Do najpowszechniej spotykanych należą opryszczka, zajady i afty. Mają one różne podłoże, ale ich objawy bywają podobne, stąd też są czasem mylone.
Opryszczka
Reklama
Prawdopodobnie każdy słyszał o opryszczce pospolitej, nazywanej potocznie „zimnem” lub „febrą”. To choroba, którą wywołują wirusy z rodziny Herpesviridae – tej samej, której inni przedstawiciele powodują ospę wietrzną i półpasiec. Większość z nas jest nosicielami wirusa opryszczki. Szacuje się, że nawet 90% mieszkańców Polski zetknęło się z nim, chociaż tylko u ok. 10% wywołało to objawy chorobowe. Wirus opryszczki, gdy raz dostanie się do organizmu, pozostaje w nim na zawsze. Zwykle jest w stanie uśpienia, ale u części osób dochodzi okresowo do jego reaktywacji, co powoduje pogorszenie samopoczucia i zmiany skórne, które najczęściej powstają w okolicy ust. Pierwszymi sygnałami są swędzenie i miejscowa bolesność, potem pojawiają się pęcherzyki, które po kilku dniach pękają i odsłaniają niewielką nadżerkę. Następnie miejsce pokrywa się strupkiem i po kolejnych kilku dniach następuje wygojenie zmiany. W fazie zaostrzenia chory może przenieść wirusa w inne okolice, np. oczu, co może być niebezpieczne dla wzroku, może także zarażać inne osoby. Dlatego trzeba rygorystycznie przestrzegać zasad higieny i nie przebijać pęcherzyków. Do leczenia opryszczki o łagodnym przebiegu mamy spory arsenał dostępnych bez recepty preparatów aptecznych i środków ziołowych. Jeżeli do nawrotów choroby dochodzi często, trzeba zwrócić się do dermatologa. Warto pamiętać, że wirus reaktywuje się w sytuacji zmniejszenia odporności, w czasie infekcji górnych dróg oddechowych, w wyniku osłabienia spowodowanego stresem, przemęczeniem i brakiem snu, dlatego ważne jest, by na co dzień dbać o kondycję i odporność.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Zupełnie inna sytuacja dotyczy dzieci, zwłaszcza noworodków i niemowląt, u których zakażenie wirusem opryszczki jest związane z ryzykiem poważnych komplikacji, dlatego konieczna jest konsultacja u pediatry.
Zajady
Dość częstym problemem są zajady, czyli bolesne zmiany zapalne w kącikach ust. Często są one mylone z opryszczką, ponieważ ich zwiastunem również są drobne pęcherzyki, które pękając, tworzą bolesne ranki. Zajady nie są wywołane przez wirusa, mogą natomiast być spowodowane m.in. niedoborem witaminy A lub witamin z grupy B, niedostateczną higieną jamy ustnej, zwłaszcza przy noszeniu aparatów ortodontycznych, infekcjami grzybiczymi lub bakteryjnymi, mogą być także związane z chorobami takimi jak anemia, cukrzyca, choroby autoimmunologiczne lub z długotrwałym stosowaniem sterydów. Jeżeli więc po kilku dniach pielęgnacji zajętych chorobowo miejsc aptecznymi preparatami na tę przypadłość zajady się nie goją, wskazana jest wizyta u lekarza rodzinnego lub dermatologa.
Afty
Afty występują najczęściej w jamie ustnej, ale mogą się pojawić również na wargach. Niewielkie ranki o czerwonym zabarwieniu, często pokryte białym, żółtawym lub szarym nalotem, są bolesne. Małe afty goją się zwykle ok. 14 dni. Duże – czyli takie, których wielkość przekracza 10 mm – wymagają leczenia, ponieważ mogą się goić znacznie dłużej i pozostawić blizny. Afty najczęściej powstają wskutek urazu, np. skaleczenia w czasie posiłku, przygryzania policzka lub ust, zbyt mocnego szczotkowania zębów. Często nawracające afty wymagają diagnostyki, ponieważ mogą być związane z innymi chorobami – awitaminozą, chorobami autoimmunologicznymi i innymi.
Artykuł ma charakter informacyjny i nie stanowi porady medycznej.