Postać św. Dominika Savio inspiruje do towarzyszenia młodym na drodze ich życia i świętości. Gdy zasypiał w Panu, miał niespełna 15 lat. Urodził się w pobożnej rodzinie rzemieślników z Riva di Chieri. Ukształtował go przykład głębokiej wiary rodziców. W wieku 5 lat został ministrantem, a gdy miał 7 lat, był już dojrzały religijnie, o czym świadczy fakt, że zezwolono mu przyjąć Pierwszą Komunię św. – co wówczas nie było praktykowane w tak młodym wieku.
Przełom w życiu Dominika nastąpił w 1854 r., gdy spotkał Jana Bosko. Rozpoczął wówczas naukę w jego Oratorium w Turynie. Szybko stał się pomocnikiem turyńskiego wychowawcy w kształceniu zagubionej młodzieży. Za zgodą Jana Bosko założył Towarzystwo Niepokalanej – grupę chłopców pomagających w nauce mniej zdolnym kolegom i swoim nienagannym przykładem dopingujących ich do pracy nad sobą. Był zawsze wesoły, spełniał dobrze swoje obowiązki i pomagał kolegom.
Dominik pragnął zostać kapłanem, ale na drodze do spełnienia tego marzenia stanęły problemy ze zdrowiem. Jesienią 1856 r. zdiagnozowano u niego zaawansowaną chorobę płuc, wrócił więc do domu rodzinnego, gdzie po kilku miesiącach zmarł. W godzinie śmierci towarzyszyła mu wizja nieba. Papież Pius XI określił Dominika Savio zwięźle, acz trafnie: „Mały święty, ale gigant ducha”.
Św. Dominik Savio ur. 2 kwietnia 1842 r. zm. 9 marca 1857 r.
W Veszprém na Węgrzech odbyła się beatyfikacja Márii Magdolny Bódi. Zginęła w 1945 r. w wieku 24 lat broniąc się przed gwałtem ze strony radzieckiego żołnierza. W imieniu Papieża beatyfikacji dokonał kard. Péter Erdő. „Poświęciła swe życie w obronie wiary i czystości”- powiedział prymas Węgier.
W homilii kard. Erdő przypomniał okoliczności jej męczeństwa. „Mária Magdolna przebywała wraz z kilkoma kobietami i dziećmi przy wejściu do schronu urządzonego na dziedzińcu lokalnego zamku, kiedy zaatakowało ich dwóch uzbrojonych żołnierzy radzieckich. Jeden z nich wysłał Márię Magdolnę do schronu, ale ona wiedziała, co ją czeka, ponieważ wiele słyszała o przemocy popełnianej przez żołnierzy. Aby bronić dziewictwa, dźgnęła żołnierza małymi nożyczkami, które miała w kieszeni, i próbowała uciec, ostrzegając inne kobiety przed niebezpieczeństwem. Chwilę później żołnierz, który zaatakował Márię Magdolnę, pojawił się na dziedzińcu i natychmiast strzelił: według relacji sześć kul utkwiło w ciele dziewczyny. Po pierwszym strzale Mária Magdolna zatrzymała się, po drugim podniosła ręce do nieba, a następnie złożyła je, wypowiadając następujące słowa: ‘Panie, mój Królu! Zabierz mnie do siebie!’”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
