"Po opuszczeniu miasta przez żołnierzy niemieckich Wieluń przybrał odświętny wygląd, domy przystrojono spontanicznie flagami o barwach narodowych polskich. W mieście zapanował entuzjazm z odzyskanej po przeszło stu latach niepodległości. Aby nie dopuścić do nieporządków, powołano natychmiast Obywatelski Komitet Bezpieczeństwa Publicznego. Już 11 listopada zaczęło się przejmowanie władzy w polskie ręce (…) Wieluń wkraczał w nowy okres swego rozwoju w niepodległej już Polsce" ( T. Olejnik, Dzieje miasta 1793-1945).

Jan Paweł II w dniu 8 VI 1987 roku na Okęciu mówił: „O ziemio polska! Ziemio trudna i doświadczona! Ziemio piękna! Ziemio moja! Bądź pozdrowiona …” W roku 2002, przed odjazdem do Watykanu, na lotnisku w Balicach mówił: „Żal odjeżdżać”. Jedne i drugie słowa, to słowa człowieka, który szczerze kochał swój kraj, znał jego historię i poplątane losy Polaków, słowa podsumowujące trudne i pełne zawiłości losy Ojczyzny i narodu na przestrzeni dziejów, dziejów, w które wpisane były 123 lata życia pod zaborami, po nich dzień 11 listopada 1918 r., dzień, kiedy zabłysła jutrzenka wolności. Na pamiątkę tego dnia, ustawą z dnia 23 kwietnia 1937 roku, w II Rzeczpospolitej, ustanowiono Święto Niepodległości. W okresie międzywojennym obchodzono je w roku 1937 i 1938. Potem przyszła II wojna światowa, po niej rządy komunistyczne, w czasie, których programowo o tym święcie zapomniano. Święto Niepodległości przywrócono w roku 1989. Od tego czasu, to najważniejsze polskie święto, obchodzimy z radością i nadzieją.

ZOBACZ WIĘCEJ ZDJĘĆ

97. rocznicę odzyskania niepodległości w Wieluniu rozpoczęła Msza św. koncelebrowana w kolegiacie wieluńskiej. Przewodniczył jej ks. kan. Jacek Zieliński. W koncelebrze ks. kan. Jarosław Boral i ks. Rafał Omyła. Tak jak każe tradycja, na Mszę św. przybyli kapłani wieluńscy, siostry antoninki, przybyły liczne poczty sztandarowe szkół wieluńskich, organizacji społecznych, poczty Urzędu Miasta i Starostwa, przedstawiciele władz samorządowych i wielunianie, by wspólnie modlić się w intencji Ojczyzny i poległych w walce o niepodległość oraz by prosić o błogosławieństwo Boże na dalsze lata. Liturgię ubogacał śpiewem chór kolegiacki.

Homilię, która była wołaniem o pojednanie, refleksją na temat listopadowego święta niepodległości, na temat przemijania i polskiego patriotyzmu, wygłosił ks. Mariusz Janik. Każdy z nas winien uczynić swój rachunek sumienia, mówił, i odpowiedzieć sobie na pytanie, jaki jest mój patriotyzm i co jestem w stanie uczynić, by w mojej ojczyźnie żyło się dobrze. Jedno jest pewne, że patriotyzm, to wielka i rzetelna praca każdego dnia, wykonywana z myślą o dobru wspólnym, jakim jest Ojczyzna…

Po uroczystym błogosławieństwie i modlitwie „ Pod Twoją obronę”, przez którą ks. Jacek zawierzył sprawy Ojczyzny Matce Bożej Pocieszenia, uczestniczący w Eucharystii, udali się najpierw pod pomnik Świętego Jana Pawła II, potem pod Tablicę Pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego i wielunian, poległych w walce o wolność ojczyzny w czasie I wojny światowej, gdzie wysłuchano kilku okolicznościowych przemówień i złożono wiązanki kwiatów.

Epilogiem wieluńskich uroczystości było „ognisko patriotyzmu” pod pomnikiem Rotmistrza Witolda Pileckiego.