śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Bp Siemieniewski pobłogosławił także wdowy, które weszły na drogę życia konsekrowanego.