Opactwo cystersów w Gościkowie-Paradyżu jest największym i najlepiej zachowanym założeniem klasztornym w woj. lubuskim. Obecnie jest siedzibą Zielonogórsko-Gorzowskiego Seminarium Duchownego. 15 sierpnia 2020 r. bp Tadeusz Lityński ustanowił tu sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Powołań Kapłańskich. Podczas ostatnich prac konserwatorskich wewnątrz obiektu odnowiono zabytkowy portal, który prowadzi do seminaryjnego kościoła Wniebowzięcia NMP i św. Marcina. To pierwszy etap prac, bo – jak mówi kustosz sanktuarium ks. Dariusz Mazurkiewicz – do odrestaurowania zostały jeszcze trzy inne portale. – Podczas prac odkryto inskrypcję z psalmu oraz XVII--wieczny fresk z motywem tradycyjnym dla cystersów. Przedstawia on potwory morskie i statek, które symbolizują ludzki los i niebezpieczeństwa zagrażające życiu, z umieszczoną pośrodku skałą, która oznacza Chrystusa jako ratunek dla każdego człowieka – mówi kustosz. Sanktuarium pozyskało na ten cel dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach projektu udało się też wykonać zabezpieczenia przeciwpożarowe w kościele.
Odkryty fragment figurki Marii trzymającej Dzieciątko
Prace archeologiczne prowadzone na rynku przynoszą coraz więcej niespodziewanych odkryć.
Z ciekawszych rzeczy udało się archeologom odsłonić najstarszy poziom użytkowy, czyli średniowieczny bruk. Tam pomiędzy poszczególnymi kamieniami pracownicy znaleźli fragmentów ceramiczne z potłuczonych naczyń i kafli, kości zwierzęce, skórzane skrawki z obuwia i ubioru wierzchniego, podkowy i ostrogi żelazne. Znaleźli też monety średniowieczne, okucia, ozdoby, obrączki, kłódki i inne żelazne przedmioty. – Najcenniejszym zabytkiem wydaje się być fragment figurki ceramicznej z przedstawieniem Marii trzymającej Dzieciątko, którą wstępnie możemy datować na okres pełnego lub późnego średniowiecza – informują Zofia Jagosz-Zarzycka i Jan Paweł Borowski z Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie, które obchodzi 220-lecie istnienia. Przy fontannie archeolodzy natrafili na relikty dwóch wodociągów drewnianych i fundamenty kamienne. – Ostrożnie, aczkolwiek z pewnym przekonaniem możemy sądzić, że odkrywamy relikty średniowiecznego ratusza, być może z pomieszczeniami dla rzemieślników, stojącego dawniej w centralnej części rynku. Za słusznością naszych podejrzeń przemawia fakt, iż fundamenty są „przeplecione” brukiem kamiennym. To znaczy, że po wyburzeniu ratusza, dla usprawnienia komunikacji Wyższa Brama – ul. Szeroka, uzupełniono bruk w jego miejscu. Wykonany jest on mniej starannie niż jego starszy poprzednik. Pod brukiem, ułożonym po usunięciu budynku, znajduje się bruk średniowieczny z czasów funkcjonowania domniemanego ratusza – dodają pracownicy muzeum. Informacje o kolejnych odkryciach można na bieżąco śledzić w mediach społecznościowych Muzeum Śląska Cieszyńskiego.
Prawie 500 lat temu na terenie dzisiejszego Meksyku miał miejsce jeden z największych cudów maryjnych w dziejach. Jego świadkiem był skromny Indianin.
Objawienie się Niepokalanej Dziewicy prostaczkowi – Indianinowi Juanowi Diego zmieniło oblicze całego kontynentu. Potomkowie Azteków i inni rdzenni mieszkańcy Ameryki Łacińskiej do tej pory niechętnie podchodzili do wiary hiszpańskich kolonizatorów, ale pod wpływem objawień oraz wymowy obrazu – cudownego wizerunku Niepokalanej Dziewicy z Guadalupe masowo zaczęli przyjmować chrześcijaństwo. Zapoczątkowało to ewangelizację tej części świata, która z powodu gorliwości wiary tamtejszych katolików jest obecnie nadzieją całego Kościoła. Natychmiast po śmierci Juana Diego – zmarł 30 maja 1548 r. – zaczął się szerzyć jego kult, czego przejawem było m.in. wzniesienie kościoła poświęconego Matce Bożej w jego rodzinnej miejscowości – Cuautitlán. Nie brakowało jednak osób, które powątpiewały w historyczność Juana Diego, dlatego też proces wyniesienia go na ołtarze przebiegał powolnie. Dopiero 6 maja 1990 r. papież Jan Paweł II beatyfikował indiańskiego wizjonera. W tym samym roku, za sprawą spektakularnego cudu, Juan Diego przypomniał o sobie.
Przewodniczący Polskiego i Niemieckiego Episkopatu podpisali wspólnie oświadczenie "Odwaga wyciągniętych rąk", nawiązujące do Orędzia Pojednania z 1965 roku.
– Odwaga do ryzykownego gestu pojednania w 1965 roku zrodziła się z głębi chrześcijańskiego, ale jednocześnie bardzo ludzkiego ducha – mówią polscy i niemieccy biskupi.
W 60. rocznicę Orędzia Pojednania Eucharystii w katedrze wrocławskiej przewodniczył abp Tadeusz Wojda, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, a koncelebrowali ją biskupi i kardynałowie z Polski i Niemiec wraz z Nuncjuszem Apostolskim abp. Antonio Filipazzi. Przewodniczący Polskiego i Niemieckiego Episkopatu podpisali wspólnie oświadczenie "Odwaga wyciągniętych rąk", nawiązujące do Orędzia. Podkreślają w nim, że listy wymienione między biskupami Polski i Niemiec w 1965 roku były punktem zwrotnym nie tylko dla Kościoła, ale także dla relacji między narodami. „Gotowość Polskiego Episkopatu do wyjścia w 1965 r. myślą poza głębokie historyczne rany i lęki była w najlepszym tego słowa znaczeniu rewolucyjna i otworzyła nowe perspektywy. Pamiętne słowa „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie” były wyrazem prorockiego rozeznania, które odrzucało zgodę na sytuację naznaczoną strachem, krzywdą i przemocą. Odwaga do tego ryzykownego gestu pojednania zrodziła się z głębi chrześcijańskiego, ale jednocześnie bardzo ludzkiego ducha. Chrystus zaprasza wszystkich, którzy za Nim idą, niezależnie od przynależności narodowej, do przebaczenia i miłości nieprzyjaciół” – czytamy w dokumencie. Biskupi zwracają uwagę, że mimo iż na drodze pojednania polsko-niemieckiego udało się osiągnąć wiele, znacznie więcej niż ludzie mogli sobie wyobrazić w 1945 r., historyczne krzywdy nadal wpływają na naszą teraźniejszość. – „Prośba o przebaczenie nie oznacza, że niemieckie zbrodnie, wojna przeciwko Polsce, holokaust i wszystkie skutki panowania narodowych socjalistów mogą zostać zapomniane. Również wysiedlenie najpierw Polaków, a następnie Niemców z ich ojczyzny nie mogą popaść w zapomnienie. To właśnie ze wspólnej pamięci może wyrastać siła pojednania i odwaga do budowania bardziej pokojowej przyszłości w Europie – przekonują hierarchowie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
