Na duchowość św. Polikarpa ogromny wpływ wywarł św. Jan Apostoł. Wziął go na wychowanie, gdy Polikarp był jeszcze młodym chłopcem. Wzorem bezpośredniego ucznia Chrystusa Polikarp nasiąknął miłością do Jezusa, żarliwością wiary i gorliwością w jej głoszeniu. Dokładnie poznał doktrynę, której odważnie bronił. Był na tyle zdeterminowany i bezkompromisowy, że nawet przed obliczem papieża Aniceta jasno wyłożył swoje stanowisko w dyskusji na temat daty świętowania Wielkanocy. Choć nie doszło wówczas do porozumienia, św. Polikarp rozstał się z Anicetem w zgodzie i braterskiej miłości.
Święty Polikarp został biskupem Smyrny. Tertulian i św. Hieronim podają, że do tej godności wyznaczył go sam św. Jan Apostoł. Świadectwa z tamtego okresu, z listem św. Ignacego z Antiochii na czele, przedstawiają św. Polikarpa jako dobrego pasterza, mężnego obrońcę wiary i „atletę Chrystusa”. Na jego barkach spoczęło wierne przekazywanie depozytu wiary kolejnym pokoleniom chrześcijan mieszkających w Azji Mniejszej. Gminie w Smyrnie przewodził przez mniej więcej 60 lat.
Nieustępliwością w obronie wiary przewyższał wielu mu współczesnych, czego świadectwo dał swoim życiem. Poniósł śmierć męczeńską w czasie prześladowań za panowania Marka Aureliusza. Oprawców miał przyjąć we własnym domu i częstować jedzeniem. Poprosił tylko o czas na modlitwę przed śmiercią.
Św. Polikarp (ok. 70-156) był biskupem starożytnej Smyrny, ruchliwego portu i miasta pod administracją rzymską (dziś Izmir w Turcji) i tam poniósł śmierć męczeńską. Św. Ireneusz z Lyonu, który przyjął święcenia w Smyrnie i w swej młodości poznał Polikarpa, podaje, że był on uczniem św. Jana Apostoła, który go wyświęcił na biskupa. Według relacji Euzebiusza z Cezarei, Polikarp miał rządzić Kościołem w Smyrnie przez około 60 lat. W liturgii wspomina się go 23 lutego
Tradycja nie przekazała dokładnego miejsca urodzenia świętego, ale zapewne była to Azja. Nic też nie wiemy o rodzinie Polikarpa ani o jego latach młodości. W Smyrnie, której biskupem był Polikarp, znajdował się jeden z siedmiu Kościołów Azji wzmiankowany w Apokalipsie św. Jana.
To wy, rodzice, jesteście prezydentami, premierami, ministrami oświaty waszych dzieci. To wy decydujecie o kształcie edukacji, jaka ma być świadczona waszym dzieciom - mówił bp Damian Muskus OFM w Zielonkach pod Krakowem. Duchowny przewodniczył uroczystościom odpustowym w kościele Narodzenia NMP.
Podziel się cytatem
- Taka konfrontacja wartości rozgrywa się dzisiaj na wielu obszarach, w tym również w najbardziej wrażliwej sferze wzrastania i kształtowania młodych ludzi, formowania ich sumień, towarzyszenia im w poszukiwaniach własnej tożsamości. Zwolennicy i przeciwnicy ograniczenia lekcji szkolnej katechezy, wprowadzenia nowego przedmiotu pod nazwą edukacja zdrowotna spierają się nie o rzeczy błahe, ale o sprawy najwyższej wagi, bo dotyczące dzieci i młodzieży, ich umiejętności poruszania się po zawiłościach świata, ich dojrzałych postaw i świadomego kierowania się wartościami - wyjaśniał.
W wieku prawie 92 lat zmarł 6 września podziemny biskup diecezji Luoyang (prowincja Henan we wschodnich Chinach) - Placidus Pei Ronggui, mnich trapista. Pochodził z najbardziej katolickiej prowincji chińskiej Hebei, a kapłanem mógł zostać dopiero w 1981, kilka lat po osławionej rewolucji kulturalnej (1966-76), gdy miał 48 lat. Prawie całe życie doświadczał różnych ograniczeń i prześladowań, głównie z powodu odmowy przystąpienia do kontrolowanego przez partię komunistyczną Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich (PSKCh) i w sumie spędził w więzieniach cztery lata.
Jego "przygoda" z zakonem trapistów - jednym z najsurowszych w Kościele katolickim - była bardzo znamienna w jego ojczystej prowincji, w której przed dojściem komunistów do władzy w październiku 1949 istniały dwa opactwa tej wspólnoty zakonnej. Pierwsze z nich - pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia - znajdowało się w miejscowości Yangchiaping na terenie dzisiejszego miasta Zhangjiakou i zniszczyli je w 1947 bojówkarze komunistyczni. Drugie opactwo, któremu patronowała Matka Boża Radości, mieściło się w Chengtingu (dzisiejszy Zhengding), skąd mnisi musieli uciekać po zabiciu 32 z nich. Po wielu przejściach ostatecznie udało im się dostać na początku lat pięćdziesiątych do Hongkongu, gdzie ówczesny biskup Enrico Valtorta pomógł im otworzyć klasztor również poświęcony Matce Bożej Radości w Thai Shui Hang na tzw. Nowych Terytoriach Hongkongu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
