W tym roku odprawa odbyła się wspólnie dla wszystkich uczących w szkole: nauczycieli świeckich, księży i sióstr zakonnych. Zgromadziła katechetów z całej diecezji. Ksiądz biskup rozpoczął od podziękowania za posługę głoszenia Chrystusa i zauważył, że słowo Boże u progu nowego roku szkolnego i katechetycznego niesie pokrzepienie. – Bycie katechetą, to bycie włączonym w łańcuch posłanych, który zaczyna się od Ojca. Jak Ojciec Mnie posłał – mówi Pan Jezus do Apostołów – tak i jak was posyłam. Oni zaś rozsyłają dalej, żeby słowo życia dotarło aż na krańce świata. Ojciec, przez Syna, w Duchu, poprzez Kościół posyła Ciebie. To nam przypomina, że w swoim życiu chcemy robić coś więcej, nieść misję, która ten świat przemienia, unosi, daje nadzieję – mówił biskup Maciej.

Profesjonalnie i kompetentnie

Nawiązał do słów św. Pawła z Pierwszego Listu do Koryntian: „Przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu”, które są doskonałym umocnieniem. Święty Paweł mówi bowiem, iż wśród posłanych niewielu jest mędrców i są oni postrzegani w oczach świata jako głupcy, ponieważ głoszą Mądrość Ukrzyżowaną. – Tak „głupim” można być, będąc jednocześnie profesjonalnym, kompetentnym, kochającym. Ale nie chcemy być głupimi w oczach Boga. A głupi w oczach Boga to ten, który przestał głosić Mądrość Ukrzyżowaną. Jest niczym, jest gnuśny i bezużyteczny – mówił bp Małyga.

Podkreślił, że św. Paweł Apostoł mówi również o doświadczeniu, które towarzyszy tym, którzy są posłani do głoszenia Ewangelii. Sam Apostoł stoi przed słuchaczami w słabości, bojaźni i z wielkim drżeniem, ale z wielką pewnością, że głosi Mądrość

– Posłani mają dawać serce i miłość tym, do których idą. Może to być trudna miłość, tak jak u św. Pawła wobec Koryntian, ale jest to dawanie tego, co mamy. Kto ma pięć talentów, niech daje pięć, kto ma dwa, niech daje dwa, a kto jeden, niech daje jeden. Mówiąc bardziej nowoczesnym językiem – profesjonalizm i kompetencja, a nie gnuśność i nieużyteczność – zaznaczył bp Maciej i dodał: – Pan Ciebie posyła, żebyś dawał całe swoje serce – profesjonalnie, kompetentnie, bez gnuśności, dając tyle, ile masz. Tajemnicą powołania jest zaś to, że uzupełnia ono zawsze nasze wysiłki, o ile dajemy całe serce.

Czas dawania świadectwa

Druga część spotkania miała miejsce w Auli PWT, gdzie wykład inaugurujący wygłosił Dolnośląski Kurator Oświaty Roman Kowalczyk. Zwrócił uwagę na wyzwania, jakie niesie nowy rok szkolny, przedstawił zmiany w systemie oświaty, odniósł się również do przedmiotu historia i Teraźniejszość. Mówiąc o szkolnictwie podkreślił, że szkołę widzimy jako miejsce wzrastania i spotkania, które pozwala rozkwitnąć. Podkreślił, że musi być jednak zachowana granica, która pokazuje, kto wychowuje, a kto jest wychowywany. Szkoła nie może abdykować z funkcji wychowawczej. Odnosząc się do pracy katechetów, zauważył: – Z bardzo wielu powodów chcemy, by w zajęciach z religii uczestniczyło wielu uczniów. To jest przedmiot, który formuje dobrego człowieka. (...) Idą ciężkie czasy, idą czasy dawania świadectwa. Czasem trzeba jeden przeciw wielu powiedzieć: A ja uważam inaczej! Albo powiedzieć stop chamstwu i szyderstwu. Misja, która na Państwu spoczywa jest bardzo poważna, Państwo głosicie Ewangelię, przygotowujecie dzieci i młodzież do udziału w życiu Kościoła. To jest zadanie niezwykle odpowiedzialne – mówił kurator Roman Kowalczyk.

Część organizacyjną poprowadził ks. dr Mariusz Szypa, dyrektor Wydziału Katechetycznego, który czuwał również nad całością spotkania.