Z okazji 20. rocznicy koronacji wizerunku Matki Bożej Łaskawej Królowej Różańca Świętego w Czudcu, warto przypomnieć historię parafii i dzieje kultu maryjnego istniejącego tu od XVII wieku.
Początki Czudca giną w mrokach przeszłości.Najstarszym zachowanym dokumentem dotyczącym miejscowości jest pismo legata papieskiego bp Filipa z 1279 r., potwierdzające nadanie dziesięciny opatowi klasztoru cystersów w Koprzywnicy. Informacje o istnieniu w tym miejscu parafii, znajdują się w wykazie świętopietrza z 1326 r., kiedy to plebanem w Czudcu był kapłan o imieniu Dominikus. Parafia czudecka należała wówczas do diecezji krakowskiej i dekanatu dębickiego. Patronem kościoła parafialnego był św. Marcin, a sam kościół wzniesiono na wzgórzu, położonym naprzeciwko zamku usytuowanego po prawej stronie Wisłoka. W 1489 r. ówcześni właściciele Czudca Jan i Mikołaj Strzyżowscy ufundowali nowy drewniany kościół św. Zofii, który stanął w centrum miasteczka. To z tym kościołem oraz z rodem Grabieńskich, którzy od 1613 r. byli właścicielami dóbr czudeckich, związane są wczesne dzieje wizerunku Matki Bożej Łaskawej. Już w drugiej połowie XVII wieku zaczęły pojawiać się w nim wota składane za uzdrowienia z chorób, za uratowanie od pożaru, czy też za szczęśliwy powrót z wojen.
Reklama
W 1713 r. rozpoczęła się budowa obecnego kościoła Trójcy Świętej, którego fundatorem był starosta stężycki Józef Grabieński herbu Pomian. Kamień węgielny i miedzianą tablicę z napisem: „Matko Najświętsza przyjmij tę arkę w zapłatę Twojej hojnej miłości. Jesteśmy przy rozpoczęciu, pozwól to dzieło dokonać i dzieło to poświęcone czci i miłości Twojej zachowaj na wieki” wmurowano 22 czerwca 1713 r. Budowa przebiegała zarówno pod okiem Józefa Grabieńskiego, jak i ówczesnego proboszcza ks. Andrzeja Pruskiego. 8 września 1717 r. w obecności licznych pątników, kapłanów i dostojników odbyło się uroczyste wprowadzenie wizerunku Matki Bożej do kaplicy, którą poświęcił Jan Konstanty Morzkowski, opat strygoński, oficjał i proboszcz sądecki. Prace przy kościele trwały jeszcze wiele lat. 17 sierpnia 1740 r. ówczesny biskup i dziekan przemyski, a dawny proboszcz czudecki, Andrzej Pruski, konsekrował nową świątynię będącą wotum dziękczynnym fundatora, za otrzymane łaski. Józef Grabieński ufundował również prepozyturę z dwoma mansjonarzami oraz założył szpitale ubogich.
Kościół Trójcy Świętej ma już ponad 300 lat. Wybudowany został w stylu barokowym i zachwyca do dziś swoim pięknem. W kaplicy południowej znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej Królowej Różańca Świętego namalowany na drewnie lipowym około sześciu wieków temu. Reprezentuje typ zwany Hodegetrią, czyli Przewodniczką wskazującą drogę do Chrystusa.
Na przestrzeni wieków wierni przychodzili do swojej Matki, prosząc o pomoc w różnych sprawach. Kapłani niestrudzenie umacniali wiarę wśród swoich parafian, a przy kościele działały bractwa religijne, grupy teatralne i chór. Rodziły się powołania kapłańskie i zakonne, tworzyła się wspólnota parafialna. W Księdze Łask i Cudów pojawiały się coraz to nowe podziękowania za dary otrzymane u stóp Czudeckiej Pani. Wreszcie przyszedł czas na przygotowania do koronacji obrazu Matki Bożej. Po śmierci ks. Piotra Szkolnickiego (1993 r.) podjął się dokończenia tego dzieła nowy wówczas proboszcz ks. dr Stanisław Kopeć.
8 września 2002 r., w czasie uroczystej Mszy św. bp Kazimierz Górny dokonał aktu koronacji wizerunku Matki Bożej Łaskawej. Pierwszym kustoszem sanktuarium został ks. dr Stanisław Kopeć, następnym ks. Antoni Kocoł, a obecnym jest ks. Stanisław Grzyb. Uroczystości rocznicowe zaplanowane są na 11 września i będą połączone z powiatowym oraz gminnym świętem plonów.
Maryja zawsze prowadzi nas do swojego Syna – podkreślił ks. Sylwester Falkowski podczas uroczystych obchodów 7. rocznicy koronacji obrazu Matki Bożej Domanowskiej.
Mszy św. odpustowej 17 lipca przewodniczył, pochodzący z parafii, ks. Sylwester Falkowski, obecnie posługujący jako wikariusz sokołowskiej parafii konkatedralnej. W wygłoszonym słowie Bożym wskazał na Maryję, jako najlepszą i najskuteczniejszą pośredniczkę Bożych łask. Mimo iż to Bóg jest naszym najlepszym Ojcem i Zbawicielem, to jednak łatwiej nam zwracać się z naszymi prośbami do Niego za pośrednictwem Matki Najświętszej. Nie ma w tym nic złego, gdyż Maryja, jako wybrana przez Boga i całkowicie Mu oddana, nigdy Go nie przysłania, ale tak jak na domanowskim obrazie, wskazuje na swojego Syna i do Niego prowadzi. Jest blisko nas, zna nasze troski i zmartwienia, wstawia się za ludźmi u Boga, tak jak uczyniła to na weselu w Kanie Galilejskiej. Przez wzgląd na doskonałe pełnienie przez Nią woli Bożej, Pan Bóg nie jest w stanie niczego Jej odmówić. Jako najlepsza Matka, w swoich licznych objawieniach, przestrzegała i napominała ludzi, prosiła o nawrócenie, modlitwę i czynienie pokuty, co sprawiało, że Jej wstawiennictwo było i jest jeszcze skuteczniejsze. Podczas jednego z nich, kiedy to przekazała ludziom szkaplerz, dała także obietnicę, że kto w nim umrze, uniknie wiecznego potępienia. Tak wielkie łaski Matka Boża obiecuje swoim czcicielom.
W dzisiejszej Ewangelii mamy dwie różne sceny. Pierwsza z nich ukazuje Chrystusa, który udziela apostołom daru Ducha Świętego i wraz z nim władzę odpuszczania grzechów. Mówi im: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Druga z kolei scena koncentruje się na niedowiarstwie Tomasza, jednego z apostołów.
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
W rzymskiej bazylice Matki Bożej Większej od niedzieli rano można odwiedzać grób papieża Franciszka, który zgodnie ze swoją wolą został w niej pochowany dzień wcześniej.
Uroczystości pogrzebowe papieża odbyły się w sobotę na placu Św. Piotra, a po nich Franciszek został pochowany w Bazylice Matki Bożej Większej, która była szczególnie bliska papieżowi. Odwiedzał ją w każdym ważnym momencie swojego pontyfikatu. Papież był tam ponad 125 razy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
