Żołnierzy Niezłomnych upamiętniamy 1 marca. Byli to ludzie, którzy w latach 1943-1963 nie złożyli broni, lecz do końca walczyli z rosyjskim okupantem. Święto to zostało uchwalone przez Sejm w 2011 r. Była to jedna z ostatnich inicjatyw legislacyjnych śp. Lecha Kaczyńskiego. W Tomaszowie Lubelskim od 11 lat, 5 marca, odbywa się także Bieg Tropem Wilczym, który tak jak i w całej Polsce, ma oddać cześć i honor poległym bohaterom.
– Dla dzieci tak zwanych resortowych, Żołnierze Wyklęci, nadal są zbrodniarzami. Jednak dla większości z nas, Polaków, są to bohaterowie, o których trzeba pamiętać. Można było nas zniewolić. Można było przez jakiś czas trzymać Naród Polski pod sowieckim butem, ale to tylko na pewien czas. Wolność bowiem jest nam dana, jednak nie raz na zawsze. Odzyskawszy wolność mamy obowiązek troszczenia się o nią – powiedział podczas Mszy św. poprzedzającej Bieg Tropem Wilczym, ks. Grzegorz Świtalski, proboszcz parafii św. o. Pio.
Po Eucharystii ponad 200 osób z Tomaszowa Lubelskiego i okolic wzięło udział w biegu, którego długość tradycyjnie wynosiła 1963 metry. Liczby te odnoszą się do roku, w którym zginął ostatni Żołnierz Wyklęty, Józef Franczak ps. „Lalek”.
Reklama
– Bieg Tropem Wilczym to nazwa, która doskonale oddaję tę trudną i niesłychanie niewdzięczną walkę. Tak, jak mówił to Herbert, to są wilki, które zostawiły trwały ślad na ziemi polskiej i dzisiaj ten ślad jest coraz bardziej zauważalny. Ich groby wołają o pamięć, a ci, których mogił jeszcze nie odnaleziono, szczególnie upominają się o tę pamięć. Jesteśmy im to winni. Cześć i chwała bohaterom. Cześć i chwała żołnierzom antykomunistycznego podziemia – zaznaczył burmistrz Tomaszowa Lubelskiego, Wojciech Żukowski.
W biegu wzięło udział wielu młodych ludzi, którzy rozumieli patriotyczny wymiar wydarzenia.
– Postanowiłam pobiec, ponieważ chciałam wraz z koleżankami lepiej poznać historię Żołnierzy Wyklętych. Są oni dla nas bardzo ważnymi osobami, o których dowiadujemy się w szkole i od których wiele możemy się nauczyć, chociażby tego, by nigdy nie składać broni – podkreśliła Ada, nastoletnia uczestniczka biegu.
Biegiem, szybkim marszem, na hulajnogach lub z dziećmi w wózkach – uczestnicy Biegu „Tropem Wilczym” uczcili pamieć Żołnierzy Niezłomnych.
W naszym życiu jest zarówno Góra Tabor – góra radości, gdy jest nam dobrze, ale są też sytuacje bolesne, trudne, gdy wydaje nam się, że świat wali nam się na głowę, to nasza Kalwaria. Ważne byśmy w naszym chrześcijaństwie nigdy nie zwątpili w Jezusa i nigdy od niego nie odeszli, czy to będzie Góra Tabor, czy Kalwaria. Także historia naszej Ojczyzny naznaczona jest Taborem – gdy byliśmy silni, mocni, gdy liczyliśmy się w Europie, gdy byliśmy przedmurzem chrześcijaństwa. Ale była też Kalwaria, gdy popadaliśmy w niewolę, cierpienie. Także czas II wojny światowej był Kalwarią Polski, a kiedy mieliśmy nadzieję na Tabor, na horyzoncie pojawiło się nowe cierpienie, cierpienie idące ze wschodu. I wtedy byli tacy, którzy wiedzieli, że trzeba walczyć dalej i nie złożyli broni – tak o losach Polski i o Żołnierzach Niezłomnych mówił ks. Krzysztof Janowic proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Perlejewie podczas Mszy św., w której brali udział uczestnicy i organizatorzy Biegu Pamięci Żołnierzy Wyklętych „Tropem Wilczym”.
Św. Rafał pokazuje nam, że zebrane w życiu trudne doświadczenia mogą w późniejszym czasie wydać piękny owoc. Służba wojskowa u Rosjan, udział w powstaniu styczniowym i ciężka praca na Syberii doprowadziły do tego, iż stał się cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym
Święty przyszedł na świat 1 września 1835 r. w Wilnie. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec, profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim, troszczył się o edukację i wychowanie patriotyczne syna. W 1852 r. Józef rozpoczął naukę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Po trzech latach uzyskał tytuł inżyniera i został adiunktem matematyki i mechaniki budowlanej. Równocześnie rozwijała się jego kariera wojskowa i awansował do stopnia porucznika. Wtedy właśnie przestał przystępować do sakramentów świętych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim. Wciąż jednak stawiał sobie pytanie o sens życia, szukając na nie odpowiedzi w dziełach filozoficznych i teologicznych. Czując, że zbliża się powstanie, podał się do dymisji, aby móc służyć swoją wiedzą wojskową i umiejętnościami rodakom. Został członkiem Rządu Narodowego i objął stanowisko ministra wojny w rejonie Wilna. Przystępując do powstania Kalinowski uważał, że nie ma ono szans powodzenia, ponieważ znał dobrze sytuację militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na owych terenach. Mimo to uznał, że nie wolno mu stać na uboczu „sprawy uważanej wówczas za istotnie narodową”. Po niepowodzeniu powstania, 24 marca 1864 r., został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, którą dzięki protekcji rodziny i znajomych z czasów służby w wojsku rosyjskim, zamieniono na 10 lat przymusowych prac w warzelniach soli na Syberii.
Do szczególnej dbałości o celebrowanie liturgii Słowa Bożego, promocji Liturgii Godzin oraz pobożności ludowej zachęcił 17 listopada 2025 Papież Leon XIV w przemówieniu do uczestników kursu dla odpowiedzialnych w diecezjach za duszpasterstwo liturgiczne. Chodzi o sprzyjanie owocnemu uczestnictwu Ludu Bożego, jak również o liturgię godną - wskazał Papież.
Pozdrawiam Opata Prymasa, Rektora Ateneum Świętego Anzelma, Dziekana Papieskiego Instytutu Liturgicznego, profesorów i wszystkich uczestników kursu doskonalącego dla osób odpowiedzialnych za duszpasterstwo liturgiczne w diecezjach. Cieszę się, że mogę powitać was na początku waszej drogi pogłębiania zagadnienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
