Reklama

Niedziela Sandomierska

Najlepsza z Matek

Przy parafii św. Józefa w Sandomierzu odbyło się kolejne spotkanie Duszpasterstwa Kobiet.

Niedziela sandomierska 31/2022, str. IV

[ TEMATY ]

duszpasterstwo kobiet

Alicja Trześniowska

Spotkanie rozpoczęła Eucharystia. wśród uczestników nie mogło zabraknąć ks. Grzegorza Staszczaka

Spotkanie rozpoczęła Eucharystia. wśród uczestników nie mogło zabraknąć ks. Grzegorza Staszczaka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wakacyjne spotkanie poprzedzone zostało Mszą św. w intencji kobiet. Zapraszając na konferencję ks. Grzegorz Staszczak, opiekun duchowy duszpasterstwa, przypomniał, że patrząc na obrazy religijne, np. przedstawiające Matkę Bożą, należy dostrzegać na nich nie tylko osobę, ale też jej obraz duchowy, patrzeć głębiej, z wiarą, sercem, szczególnie w trudnych momentach życiowych, szukać u Matki Bożej zrozumienia aktualnych doświadczeń, pocieszenia, pomocy, prowadzenia. Jak zaznaczyła na wstępie dr Urszula Stępień, kobiety z racji swego powołania zawsze są matkami przez to, że troszczą się o życie kogoś, kto został im powierzony. Jest to troska o rodzinę czy wspólnotę zakonną i w działalności na rzecz innych. W sandomierskich zbiorach sakralnych są liczne przykłady dzieł obrazujących tę tematykę. Ludzie patrzący na dzieła sztuki pragną dociec, co dawni mistrzowie starali się przez nie przekazać, a także za pomocą jakich środków wyrażali swoje przesłanie. – Sztuka chrześcijańska posługuje się swoimi określonymi symbolami i znakami. Poznajemy dzieło sztuki, jego ukryte znaczenie. Niesie nas ono ku Niewidzialnemu – od świata do Stwórcy. Święty Paweł w II Liście do Koryntian uczy nas, że to, co niewidzialne, można zrozumieć dzięki znakom widzialnym. W sztuce chrześcijańskiej ten określony sposób obrazowania pokazuje bogactwo treści, poprzez które Bóg przemawia do człowieka. Nie jest to tylko dzieło artystyczne, ale przekaz wiary – poprzez sztukę możemy wielbić Boga. Święty Jan Damasceński wyraził to następująco: „Piękno i kolor obrazu oddają naszą modlitwę”, więc może i my w wielkim skrócie to uczynimy – powiedziała dr Urszula Stępień do zebranych. Prezentację dzieł sztuki, ukazujących główne wydarzenia z życia Matki Bożej, rozpoczęła dr Stępień od obrazu z XVIII w., niegdyś znajdującego się w ołtarzu, w sandomierskiej katedrze, przedstawiającego narodziny Najświętszej Maryi Panny, autorstwa krakowskiego artysty Łukasza Orłowskiego. – Obraz ten jest bardzo dojrzały pod względem ikonograficznym – autor połączył w nim tajemnicę narodzin Matki Bożej z tajemnicą Niepokalanego Poczęcia. Leżąca w kołysce nowo narodzona Maryja ma pod stopami biegun kołyski, który jest księżycem o ludzkim profilu. W górnej części obrazu jest monogram Maryja, który odnosi nas do symbolu Matki Bożej Immaculaty. Kompozycja zawiera symbole, które sceny narodzin Maryi wzbogacają o nowy wymiar – Niepokalanego Poczęcia, a także eksponujący przyjście na świat Maryi jako początek Nowego Przymierza – objaśniała prelegentka. Kapituła sandomierska zadecydowała o zastąpieniu zniszczonego obrazu Orłowskiego dziewiętnastowiecznym obrazem Józefa Buchbindera, ukazującym scenę kąpieli nowo narodzonej Maryi, odzianej w białą tunikę. Maryję, w geście wzniesionym do błogosławieństwa, z nimbem promienistym wokół głowy, trzyma na rękach jedna z piastunek. Putta obsypują Maryję kwiatami, wprowadzają nastrój powszechnej radości z przyjścia na świat Matki. Artysta, przestrzegając główne założenia ikonograficzne, nie zawarł w swojej kompozycji głębszych treści ikonograficznych – mówiła dr Urszula Stępień. Spotkania Duszpasterstwa Kobiet odbywają się cyklicznie każdego miesiąca w parafii św. Józefa w Sandomierzu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-07-26 14:40

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wyjść naprzeciw oczekiwaniom

Niedziela łódzka 38/2022, str. VI

[ TEMATY ]

duszpasterstwo kobiet

Archiwum Duszpasterstwa Kobiet Archidiecezji Łódzkiej

Delegat ds. Duszpasterstwa Kobiet KEP wspólnie z przedstawicielkami wspólnot kobiet

Delegat ds. Duszpasterstwa Kobiet KEP wspólnie z przedstawicielkami wspólnot kobiet

22 października w sercu Łodzi odbędzie się I Forum Liderek i Duszpasterzy Wspólnot dla Kobiet działających w Kościele rzymskokatolickim.

To dla nas niezwykłe wyróżnienie, ale i duża odpowiedzialność organizacji takiego wydarzenia. Chcemy zgromadzić w tym mieście nie tylko kobiety odpowiedzialne za wspólnoty działające przy parafiach, ale także kapłanów, którzy z nimi współpracują oraz diecezjalnych duszpasterzy kobiet. Chcemy spotkać się, wspólnie pomodlić i zastanowić nad tym, co możemy zrobić by w jedności z nauczaniem Kościoła tworzyć, przez naszą służbę, dzieła na większą chwałę Boga – mówi jedna z organizatorek wydarzenia. Tematem spotkania organizowanego przez bp. Wiesława Szlachetkę, Delegata ds. Duszpasterstwa Kobiet Konferencji Episkopatu Polski, jest „Charyzmat i Apostolstwo Kobiet w Kościele”. Celem będzie wspólna modlitwa, zapoznanie się oraz wymiana myśli w kontekście tego, co kobiety i kobiece wspólnoty mogą dać Kościołowi i o co go wzbogacić, a także w jaki sposób i w jakich przestrzeniach mogą prowadzić działalność apostolską. – Jan Paweł II w encyklice Mulieris Dignitatem zwraca uwagę, że kobieta, jeszcze bardziej niż mężczyzna widzi człowieka, gdyż widzi go sercem i stara się wyjść naprzeciw, a także przyjść z pomocą. Na różne sposoby ukazuje ona piękno i realizuje zamysły Boga. Tym bardziej zapraszamy te kobiety, działające przy parafiach, które przez swoją służbę i pracę przyczyniają się do rozwoju kobiet w miejscach swojego zamieszkania – dodaje organizatorka. Podczas jednodniowego spotkania organizatorzy przygotowali dwie konferencje dotyczące kobiet jako apostołki apostołów oraz w odniesieniu do charyzmatu kobiecości jako daru i misji. Nie zabraknie czasu na wspólną Eucharystię i adorację Najświętszego Sakramentu. Mszy św. przewodniczył będzie abp Grzegorz Ryś. Miejscem spotkania jest siedziba Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: ogłoszono program papieskiej wizyty w Weronie

2024-04-29 11:54

[ TEMATY ]

papież

papież Franciszek

Werona

PAP/EPA/ANDREA MEROLA

Nazajutrz po wizycie duszpasterskiej w Wenecji, Stolica Apostolska ogłosiła oficjalny program wizyty papieża w Weronie w dniu 18 maja.

Franciszek wyruszy helikopterem z Watykanu o godz. 6.30, by wylądować w Weronie o godz. 8.00.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję