Od ponad dwóch lat klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi uczestniczą w tzw. wyjazdach powołaniowych. "Tak zwanych", ponieważ celem tychże nie jest powoływanie rolników na Boże żniwo. Powołuje bowiem Oblubieniec - my powinniśmy być Mu jedynie posłuszni. Ich zadaniem jest budzenie w sercach młodych uśpionego przez bezkształtne miraże pragnienia służby dla Miłości. Swego rodzaju pragnienia proegzystencji - istnienia dla innych. Dlatego szczęśliwszym określeniem dla tychże byłoby "ewangelizacyjne".
W Seminarium działają trzy "grupy ewangelizacyjne". W ich skład wchodzi od 7 do 9 alumnów niekoniecznie z tego samego roku. Oczywiście, każdemu zespołowi towarzyszy konkretny wychowawca seminaryjny. Wyjazdy odbywają się do parafii nie tylko łódzkich, ale także, a może nawet przede wszystkim, do tych pozamiejskich. Kiedy, w jaki dzień tygodnia możecie się nas spodziewać? Najczęściej - i stało się to już regułą - w niedzielę. Wówczas towarzyszymy Wam przez wszystkie poranne Msze św. Ktoś mógłby zapytać: cóż jest specyficznego w takim towarzyszeniu nam podczas Eucharystii? Można odpowiedzieć, że tym szczególnym elementem pobytu grupy "ewangelizacyjnej" w parafii jest nasze osobiste świadectwo wiary. Lecz nie w tym kryje się tegoż istota. Wspierając swoją obecnością Waszą obecność, nie tylko na tej konkretnej Eucharystii, ale nade wszystko w Kościele, próbujemy wskazywać na Miłość - na Boga. Dzieląc się z Wami naszym doświadczeniem Syna Bożego i Człowieczego, próbujemy wraz z Wami odkrywać tajemnicę mojego, indywidualnego miejsca we Wspólnocie zanurzonej "po głębiny serca" w Miłości Boga. Od strony czysto praktycznej nasza obecność na Liturgii Uwielbienia wyraża się na kilku płaszczyznach. Najczęściej w ramach homilii prezentujemy scenkę bądź pantomimę. Jest to chyba najciekawszy moment naszego u Was pobytu. Dlaczego? Być może ze względu na oryginalność i "dramatyczność" tychże. Słowa tego nie wyrażą - zatem zachęcam do bezpośredniego spotkania! Po owej pantomimie następuje krótka refleksja jednego z naszych księży przełożonych oraz świadectwo życia któregoś z kleryków. Przeważnie po Mszy św. odbywa się spotkanie z młodzieżą danej parafii. Wówczas trudno jest przewidzieć, jak się ono potoczy. Wszystko bowiem zależy od Was. I tak; bardzo często kościół bądź salka katechetyczna zamienia się w "arenę" tańców, śpiewów i okrzyków radości. Najlepsze są w tym maluchy! Ponadto zdradzamy Wam niektóre "tajniki" pobytu w Seminarium! Przez słowo i gest pragniemy Wam powiedzieć, że Jezus jest dla wszystkich. Jego Miłość objawia się właśnie przez prozaiczne, codzienne wydarzenia. Bo On sam jest Wydarzeniem, które wciąż trwa i przenika nas aż do "szpiku duszy".
Być świadkiem na drodze do Miłości - to przygoda, która czeka na Ciebie! Ten, kto nie lęka się pójść "na całego", tzn. w całości i wszędzie za wspaniałym Dawcą Miłości, niech głosi na ulicach i w domu, że "Bóg jest Miłością"! Niech nie waha się powiedzieć Chrystusowi "tak". Bo owo "tak" otwiera drogę do nieprzebranych skarbów Niewypowiedzianego! Zatem; oczekujcie nas i wspierajcie modlitwą. My ze swej strony obiecujemy Wam, że w naszych sercach zajmujecie wyjątkowe miejsce. Do zobaczenia!