Red. Lidia Dudkiewicz: - Przejęci trwogą u stóp Synaju Izraelici wołali do Mojżesza: Ty sam mów do nas, niech Pan do nas nie mówi. My natomiast, uczniowie Chrystusa, ufnie i modlitewnie powiadamy: Ty sam mów do nas, Ciebie pragniemy słuchać.
Br. Stanisław Rybicki FSC: - Młodego Samuela wybrał Bóg na proroka. Heli, dotychczasowy prorok, pouczył młodzieńca, by - usłyszawszy tajemnicze wołanie - mówił posłusznie: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha!”. Sednem Nowego Testamentu jest właśnie to, że Bóg raczy jako „Abba” objawiać się człowiekowi, darząc go swoim słowem. Czyni to przez Syna, wciąż obecnego w Kościele, w Słowie Zbawiciela. Być chrześcijaninem - to skwapliwie przyjmować Słowo Boże i według niego postępować; to - w ślad za Dziewicą Nazaretańską - mówić: „Niech mi się stanie według Twego słowa”, według Ewangelii. Ona to objawione Słowo zachowywała w swoim sercu, by nim żyć w łączności z łaską powołania jako „KECHARITOMENE”, „ŁASKI PEŁNA”. To „słowo Jego łaski” (por. Dz 20,32) jest wciąż obecne i żywe w Kościele... Rozmyślać nad nim „dniem i nocą” (Ps 1, 2) jest naszym powołaniem.
- Jakie są konsekwencje obecności Słowa Bożego w naszym życiu?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
- Zaakceptowanie Słowa Bożego w naszym życiu osobistym i kościelnym - to coś więcej niż wielki dar, to źródło naszego przeobrażenia, jest ono bowiem „żywe, skuteczne i ostrzejsze niż obosieczny miecz i tak przenikliwe, że rozdziela spojenia i rdzenie duszy i ducha, a zdolne jest rozsądzać myśli i zamiary serca” (Hbr 4,12). Oto rewelacyjny hymn na cześć słowa Bożego, oto personifikacja Bożego objawienia. Wszystko to w nas podlega przenikliwemu osądowi słowa Bożego, słowa z Ojcem współwiecznego. Stąd Jego zasadnicza deklaracja: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. Dzięki Jego Słowu stajemy się nowym stworzeniem. Do tego Słowa kierujemy naszą myśl i nasze serce: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha”. Gdy świat przestaje słuchać swego Stwórcy, popada w chaos i barbarzyństwo.
- Sednem Eucharystii jest harmonijne zintegrowanie liturgii SŁOWA z liturgią OFIARY. Ten sam Jezus Chrystus objawia się nam w akcie Objawienia i w akcie DARU. Czy nie za mało cenimy walor SŁOWA?
- W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że „elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu” (KKK 1408). W świętej liturgii przemawia do nas SŁOWO, które stało się CIAŁEM, przemawia Kościół słuchający i głoszący Ewangelię.
- Dziękuję za rozmowę.
